De Nederlandse band Within Temptation.....
De naam van deze band roept, heb ik al diverse malen gemerkt (zowel vrij recent als langer geleden), veel totaal verschillende reacties op. De 1 vindt het fantastisch en is er helemaal lyrisch over....de ander vindt het pure bagger (en dat is nog maar zacht uitgedrukt, maar ik zal jullie de details besparen).
Meer dan eens heb ik gemerkt dat, wanneer ik mij weer eens vol enthousiasme heel positief over Within Temptation uitliet via mijn Twitter pagina, ik plotsklaps weer ietsje minder "followers" had. Héél frappant! (al vind ik dat toch ergens best wel een beetje kinderachtig....ik bedoel...je hoeft het niet altijd met iemand eens te zijn, maar...om dan maar meteen op die "unfollow" knop te klikken?....het zou zo fijn zijn als mensen elkaars mening gewoon eens zouden respecteren, ook al ben je het niet altijd meteen met iemand eens! Ja toch, niet dan! Nou dan! Zo niet, dan toch!)
Ik wist al van het bestaan van Within Temptation vóór dat zij in 2002 landelijk bekend werden met het nummer "Ice Queen" en voordat zij later ook wereldwijd groot succes zouden krijgen.
Al zo eind jaren 90 was de band mij opgevallen en had ik hun "E.P.'s" "Enter" en "The Dance" in huis. Het was eigenlijk gewoon een bandje dat ik kende uit het muzikale circuit, net zoals dat ik meer namen van bands kende, gewoon omdat ik zelf ook actief ben als zangeres in een band in zo ongeveer hetzelfde genre muziek.
Ik vond de band al wel "opmerkelijk", omdat zij zich op een iets andere wijze presenteerden dan de meeste andere "hardere" bands dit deden in die tijd. De muziek vond ik wel goed, maar ik had wel het idee dat men nog moest "groeien", zeg maar...
Totdat in 2000 hun album "Mother Earth" uitkwam... Toen ik het album draaide, had ik echt zoiets van "Wat is diiiit?!!"
Mother Earth was (en is) gewoon een super album met hele goede liedjes erop. Vergeleken met de E.P.'s die de band hiervoor had uitgebracht was "Mother Earth" gewoon een heel professioneel product, waarbij ik tegen mijn man (tevens gitarist van onze eigen band After The Silence) nog de woorden zei "Echt...als DIT niet gaat doorbreken, dan weet ik het ook niet meer!!" Waarop ik van mijn man de reactie kreeg: "Ja, maar hardrockbands redden het in Nederland eigenlijk bijna nooit".
Toch....voelde ik intuïtief...op 1 of andere manier dat het met Within Temptation "anders" was. "Luister dan!", zei ik tegen mijn man, doelend op de cd die op stond..."Dit is gewoon goed! Als je dát niet hoort, ben je gewoon hartstikke doof!"....
We hebben in die tijd ook voor het eerst een concert van de band bijgewoond, in Tivoli te Utrecht om precies te zijn. Tijdens het optreden grapte ik nog tegen mijn man dat ik hun toenmalige gitarist Michiel Papenhove (die in 2001 WT verlaten heeft) wel wat weg vond hebben van Robbie Williams met die zware wenkbrauwen (LOL!).
De band was eigenlijk nog niet heel erg "bekend"....behalve dan bij de vaste metalfans uit het circuit. Toch vond ik dat de band toen al een heel professioneel concert neerzette.
Heel opmerkelijk vond ik zelf ook dat zangeres Sharon den Adel zich bekommerde om de mensen helemaal vooraan, die op een gegeven moment een soort van in de "verdrukking" kwamen.....heel vriendelijk vroeg ze vanaf het podium of mensen alsjeblieft een beetje rekening met elkaar wilde houden vooraan, zodat er geen ongelukken zouden gebeuren.....
Welke frontvrouw of frontman doet dit überhaupt!? Ik vond dit dus echt heel erg goed dat Sharon dit zo op deze manier aanpakte en ik vond het heel opmerkelijk dat ze zich er heel goed van bewust was van wat er zich in de zaal afspeelde. Vanaf dat moment heeft Sharon den Adel absoluut een stukje hoger aanzien van mij gekregen.
En dan....1 van de mooiste herinneringen is misschien nog wel dat...toen mijn band After The Silence een optreden gaf op een festival in Leerdam in 2002....Sharon den Adel samen met hun toenmalige manager Lex van Iterson nog eens samen naar dat optreden van ONS is wezen kijken! Wat een ontzettend sympathiek gebaar! Naderhand ook nog heel eventjes met elkaar gesproken....
Al was dat eigenlijk nog wel in een tijd....dat dit nog kon! Sharon kon op dat moment zeg maar nog "veilig" en redelijk "onherkenbaar" over straat....want Within Temptation was in die tijd nog een soort van "upcoming band".... Als je diezelfde situatie heden ten dage zou willen herhalen....dan zou dat waarschijnlijk absoluut niet meer kunnen en absoluut niet meer verantwoord zijn!
Dat geeft dus wel aan wat er in de tussenliggende jaren is gebeurd met een band als Within Temptation.
Within Temptation is GROOT geworden! Zowel in Nederland als zeer ver over de grens! Het stadium van in "kleine zaaltjes" spelen is de band al jaaaaren voorbij!
Sterker nog....Within Temptation is HET GROOTSTE EXPORT PRODUCT van Nederland geworden in muzikaal opzicht!
De band heeft inmiddels al minstens 5 platina albums (!!) op zak en 11 gouden albums! (wereldwijd!) Al diverse malen hebben zij de exportprijs mogen ontvangen en zo kan ik eigenlijk nog wel eventjes doorgaan.
Dus....eigenlijk met recht een band om TROTS op te zijn!
En....wat ik eigenlijk nooit zo begrepen heb...hoe meer succes Within Tempation kreeg....des te meer geluiden je hoorde van diverse mensen dat de band "te commercieel" geworden zou zijn....of zoiets...
Is dat nu typisch Nederlands eigenlijk? Zodra iemand succes heeft, diegene eigenlijk het liefst de grond in willen boren? Waarom altijd zo negatief als een ander succes heeft!? Is dat gewoon ordinaire afgunst? Ik heb werkelijk geen idee....maar ik kan mezelf in ieder geval geenszins in een dergelijke negatieve houding vinden. Het is toch juist leuk als een Nederlandse band wereldwijd succes heeft?! Of zie ik dat verkeerd?! (helemaal omdat de band ooit heel "klein" begonnen is en alles zelf heeft opgebouwd, dus het succes dat zij hiervoor terug kregen is iets om dankbaar voor te zijn!)
Vanaf het begin van het bestaan van Within Temptation heb ik altijd alle albums die werden uitgebracht origineel gekocht. Dat verdient zo'n band! (vind ik)
Met de release van "An acoustic night at the theatre" cd/dvd uit 2009, was "Black symphony" uit 2008 het laatste officiële uitgebrachte studio album van Within Temptation.
Toen kwamen de eerste berichten over het nieuwe album van Within Temptation, dat in 2011 zou uitkomen, The Unforgiving....
(Het frappante vond ik overigens wederom wel weer dat....sommige mensen al een mening of een (voor)oordeel over het album hadden, voordat er ooit maar 1 track te horen was geweest! Hoe kun je in vredesnaam al een mening over een album vormen als je het nog nooit gehoord hebt? Maar...dat terzijde...)
De band liet al een beetje doorschemeren dat zij in muzikaal opzicht een beetje een andere weg zouden inslaan dan zij voorheen gedaan hadden (en wederom waren de vooroordelen niet van de lucht).
De band zou te commercieel zijn geworden, volgens sommigen.
Uiteraard vond ik zelf de berichten over de "muzikale koerswijziging" ook wel spannend, want...wat kun je gaan verwachten? Zouden ze echt een totaal andere weg inslaan? Zou ik de muziek dan nog wel leuk vinden? En nog meer van dat soort vragen die je jezelf zou kunnen stellen....
De enige manier om erachter te komen is...afwachten.... Alleen maar afwachten!
De aantocht van het nieuwe album....werd enorm goed gehyped!
Telkens werden er via internet nieuwsberichten, nieuwsbrieven, filmpjes, kleine fragmenten enzovoort verspreid. Mensen werden via Twitter zelfs uitgenodigd om interactief mee te doen aan dingen. Echt iets van deze moderne tijd. Briljant!
Al wekenlang wordt de single "Faster" ontzettend vaak op de radio gedraaid, zelfs op de commerciële radiozenders! En....ik kan me eigenlijk niet herinneren dat dit ooit eerder in deze mate gebeurd is met vorige singles van Within Temptation.
Vaak is het feit dat de commerciële zenders een plaat van WT vaker draaien voor veel "metalfans" al reden genoeg om "af te haken" (waarom heb ik eigenlijk nooit begrepen...ik bedoel....iedere metalband die platen uitbrengt is commercieel bezig, dus....dan zou je nergens meer naar kunnen luisteren, toch?).
Bij mij persoonlijk veroorzaakte de single "Faster" eigenlijk alleen nog maar meer nieuwsgierigheid....naar "meer"! Wat zou de band nog meer in petto hebben?
Kun je afgaan op 1 single? Is 1 single meteen representatief voor de rest van een album?
Een poosje terug hoorde ik ergens alvast wat meer fragmenten van het album. Toen wist ik het zeker: "Dit album moet ik zeker hebben!" Helemaal niks mis mee!
Vandaag ontving ik het lang verwachte pakketje....vol met Within Temptation...;-)
Ik heb de speciale editie met cd en dvd van The Unforgiving aangeschaft (i.p.v. de versie met alleen de cd) die voorzien was van een Within Temptation wollen sjaal als extra gadget. Daarbij (als vinyl verzamelaar) uiteraard ook de LP versie gekocht, alsmede de fysieke cd-single van "Faster" (ja jongens, ik heb liever het schijfje i.p.v. de "download"!). Het leek wel Sinterklaasavond....op een doodgewone zaterdagmiddag ;-)
Wat me meteen opviel...jongens...wat ziet alles er ontzettend goed verzorgd uit! Mijn complimenten!
De cd/dvd box en de Dubbel LP (met openklap hoes)....qua design en verpakking...fantastisch!! We hebben dan wat jaren moeten wachten op nieuw WT werk, maar...dit is het wachten beslist waard geweest!
Het ontwerp van het hoesje, de verpakking, de afbeeldingen in het boekje...over alles is duidelijk heel erg goed nagedacht. Er is duidelijk zichtbaar aandacht aan besteed tot in de perfectie en...ik houd daarvan!
Je hebt als koper echt het gevoel dat je iets "extra's" hebt gekregen! (tegelijkertijd geeft dit ook aan in welk professioneel stadium de band zich op dit moment bevindt, dat men zich dit soort dingen kan veroorloven, heden ten dage)
De dvd heb ik op dit moment nog geen tijd voor gehad om die te bekijken, maar....wat is mijn indruk van het nieuwe Within Temptation album? Er is in muzikaal opzicht inderdaad wel het 1 en ander veranderd, als je het gaat vergelijken met vorige releases van Within Temptation. Er is inderdaad duidelijk een koerswijziging ingezet.
Maar...moeten we daarmee dan ook maar meteen de band "afschrijven"? Mijn antwoord hierop is resoluut NEE!!! Ik denk zelfs dat de band er heel erg slim aan doet om deze stap te zetten.
Within Temptation is ooit begonnen als "metal band".
Het etiket "Gothic" is ze eigenlijk uiteindelijk door anderen opgeplakt!
Natuurlijk hebben ze hier ook wel weer een hoop profijt van gehad, maar....aan de andere kant....wordt het dan ook wel weer steeds moeilijker om van zo'n etiket af te wijken. Echter...kunnen we toch eigenlijk allemaal wel constateren dat de grootste "hype" rondom het "Gothic" gebeuren er toch wel een beetje "af" is heden ten dage....
De bandleden worden bovendien ook allemaal wat "ouder" (ja, ik mag dat zeggen, want ik ben zo ongeveer van dezelfde generatie als de bandleden, haha, LOL!).
Sharon den Adel is 3 jaar jonger dan ik....ik kan me zo voorstellen dat ze het zelf niet echt ziet zitten om straks over 10 jaar (als WT dan...wie weet...nog steeds muzikaal actief is) nog steeds met een enorme baljurk over het podium te hupsen! Op nieuwere bandfoto's en in nieuwere video's is dan ook duidelijk te zien dat Sharon steeds minder baljurken draagt....en andere soort kleding draagt.
Voor wat het nieuwe album betreft; Het is al eens eerder gezegd in de media, maar....zelf constateer ik ook zeer zeker meer invloeden uit de jaren 80 op The Unforgiving!
Ik was zelf een tiener in de 80's, dus.....ook ik heb (net als alle WT leden) alle muziek uit die tijd bewust meegekregen. Het is ook de muziek waar ik waarschijnlijk het meest door ben beïnvloed.
Dat laatste zullen de bandleden van Within Temptation ongetwijfeld ook zo op die manier ervaren. Ik vind het als "tiener van de 80's" dan ook absoluut geen enkel probleem dat het nieuwe Within Temptation album 80's invloeden bevat! Ik kan me er zelfs eerlijk gezegd wel goed in vinden!
Op sommige tracks van The Unforgiving hoor ik duidelijk synthesizer geluiden zoals die in heel veel muziek uit de jaren 80 vaak te horen was. Namen als Depeche Mode schieten door mijn hoofd en nog meer elektronische synth-achtige muziek uit de 80's, zoals The Eurytmics. De track "Sinead" zou bijvoorbeeld (vind ik zelf althans) ook beslist niet hebben misstaan op een album van Kim Wilde zo eind jaren 80.
Sommige tracks voeren me een beetje terug naar de tijd dat Vanessa Warwick met ontploft getoupeerd kapsel "Headbangers Ball" op MTV presenteerde (dat waren nog eens tijden!).
De bombast die in veel tracks is terug te vinden, alsmede de gitaarsolo's....doet redelijk "80's" aan, zeg maar.
Tegelijkertijd...betekent dit alles echter absoluut NIET dat Within Temptation nu ineens een soort van 80's retro band is geworden of zoiets dergelijks, want...de band heeft hoe dan ook toch het herkenbare Within Temptation geluid behouden en de band klinkt absoluut anno NU!
Ik denk wel dat er wat meer "radiovriendelijke" tracks tussen zitten dan voorheen, dus....je moet niet raar staan te kijken als Within Temptation vanaf heden wat vaker te horen zal zijn op diverse belangrijke radiozenders (iets dat best opmerkelijk is voor een "stevige" band!).
1 van mijn meest favoriete tracks van de cd is op dit moment absoluut het nummer "Iron" (Lekker hoooorrrrr!!!) (als het aan mij ligt ook absoluut kandidaat voor de volgende single???).
Maar ook "Shot in de dark" is 1 van de belangrijkere tracks, met een lekkere herkenbare riff en een spetterende gitaarsolo.
Met track nummer 3 "In the middle of the night" zit ik resoluut weer in de "80's". Ik denk dat deze track wel eens heel lekker zou kunnen gaan klinken op de radio! (het had ook zomaar een track kunnen zijn van wijlen Gary Moore, toen hij nog in zijn hardrock periode zat) (al doet de gitaarriff in het nummer me ook weer enigszins denken aan het nummer "Metallic Blue" van de House of Lords - een bekende hardrockband uit eind jaren 80/begin jaren 90)
Track nummer 5 "Fire and Ice"...begint met mooie strings en een piano...en geeft me een beetje een "filmisch" gevoel....een track dat zo onder een mooie film gezet zou kunnen worden. Mooie ballade met toch weer een klein beetje het Within Temptation geluid van "vroeger"!
De 7e track "Where is the edge" is al eerder op internet te horen geweest met een daarbij horende videoclip die duidelijk refereert aan de verdwijning van Nathalee Holloway. De videoclip zelf bracht me een beetje gemengde gevoelens...
Ik vroeg me af....kun je een videoclip maken over iets dat nog zo vrij recent geleden gebeurd is en iets dat zoveel leed heeft veroorzaakt, de verdwijning/dood van zo'n jong meisje waarvoor vrijwel zeker een Nederlander verantwoordelijk is (die waarschijnlijk ook de dood van een ander meisje op zijn geweten heeft)?
Toch.....is zowel het nummer als de videoclip heel integer gemaakt, dus....uiteindelijk vind ik het ook wel weer "ok", ofzo...
Ehhh...track nummer 9...."Lost"....doet me qua intro sterk denken aan "Nothing else matters" van Metallica (en ik vermoed dat ik niet de enige ben die dit denkt), maar...toch denk ik dat de vergelijking op pure toeval berust. Ik schat een band als Within Temptation eerlijk gezegd niet echt in als een band die "plagiaat" zal plegen, dus...nee...ik denk dat het toch echt gewoon toeval is!
De band is zeerzeker wel van koers veranderd...dat is dus wel een conclusie die ik moet vaststellen na het beluisteren van de cd. Echter....denk ik wel dat het "afsluiten" van een "oudere" muzikale periode en het zetten van nieuwe muzikale stappen uiteindelijk meer mogelijkheden voor Within Temptation zal creëren.
Misschien dat er sommige fans zijn die afhaken, maar....ik denk dat Within Temptation er uiteindelijk vele malen meer fans voor terug zal krijgen.
(dat is eigenlijk ook het leuke als je naar een concert van Within Temptation gaat....dat je zowel metal fans tegenkomt als mensen die normaal gesproken naar hele andere muziek zouden luisteren, jong en oud....dat is toch fantastisch?! Oftewel...music connects people!)
Ik vind het eigenlijk, eerlijkheidshalve, ook enorm moedig als een band zo'n radicale verandering aandurft!
Mede door deze koerswijziging denk ik dat Within Temptation als band uiteindelijk heel wat jaartjes meer mee zal gaan dan hun andere collega's uit hardere bands (met name uit de "gothic" scene...).
Met het zetten van deze nieuwe muzikale stappen heeft Within Temptation nog meer "bestaansrecht" voor zichzelf gecreëerd voor de komende jaren!
Ondanks de koerswijziging is de muziek op het nieuwe album toch onmiskenbaar Within Temptation!
De productie is ontzettend vet!
The Unforgiving is een heerlijke stevige bombastische cd met een heel breed geluid. Het is een album dat misschien zelfs nog meer bruggen zal slaan tussen metalfans en...mensen met andere muzikale smaken.
Elvis Presley bracht ooit een album uit "50.000.000 Elvis fans can't be wrong".
Ik heb werkelijk geen idee hoeveel fans Within Temptation wereldwijd heeft, maar.....ik denk dat een zelfde soort titel ook zomaar op een Within Temptation album geplaatst zou kunnen worden.
Natuurlijk blijf je altijd mensen houden die Within Temptation altijd zullen blijven "afzeiken". Dat is ook prima, want niet iedereen hoeft dezelfde smaak te hebben, maar......als Within Temptation wereldwijd zoveel fans heeft en als The Unforgiving (zeker weten!) goed verkocht wordt....dan kunnen we alleen maar concluderen.... 50.000.000 Within Temptation fans can't be wrong! (dus...met andere woorden: metalfans die bij voorbaat al sceptisch waren t.o.v. dit nieuwe WT album......een luisterbeurt is zeerzeker aanbevolen!)
Tracklist
01 Why Not Me
02 Shot In The Dark
03 In The Middle Of The Night
04 Faster
05 Fire And Ice
06 Iron
07 Where Is The Edge
08 Sinéad
09 Lost
10 Murder
11 A Demon’s Fate
12 Stairway To The Skies
YouTube Official Within Temptation video - Faster;
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten