zaterdag 31 december 2011

De laatste uurtjes van 2011

De oliebollen en appelflappen liggen alweer klaar voor vanavond, af en toe horen we al knallen van vuurwerk buiten.... Jawel, de allerlaatste dag van het jaar is aangebroken en de laatste uurtjes van 2011 tikken weg.....
Vanavond vieren we "Oud & Nieuw" en nemen we afscheid van een vrij bewogen jaar.

Bepaalde gebeurtenissen van dit jaar staan nog in het geheugen gegrift, zoals de schietpartij in winkelcentrum "De Ridderhof" in Alphen a/d Rijn, waar 6 onschuldige burgers de dood vonden en de dader, een 24-jarige jongen, daarna zichzelf doodschoot.
En natuurlijk onlangs nog de aanslag in het Belgische Luik, waarbij veel wonden en zwaargewonden vielen en ook vielen er enkele doden te betreuren. Het zijn slechts enkele van die zwarte bladzijden van 2011 die nog zeer helder op het netvlies staan.

En dan die "tegenvaller" aan het einde van deze maand vanwege het bericht dat "Da Capo Records" op de Utrechtse Oude Gracht, ruim een half jaar na het overlijden van eigenaar Michel Terstegen, toch de stekker eruit trekt en dat de deuren vandaag, zaterdag 31 december 2011, voor het laatst zullen openen en sluiten, vlak na hun 25 jarig jubileum. Het was min of meer de best gesorteerde 2e hands platenzaak in Nederland, als je het mij vraagt. Je kunt dus wel stellen dat ik hier enorm van baal en dat is nog maar zacht uitgedrukt!

Gelukkig zijn er dit jaar natuurlijk ook leuke dingen gebeurd. Voor mezelf heb ik sowieso een reden om een feestje te vieren, want mijn tijdelijke contract is door mijn werkgever omgezet in een vast contract!! En tegenwoordig....in de huidige tijd van "crisis" en veel mensen die hun baan kwijt raken, mag je daarbij je handen dichtknijpen (en dan maar hopen dat het zo blijft en dat er niet teveel gekke dingen gebeuren...).

Aan het begin van dit jaar voorspelde ik dat het album "21" van de Britse zangeres Adèle waarschijnlijk 1 van de meest verkopende albums van 2011 zou gaan worden. Dat heb ik geloof ik behoorlijk goed ingeschat, want....Adèle blijkt inderdaad het best verkopende album van 2011 te hebben!
Wereldwijd werden er van dit album maar liefst meer dan 13 miljoen exemplaren verkocht!!
De zangeres zelf heeft onlangs een operatie aan haar stembanden moeten ondergaan en mag voorlopig niet praten... Dat zal best een behoorlijke "straf" zijn voor Adèle, want ze is een behoorlijke "kwebbeltante" getuige de dit jaar uitgebrachte "Live at the Royal Albert Hall" dvd die ik onlangs van Adèle kocht. (beslist een aanrader voor iedere Adèle liefhebber!!), waar ze tussen bijna alle nummers door gezellig tegen het publiek aan kletst en grapjes maakt. Zolang Adèle geen "diva" gedrag gaat vertonen en gewoon die heerlijke "lachebek" blijft die ze nu is, blijf ik fan van Adèle! ;-)

Mensen vragen me wel eens om lijstjes op te stellen met de "Beste albums van 2011", maar....eerlijk gezegd zou ik niet weten waar te beginnen, dus daar doe ik maar niet aan. Bovendien koop ik altijd van alles door elkaar, dus ook muziek van pakweg 30 jaar terug, bij wijze van spreken, dus....aan het einde van een jaar onthoud ik echt niet meer wat ik allemaal gekocht heb en van welk jaar het ook al weer was.
Mocht ik echter wel zo'n lijst hebben opgesteld, dan zou naast Adèle ook het album "Making Mirrors" van Gotye (van de hit "Somebody that I used to know") daar in gestaan hebben. Wat een dijk van een album en wat een enorme aangename muzikale verrassing dit jaar!!

Natuurlijk vielen er dit jaar helaas ook veel overleden muzikanten te betreuren; Amy Winehouse, Gary Moore, Clarence Clemons, Gerry Rafferty, Harry Muskee, Andrew Gold, Andy Tielman e.v.a.
En 1 van mijn meest geliefde komieken sloot dit jaar voorgoed zijn ogen: Johnny Kraaijkamp Sr. Wat heb ik altijd vreselijk moeten lachen om die man. Zijn rol in "Johnny & Rijk" was briljant en ook zijn bijdrage aan de serie "Het Zonnetje in huis" was weergaloos goed!
Het klinkt misschien raar, maar.....ergens was het dus ook bijna "mooi" om te zien dat ook de andere helft van Johnny & Rijk, Rijk de Gooijer een poosje later dit jaar ook het tijdige voor het eeuwige verwisselde en....zou je kunnen stellen dat de 2 komieken, die jaren lang samen op de planken stonden, weer min of meer "samen" zijn daarboven...
Rijk de Gooijer was een ras-echte Utrechter...dus na zijn dood hebben we zijn "Als ik boven op de dom sta" hier uiteraard nog dikwijls hard door de speakers laten knallen ;-)

Ook het overlijden van chef kok Cas Spijkers..... Heeft even niets met muziek te maken, maar het leek mij altijd een ontzettend lieve man. Ik heb hem ooit "live" mogen aanschouwen tijdens een feestje van "Princess holding" bij Circus Renz een aantal jaren terug. Het plezier in het vak straalde altijd van die man af! Jammer dat hij er niet meer is.

2012 staat voor de deur. Weer een nieuw jaar met nieuwe muzikale verrassingen, ik kan niet wachten!!
Ook voor mijn eigen band "After The Silence" zijn we nieuwe plannen op touw aan het zetten, waar ik hopelijk spoedig meer over kan vertellen.... ;-)

Daarom hoop ik dat alle bandleden vanavond zeer voorzichtig zullen zijn met vuurwerk, want het zou wel eens kunnen zijn dat ze hun vingertjes volgend jaar nog heel erg hard nodig hebben, lol!

Bij deze wil ik iedereen dus ook een hele goede jaarwisseling toewensen met heel veel goeds en gezondheid voor 2012!!

Ik sluit mijn blog voor vandaag af met een video (zie onderaan) die ik gisteren maakte met een foto collage van dierbaren die ons dit jaar helaas ontvallen zijn, als een soort van "tribute", opdat wij ze nooit zullen vergeten.....

Maak er wat van in het nieuwe jaar!!

YouTube: Little tribute to the ones we lost on the way in 2011;








zondag 25 december 2011

Vaarwel Da Capo Records!

Ook al mis je geen seconde
Ook al mors je geen minuut
Ook al leef je ongeschonden
Al je uren resoluut
Ook al sta je sterk en weerbaar
Het is hard en onverteerbaar
Maar de tijd is onomkeerbaar
Niets blijft.....
(A. Groothuizen/J. Beuving - uit "Niets Blijft" van het album "Ik verdedig" - Angela Groothuizen - 2011)

Gisteren ontving ik een e-mail namens Da Capo Records met een mededeling waarvoor ik eigenlijk al een poosje vreesde dat het er zat aan te komen. Op 31 december 2011, de laatste dag van dit jaar, zullen de deuren van Da Capo Records op de Utrechtse Oude Gracht namelijk definitief gaan sluiten.
Sluiten??? Ja, u leest het goed.....sluiten!!
Er sluiten de laatste tijd wel meer platenwinkels, een feit welke ik met lede ogen aanzie, maar....Da Capo Records....dat zo'n winkel gaat sluiten....dat doet me op 1 of andere manier toch net eventjes iets meer dan het sluiten van andere winkels.

Ik ben een geboren Utrechtse, woon sinds 1980 in Nieuwegein, maar....Da Capo Records was voor mij altijd 1 van de redenen om zo nu en dan weer eens mijn geboortestad te bezoeken. Da Capo Records was en is een begrip in Nederland, maar ook daarbuiten, voor iedere muziekliefhebber met een grote passie en liefde voor muziek. Het zijn die muziekliefhebbers die muziek nèt iets meer in hun hart hebben gesloten dan de gemiddelde "Free Record Shop-bezoeker".  Ik wil niet persé denigrerend overkomen t.o.v. Free Record Shop of zo, want uiteraard bezoek ik deze winkelketen ook wel eens, zo nu en dan, maar....toch......tussen Free Record Shop en Da Capo Records....daar zit toch ècht een wereld van verschil tussen!!
Ik bedoel.....waar bij Free Record Shop al vaak "jong grut" achter die kassa staat, die met grote ogen staan te kijken alsof ze water zien branden, wanneer een ouder echtpaar om cd's van Paul Anka vraagt, omdat ze daar "nog nooooooit van gehoord hebben".....(Echt gebeurd! Ik stond er destijds namelijk bij en ik keek er naar....)....hoefde je daarentegen vroeger aan Michel (Terstegen) (*22/12/1960 - † 04/07/2011) maar ergens om te vragen....en hij wist je werkelijk álles te vertellen! Het klinkt misschien een beetje raar, maar voor mij was Michel Terstegen een klein beetje de Utrechtse "Leo Blokhuis"....zeg maar...zo ongeveer... Die man was een wandelende muziek encyclopedie!
En waar je bij Free Record Shop slechts alleen het aankoopbedrag te horen krijgt en "u mag daar pinnen"....(en het liefst zo snel mogelijk, omdat er andere stressende klanten met haast achter je in je nek staan te hijgen, omdat werkelijk niemand meer geduld heeft tegenwoordig! Wel uuuuren in de winkel kunnen rondkijken, maar bij de kassa heeft men dan altijd ineens haast....heel typisch altijd!)....was er bij Da Capo Records altijd ruim de tijd voor een praatje! Men nam altijd uitgebreid de tijd voor je. Mensen met haast in Da Capo Records....die waren daar beslist aan het verkeerde adres!

Ik zal het je nog sterker vertellen....in deze huidige tijd....waarin het hectische haastige leven als "normaal" wordt beschouwd.....was Da Capo Records soms letterlijk eventjes een moment van rust (!!) voor mij persoonlijk. Eventjes weg uit die drukke winkelstraten....eventjes weg van al die stresskippen om me heen die geen geduld meer voor elkaar kunnen opbrengen, weg van de huidige medemens die al lichtelijk ontvlambaar lijkt wanneer je iemand 5 seconden te lang aankijkt, zonder dat je daar enige bedoelingen bij hebt...want....bij Da Capo Records had iedereen respect voor elkaar en had je het idee dat 't "opgefokte", dat "gehaaste", dat iedereen tegenwoordig lijkt te hebben....daar helemaal niet bestond! Wát een heerlijkheid!!
Alsof je ineens met een teletijdmachine weer in een platenwinkel van ruim 30 á 35 jaar terug was beland. Zalig! Want laten we eerlijk zijn....in de jaren 70 / 80....hadden mensen nog een andere mentaliteit! Mensen waren nog beleefd naar elkaar toe, hadden respect voor elkaar, dat gehaaste opgefokte van tegenwoordig....was er nog niet echt! Vraag me niet hoe dat komt en hoe dit zo veranderd is in de loop der jaren, maar het is nu eenmaal zo....

Bij Da Capo Records was het alsof de tijd had stil gestaan. Tot op heden wordt er namelijk geen gebruik gemaakt van een pin automaat. Ook hangt er een levensgrote poster van Neerlands trots Shocking Blue met zangeres Mariska Veres in de bloei van haar leven. Eindeloze platenbakken waar je heerlijk urenlang in kon bladeren. Vooral het keldertje met alle aanbiedingen was een hoogtepunt van een bezoekje aan Da Capo Records.
En wanneer je denkt dat er alleen maar "oudere" mensen in die bakken liepen te snuffelen, dan heb je het mis, want ik heb daar dikwijls mensen van alle leeftijden zien rondlopen.
Oudere mensen...zeg maar 60+....., maar ook mijn leeftijdscategorie (vanaf 40 jaar), maar ook jongere generaties....zelfs jonge kinderen! Geweldig toch??!!
Niet alleen de verstokte vinylverzamelaar.....maar ook huismoeders....ook mensen uit het buitenland....werkelijk alle lagen van de samenleving kwamen zo nu en dan een kijkje nemen bij Da Capo Records.

Met het overlijden van Da Capo Records eigenaar Michel Terstegen op 4 juli van dit jaar, werd eigenlijk al min of meer het "hart" uit de winkel gehaald. Niet lullig bedoeld tegenover de andere medewerkers die in de winkels werkten, maar.....Michel wás gewoon Da Capo Records en vice versa! Zelfs ná het overlijden van Michel....was het gewoon bijna "griezelig" wanneer je in de winkel rondliep, omdat je het idee had dat Michel gewoon ieder moment weer binnen kon lopen....dat hij gewoon eventjes verscholen zat in 1 of ander hoekje om platen bij te vullen of wat dan ook....
De ziel van Michel....de "aanwezigheid" van hem.....was op 1 of andere manier nog steeds duidelijk voelbaar. Alsof zijn geest er nog steeds rondwaarde (en misschien is dat ook wel zo? Wie zal het zeggen....).

Dat dus, na 25 jaar bestaan van de winkel, toch uiteindelijk besloten wordt om aan het einde van dit jaar (dus....eind van deze week al!!) de stekker uit de winkel te trekken.....is een beslissing die niet geheel onverwacht komt, maar het doet me toch wel wat, om heel eerlijk te zijn.
Ik weet niet of je het zo mag vergelijken, maar......ik associeerde het gevoel dat ik kreeg een klein beetje met het idee van.....een graf waarvan na 10 jaar uiteindelijk de huur niet verlengd wordt....en de overblijfselen alsnog "geruimd" zullen gaan worden, zodat er uiteindelijk niets meer overblijft van dat ene speciale plekje om heen te gaan, waar ooit een dierbaar familielid of een dierbare vriend lag. Dat gevoel kreeg ik er persoonlijk een beetje bij. Dat er uiteindelijk niets meer over blijft dan slechts "herinneringen"....
Het is net zoiets als wanneer je opa en oma komen te overlijden. Bij mij persoonlijk is de bovenste generatie al helemaal "weg"....dus ik weet waar ik over praat. Plekken waar je vroeger vaak kwam, die zijn er opeens niet meer en zulke momenten komen ook nooit meer terug.
Eigenlijk sowieso dat gevoel dat er steeds meer dingen "verdwijnen" uit je leven wanneer je ouder wordt....zeg maar het gevoel dat Wim Sonneveld beschrijft in "Het Dorp"....de vergankelijkheid van het leven. Zoiets.
Datzelfde gevoel.....dat gevoel van vergankelijkheid....kleeft nu ook een beetje aan het stoppen van Da Capo Records. Heel veel dierbare herinneringen in het pand van Da Capo Records zullen in de toekomst slechts herinneringen blijven. Helemaal als straks wellicht ooit een nieuwe eigenaar het pand op de Oude Gracht zal betrekken...dat wanneer je er in de toekomst voorbij loopt je voor altijd bij jezelf zoiets zult hebben van....."oh ja....vroeger.....weet je nog?..."

Tja....Da Capo Records...zal straks verdwenen zijn uit het straatbeeld van de Utrechtse Oude Gracht. Ik moet echt eventjes aan het idee wennen en misschien dat ik het op mijn manier zelfs eventjes een soort van moet "verwerken", ook al klinkt dat misschien een beetje gek.
Maar...zoals Da Capo Records het zelf ook al in hun e-mail beschreef: "Met het sterven van Michel is ook het einde gekomen aan de iconische
verzamelaarswinkel die Da Capo Records was"....."
Hiermee is een einde gekomen aan een kwart eeuw muziekliefde en muziekgeschiedenis, aan deze ontmoetingsplek voor vinylverzamelaars uit de hele wereld, in de binnenstad van Utrecht."
Daarom middels mijn blog een kleine "vaarwel" aan 1 van mijn meest geliefde platenwinkels ooit, Da Capo Records!
Het DC-team Wouter en Barry heel erg bedankt voor zoveel jaren winkelplezier. Mijn grootste dank gaat echter natuurlijk postuum uit naar Michel. Dank je wel, lieve Michel, voor zoveel muzikale tips, je nimmer aflatende passie voor muziek, voor je hele ziel en zaligheid die je aan Da Capo Records hebt meegegeven. Het was een grote eer om je gekend te hebben in dit leven!
Voor Michel's vrouw Saskia en zijn zoon Ramses heel erg veel sterkte toegewenst voor de komende tijd! Jullie echtgenoot/vader was een bijzonder mens!

Zoals iemand anders het op Twitter reeds omschreef: "Mijn Utrechtse- en muziekhart doet zeer".....ik had het niet beter kunnen omschrijven.....


woensdag 21 december 2011

Jon Bon Jovi....dead or alive!

Eergisterenavond, toen ik eigenlijk de computer wilde afsluiten, zag ik opeens een nieuwsbericht op Facebook staan waar ik me, zo gezegd, helemaal wezenloos van schrok. Jon Bon Jovi, leadzanger van de Amerikaanse Rockband Bon Jovi, zou plotseling in coma zijn geraakt en zou zijn vervoerd naar het Jersey Shore Medical Center, waar hij op 49-jarige leeftijd overleden zou zijn!
Het 1e aantal seconden denk je dan op dat moment eventjes verder niet meer na.....omdat ik, hoe dan ook, toch erg onder de indruk van het nieuwsbericht was. Mijn hart voelde ik zowat in mijn keel kloppen.
Als je dan weer een beetje bij zinnen komt...ga je verder zoeken....in 1e instantie op de officiële website van Bon Jovi, maar....daar stond niets hierover vermeld! Vreemd....
Verder zoeken...maar ook dat leverde geen andere gerelateerde nieuwsberichten op. Zou het nieuws dan nog zó "vers" zijn? Maar....Jon Bon Jovi is een wereldwijd bekende/beroemde zanger, dus...dan had er toch ècht wel meer nieuws op gestaan, dacht ik bij mezelf.
Weer terug naar Facebook....waar ik plotseling een bericht zag staan van een collega muzikant in mijn vriendenlijst...waarin vermeld werd dat het om een bevestigde HOAX ging!
Een HOAX? Pffff....er viel eventjes iets van mijn schouders....opluchting....gelukkig, God zij dank!!


Verder zoeken op Twitter.....de tweets over zowel de doodsvermelding als de hoaxvermelding aangaande Jon Bon Jovi stonden door elkaar heen en bleven elkaar opvolgen. Maar dat het een HOAX was (een bericht dat rondgestuurd wordt en niet waar is), gaf aan 1 kant opluchting....aan de andere kant werd ik er eigenlijk best wel boos om. Vooral omdat ik zo enorm geschrokken was en vele mensen met mij. Ik had ook echt zoiets van "Flik me dit nooit meer!"

Gelukkig werd er namens de echte Jon Bon Jovi een foto op Facebook en Twitter geplaatst (zie foto bovenaan), waarop hij te zien is met een stuk papier in zijn hand, waarop o.a. de datum van die dag te lezen valt, waarmee hij duidelijk wilde maken van "Hé, maak je geen zorgen, ik ben er nog en springlevend!
Een hele opluchting!


Er zijn mensen die overigens misschien denken dat ik de eventuele dood van een "bekend" iemand als "erger" beschouw dan dat van een "onbekend" iemand (dacht ik uit reacties van iemand te bespeuren), maar....dan vraag ik me toch af waarom iemand dit denkt. Natuurlijk maakt het helemaal niets uit of iemand wel of niet bekend is! Als iemand overlijdt, maakt niet uit wie, is dat ALTIJD erg! Dus....die opmerking begreep ik eigenlijk niet helemaal.


Ik kan me er alleen vreselijk aan storen wanneer dit soort nepoverlijdensberichten rond worden gestuurd! Een poos geleden is het Mick Jagger (Rolling Stones) ook al overkomen, toen iemand ineens "RIPmickjagger" begon te twitteren....
Ook kan ik me nog goed herinneren dat er op een gegeven moment grote paniek op Twitter was, omdat "Jan Smit" zou zijn verongelukt. Zelfs ik schrok daar eventjes van. Ik ben geen fan van Jan Smit zijn muziek (misschien is het een hele aardige jongen, dat weet ik niet....maar het is nu eenmaal niet zo mijn muzikale smaak), maar...daarom iemand dan ook maar dood wensen? Dat slaat toch nergens op! Die jongen is net vader geworden...waarom zou ik die jongen dood wensen? Gelukkig bleek er niets aan de hand en zat Jan Smit gewoon samen met zijn zus bij een voetbalwedstrijd.
Trouwens....de geruchten over zangeres Adèle, van nog niet zo lang geleden, dat ze een vorm van keelkanker zou hebben of iets in die richting.....was dus ook zo'n verschrikkelijk misselijkmakende HOAX die werd rondgestuurd. Iemand doodwensen of ernstig ziek wensen....kom op zeg! Als je dat soort berichten de wereld in helpt, dan ben je toch gewoon zielig?
Hebben dat soort mensen echt niets anders/beters te doen of zo?
Als je iemand anders dit soort erge dingen toewenst....dan is het bijna de Goden verzoeken.....denk ik dan altijd maar.
Misschien ligt het aan mij, maar ik kan mezelf echt niet voorstellen dat er mensen op deze aardkloot rondlopen, die er vreselijke lol aan beleven om dit soort berichten te verzinnen en de wereld in te helpen. Dat je überhaupt iemand dit blijkbaar al toewenst! Dat is pas ècht ZIEK!

Oh ja....en dan heb je dus ook nog de mensen die....als blijkt dat Jon Bon Jovi gewoon nog springlevend is....letterlijk op Twitter e.d. vermelden dat ze het "jammer" vinden dat de geruchten niet waar zijn, oftewel...."jammer dat hij niet dood is".
Of....dat mensen tweets schrijven dat ze opgelucht zijn dat hij nog leeft, zodat ze dan niet de hele week Bon Jovi muziek op de radio hoeven te luisteren......
Ach ja...mensen blijven altijd een beetje rare wezens.....die andere wezens niets gunnen of een ander zelfs inderdaad "dood wensen"....blijkbaar.... Ik kan soms zo verschrikkelijk moe worden van dat soort gedrag van mensen. Vooral Nederlanders zijn daar heel erg goed in....het liefst een ander de grond in willen stampen.....en zodra iemand succes heeft, iemand het liefste weer zo snel mogelijk willen neerhalen. Bah, bah en nog eens bah! Maar goed....dat is alweer een hele discussie op zichzelf.

Ik lees trouwens best wel denigrerend getinte uitspraken over iemand als Jon Bon Jovi.
Jon Bon Jovi zou een "huisvrouwen"-zanger zijn en beslist geen "rocker".
Tja....dat de band Bon Jovi veel vrouwelijk publiek trekt, zal ongetwijfeld een waarheid zijn, maar ik heb toch wel het idee dat er, door de jaren heen, ook steeds meer mannen naar de concerten zijn komen kijken.
Ik luister overigens al naar de muziek van Bon Jovi vanaf dat ik een tiener was. Ik had ook posters aan de muur (jazeker!). De muziek van Bon Jovi is eigenlijk altijd wel belangrijk voor me geweest en ook gebleven! Ik ben de groep altijd blijven volgen en heb hun hele repertoire in de kast staan, zelfs van Jon Bon Jovi en Richie Sambora (gitarist/zanger) solo.
Bon Jovi was in de jaren 80 gebombardeerd tot "tiener"band...(en die tieners van toen zijn dan waarschijnlijk de "huisvrouwen" van nu???) Ik heb de band ook wel eens "live" gezien en er kwamen destijds inderdaad veel tieners op af....


Toch....ben ik altijd iemand geweest die door die "labels" en "hokjes" (die vaak door anderen werden opgelegd) heen kon luisteren op 1 of andere manier, omdat ik (toen al) wel degelijk heel veel muzikale kwaliteiten bij de muzikanten van Bon Jovi constateerde.
Ook "live" staat de band namelijk als een huis! Ik heb ook altijd veel bewondering gehad voor gitarist Richie Sambora, omdat ik vind dat hij er altijd op 1 of andere manier uitspringt, uit het geheel. En....als tiener was ik al verknocht aan de akoestische live-sessies die Jon Bon Jovi en Richie Sambora vaak deden, want de tweestemmig gezongen nummers waren echt van grote klasse!
Zelfs als de nummers van Bon Jovi heel "klein" werden gehouden (i.p.v. dat de nummers werden gespeeld met ruige rockgitaren etc.), bleven de nummers nog steeds overeind en dát zijn de kenmerken van goed geschreven liedjes!
Als je de nummers van Bon Jovi gaat "ontleden", dan zitten er zoveel "laagjes" in waar zó goed over na is gedacht, dat is onvoorstelbaar!


In het begin werd Bon Jovi met name gepresenteerd als "Hardrockband", maar.....aan dat labeltje voldoet de band allang niet meer. Dat ene labeltje zou ze zelfs te kort doen!
Als ik aan Bon Jovi denk, denk ik aan een dynamische Rockband met veel soul, een vleugje country/west-coast, vleugje popmuziek, een hele strakke band, muzikanten die hun instrumenten heel erg goed beheersen, perfectionistisch, bombastisch....maar wanneer de muziek klein gehouden wordt blijft de band ook ijzersterk. Vooral de heren Jon Bon Jovi en Richie Sambora vormen samen een ijzersterk muzikaal duo. Mensen die de solo cd's van Richie Sambora niet kennen, zouden die voor de gein eens moeten gaan beluisteren....wat een soul en blues heeft die man in zijn muziek, wat een stem!! Het is zo iemand die je met slechts alleen zijn stem en zijn gitaar uren zou kunnen vermaken en blijven boeien!


In ieder geval...ik vind dus dat als je Bon Jovi nog steeds slechts als een "vrouwen"bandje ziet....dat je de band dan toch echt te kort doet! Mijn muzikale gehoor heeft me wat dat betreft nog nooit in de steek gelaten en wat ik bij Bon Jovi als band en als muzikaal geheel hoor, is gewoon GOED, klaar uit!
Ach ja....misschien zijn niet altijd alle nummers even briljant, maar ja......ik bedoel.....Mozart zal ook wel eens een "writers block" hebben gehad of een iets minder goed gelukt muzikaal stuk hebben geschreven.... Je kunt niet je hele leven alleen maar perfect zijn, toch? (getuige o.a. de laatste gezamenlijke cd van Metallica & Lou Reed....ahum....sorry!)


Al met al....de band Bon Jovi is op muzikaal gebied altijd erg belangrijk voor mij geweest. Iets dat je vanuit je tienerjaren meeneemt, iets dat altijd een soort van "rode draad" is gebleven....dat is op 1 of andere manier toch speciaal. Het was er gewoon "altijd al".....zo'n soort gevoel.
En als je dan ineens zo'n naar bericht onder ogen krijgt dat een bandlid plotseling zou zijn overleden....dat gaat je dat echt niet in de koude kleren zitten. Die komt dan echt wel even aan...om het zo maar uit te drukken. Alsof je een stukje "jeugd" kwijt raakt....zoiets.
Maar gelukkig bleek het "loos alarm" te zijn en is Jon Bon Jovi nog steeds "Alive and Kicking"! ;-)


Op Twitter en Facebook e.d. krijg je dan onmiddellijk commentaar als "Dan moet je het ook eerst checken!" Nou....zover was ik nog niet eens gekomen. Een dergelijk bericht "forwarden" was óók zelfs niet eens in me opgekomen. Daarvoor was het bericht net eventjes teveel "ingeslagen".....en eer dat ik bij mijn "positieven" kwam.....waren de meldingen over een HOAX er al, dus....ik heb opgelucht ademgehaald! En daarna? In de wetenschap dat er gelukkig niets aan de hand was, heerlijk geslapen ;-) En....gisteren de muziek van Bon Jovi eventjes, met de volumeknop nèt een tandje hoger, door de speakers laten knallen, haha... (sorry buren!)

Ik hoop van ganser harte dat Jon Bon Jovi in goede gezondheid minimaal 100 jaar wordt!

YouTube: Bon Jovi- Live At Madison Square Garden DVD "Livin' On A Prayer";

zondag 18 december 2011

Happy 68th B-day to the King of riffs...Keith Richards!

Dat de man überhaupt nog leeft mag een wereldwonder heten. Al vanaf de jaren 60 deed de wereldberoemde gitarist zich in grote mate tegoed aan o.a. LSD, Cocaïne, Heroïne, drank....you name it...

Op 1 of andere manier tekent het gebruik van veel drugs ook altijd in het aangezicht van iemand. Je zag het bij Herman Brood....je ziet het bij mensen als Steven Tyler en Joe Perry (Aerosmith)...maar dus ook bij Rolling Stones gitarist Keith Richards (18 december 1943), waar we het in dit blogschrijfsel dus over hebben. Vooral mensen die veel heroïne gebruiken hebben altijd op 1 of andere manier meestal een bepaalde "junk" uitstraling, als ik het zo mag zeggen. Op het even op zijn Utrechts te benoemen....die Keith Richards heeft een behoorlijk "verlopen harses" ;-) (sorry voor de Keith Richards fans...het is niet persé negatief of beledigend bedoeld, dus zie er a.u.b. een beetje de humor van in, ok?)

Of je nu van de Rolling Stones houdt of niet....of je nu wel of niet onder de indruk bent van het gitaarspel van Keith Richards....het verdient sowieso wel groot respect als je al bijna 50 jaar (!!) nog steeds met groot succes actief bent in de muziek "business", om het zo maar uit te drukken.
En hoe je het ook wendt of keert....waar The Beatles misschien ooit begin jaren 60 veel hebben betekend voor het ontstaan van de "popmuziek" hebben de Rolling Stones dezelfde betekenis gehad, maar dan voor de Rockmuziek!

Vroeger scheen je te moeten kiezen tussen The Beatles of The Stones..... Tja, ik ben niet van die generatie, dus...ik heb gewoon muziek van beide bands in mijn muziekverzameling staan. Ook gewoon om dat het toch 2 belangrijke grote bands zijn uit de geschiedenis van de popmuziek. Vraag me ook niet welke band ik "beter" vind...want dat is gewoon echt appels met peren vergelijken, het zijn 2 totaal verschillende bands en ik kan zonder problemen naar beide bands luisteren, geen enkele moeite mee. Ik ga dus ook gewoon niet kiezen! Er zullen waarschijnlijk nog steeds hele fanatieke Beatles en Stones aanhangers zijn, die vinden dat je "moet" kiezen. Nou, lieve beste Bloglezers....ik "moet" dus niets, dus luister ik gewoon heel eigenwijs naar beide bands, lekker puh! ;-)

Mijn zoon van 14 kent "Keith Richards" met name als "acteur" in de "Pirates of the Caribbean" films in de rol van Kapitein Teague, de vader van Jack Sparrow.
Gekscherend zeiden wij thuis al dat Keith Richards eigenlijk gewoon "zichzelf" kon spelen in de film en zich niet zoveel hoefde in te leven in zijn rol, omdat hij net zo'n "zuiperd" is als "Jack Sparrow" en de rol dus goed bij hem past....ahum... (Sorry mensen, ook dit is wederom niet persé beledigend of negatief bedoeld....dus benader het a.u.b. met een beetje humor, yes???)


Keith Richards staat muzikaal gezien eigenlijk met name bekend als de "King of riffs"....
Vrijwel alle bekende gitaarriffs van Rolling Stones nummers komen van zijn hand.
Het is een bepaalde gave die sommige muzikanten hebben en niet een geheel onbelangrijke, want heel veel bekende hits bestaan toch meestal uit herkenbare riffs waaruit een bepaald nummer is opgebouwd.


Vandaag, 18 december 2011, viert Keith Richards zijn maar liefst 68e verjaardag! Zoals ik al aan het begin van deze blog zei...het mag een wereldwonder heten dat deze man überhaupt nog leeft en sowieso dat hij de leeftijd van 68 heeft bereikt, zeker na het misbruik van zoveel genotsmiddelen en drugs na zoveel jaren. Blijkbaar hoef je dus niet altijd per se gezond te leven om oud te kunnen worden ;-) (because he still "moves like Jagger" **....lol!)

Dus bij deze....hieperdepiep HOERA!!!
HAPPY 68th B-DAY Mr. Keith Richards!!!

(** Voor degenen die het nog niet wisten, maar dat lijkt me sterk: "Moves like Jagger" is uiteraard een wereldwijd bekende - redelijk recente - hit van de band "Maroon 5")

YouTube: Rolling Stones - Jumping Jack Flash - Live 2006 Austin;

zaterdag 17 december 2011

Blues en Motown legende Etta James terminaal ziek

Enkele maanden terug kocht ik nog een compilatie cd van de Blues en Motown legende Etta James (25 januari 1938). Ik vind haar stem fantastisch en ik heb nu eenmaal een "zwak" voor, lijkt het wel, met name "zwarte" soul/blues zangeressen. Haar liedje "I just want to make love to you" (een "cover" van Muddy Waters) werd enkele jaren terug gebruikt in een "Coca Cola" commercial, dus eigenlijk kende ik Etta James met name van dat liedje. Dank zij moderne media als "YouTube" ontdek je dan ineens meer muziek van haar en zodoende lag een cd van Etta James nog steeds in de planning, maar....helaas is het in de reguliere cd winkels redelijk "lastig" te verkrijgen. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet, dus is het middels "online shopping" gemakkelijker om aan een cd van Etta James te komen. Zodoende een poosje terug dus de daad bij het woord gevoegd.

De Amerikaanse Blues-, R&B- , Soul-, Rock & Roll, Jazz- en Gospelzangeres was als jong meisje al een zeer populaire zangeres in de Baptistenkerk. Op haar 14e al vormde ze een "Doo-Wop" groep, genaamd "The Peaches". Op haar 15e werd ze ontdekt door Johnny Otis, die haar onderbrengt bij Modern Records. Ze scoort meteen 2 grote hits: "Roll With Me Henry" + "Good Rockin' Daddy". Ook daarna scoorde ze talloze hits.
Begin jaren 70 kampte ze met een heroïneverslaving, maar na het afkicken halverwege jaren 70, vervolgt ze haar succesvolle muzikale loopbaan. Ook op oudere leeftijd treedt Etta James nog veel op.

Hoe invloedrijk haar bijdrage is aan de muzikale wereld, blijkt wel als de immens populaire zangeres "Beyonce" de rol van "Etta James" speelt in de speelfilm "Cadillac Records" uit 2009. Beyonce zingt in deze film ook nog een Etta James "cover", namelijk het nummer "At last".
Ook zangeres Beth Hart is beïnvloed door Etta James. Op het onlangs verschenen album "Don't Explain", dat Beth Hart opnam met gitarist Joe Bonamassa, staat ook een Etta James cover "Something's got a hold on me".

De afgelopen maanden is de gezondheid van de inmiddels 73-jarige Etta James verslechterd en lijdt zij aan dementie. Vandaag is echter ook bekend geworden dat Etta James 2 weken geleden is opgegeven door haar arts en dat zij lijdt aan terminale leukemie. Ze is in de laatste fase van deze ziekte aanbeland en heeft nu 24 uur per dag verzorging nodig, bijgestaan door haar zoons en haar echtgenoot. Volgens de arts zal het dan ook niet lang meer duren voordat Etta James haar laatste adem zal uitblazen....

Zeer binnenkort zal dus ook deze grote muzikale legende haar grote reis gaan maken naar de andere werkelijkheid....zo is het leven, het zal ons op een dag ooit allemaal overkomen.
Toch middels mijn geschreven blog een klein eerbetoon aan deze geweldige zangeres, want dat verdient ze zonder meer!

One big salute to Mrs Etta James!
  



  
YouTube: Etta James I just wanna make love to you;


YouTube: Etta James - Something's Got A Hold On Me (live!);


YouTube: Beth Hart and Joe Bonamassa- Something's Got a Hold on Me (Etta James cover);

donderdag 24 november 2011

Top 2000 lijst 2011 #2

De Top 2000 "stem" lijstjes.... Het heeft altijd iets van bij iemand anders in zijn of haar platen-/cd-kast kijken welke albums diegene in zijn/haar collectie heeft, om zodoende iemands smaak een beetje te peilen. Misschien ben ik de enige malloot die deze tik heeft, maar ik ben inderdaad zo iemand die hierboven genoemd gedrag meestal niet kan laten als ik bij iemand op bezoek ben. Ik vind het altijd reuze interessant om te zien wat iemand in de kast heeft staan. Is het veel of juist weinig? Wat voor stijlen? Is het gevarieerd of juist veel van hetzelfde? Is het 13 in 1 dozijn, of...iemand die duidelijk een wat "diepere" smaak heeft? Is het een muzieksmaak die je wel achter die persoon zou zoeken of juist helemaal niet? Zegt het iets over het karakter van een persoon? En zo kan ik nog wel even doorgaan....

Dat gevoel dat ik hierboven beschrijf, heb ik ook altijd een beetje als mensen tegen het einde van het jaar gaan stemmen voor zo'n Top 2000 lijstje. Ik vind het reuze interessant wat mensen uit een bepaalde lijst pikken. En waarom kiest juist iemand voor die bepaalde platen? Gewoon omdat ze het leuk of mooi vinden, zit er een bepaalde gedachte achter of hoort er een herinnering bij?
Waarom pikt de 1 heel veel "dance" of oude "disco" platen uit een lijst en de ander juist weer wat meer rockgitaar georiënteerde muziek? Waarom vindt de 1 een bepaald nummer helemaal geweldig en waarom vindt de ander datzelfde nummer werkelijk weerzinwekkend?
Stemmen mensen al jaren op dezelfde platen of...is hun stemgedrag in de loop der jaren veranderd?
Ik bekijk altijd graag de lijstjes van andere mensen. Eigenlijk vind ik het sowieso altijd interessant om te weten wat iemands muzieksmaak is. Op 1 of andere manier zegt iemands muzieksmaak meestal wel iets over iemand. Daarom is het altijd juist zo leuk om iets te ontdekken van iemand wat je helemaal niet achter die persoon gezocht had.

Alleen....als je een hele brede muzieksmaak hebt, dan is het ieder jaar weer toch wel verrekte lastig om "slechts" 15 platen te mogen kiezen uit honderden titels, zelfs als je ook nog 5 "eigen keuze" platen mag toevoegen. En...zeggen die 15 á 20 platen voldoende over mij als persoon? Want....ik zou er zo nog wel 100 platen aan toe kunnen voegen. Geen enkel probleem!
15 platen kiezen betekent dus ook veel prachtige platen schrappen en dus helaas niet kiezen. Niet omdat ik die platen minder mooi of minder goed vind, maar omdat er maar domweg plek is voor 15 á 20 platen.

Uiteindelijk heb ik toch een lijstje gemaakt. Sommige vaste waardes zijn gebleven, maar ik heb toch besloten om hier en daar enigszins verandering aan te brengen, zodat het niet helemaal een soort van "Copy Paste" verhaal wordt.

Tevens heb ik ervoor gekozen om sommige artiesten een keertje niet in die lijst van 15 á 20 platen voor te laten komen, terwijl ik ze toch echt heel erg goed vindt.
Zo heb ik dit keer niet voor "Elvis Presley" gekozen, omdat er van zo'n artiest eigenlijk sowieso automatisch altijd wel veel platen in de Top 2000 staan.
Hetzelfde geldt voor Adèle. Ik vind haar werkelijk fantastisch! Dat meen ik echt. Ik vind ook echt dat ze 1 van de beste albums van 2011 heeft uitgebracht. Maar...Adèle is inmiddels zó immens populair, dat ik er eigenlijk wel heel veel vertrouwen in heb dat ze sowieso in die Top 2000 zal voorkomen.
Een andere naam waar ik dit keer niet voor heb gekozen is de band Journey.
Mensen die me kennen weten dat ik ècht een enorm groot Journey fan ben, maar....de muziek van de band is in Nederland eigenlijk slechts geliefd bij een select publiek.
Over het algemeen weet de gemiddelde Nederlander vaak niet eens waar je het over hèbt als je over deze band praat. Voor mij persoonlijk zijn nummers als "Don't stop believing", "Anyway you want it", "Wheel in the sky" etc. grote klassiekers, maar over het algemeen kijken de meeste mensen of ze water zien branden als je het erover hebt. Ik zou bepaalde nummers kunnen aandragen als suggestie in de "vrije keuze" lijst, maar....of ze veel kans maken om in de Top 2000 terecht te komen? Ik betwijfel het....
Hetzelfde geldt voor de Stray Cats of Brian Setzer.... Ik vind het werkelijk fantastische muziek en ik kan er uren naar luisteren. De muziek zal misschien iets bekender zijn dan de muziek van Journey, maar.....het is denk ik over het algemeen niet iets dat veel gedraaid of gekozen wordt door veel mensen. Nou ja....zo zijn er tal van namen die je zou kunnen noemen. Alleen....dit jaar zitten ze eventjes niet bij mijn Top 15, maar ook niet bij mijn 5 vrije keuze platen.

Hieronder echter de platen waar ik dit jaar wèl voor gekozen heb. Echter moet er denk ik niet teveel gelet worden op de volgorde van de platen, want als een plaat op 5 staat, wil dat niet persé meteen zeggen dat ik die plaat beter vind dan een nummer dat op 10 staat, bij wijze van spreken.
Het is gewoon een lijstje van 15 nummers die ik uit de keuzelijst gekozen heb, plus een lijstje van 5 vrije keuze platen....

OK...mijn keuzelijst van 2011;


#001: John Lennon - Imagine (1971):
Op 1 of andere manier blijft "Imagine" altijd mijn absolute nummer 1 voor de Top 2000.....of eigenlijk mijn persoonlijke Top 2000. Het intro met dat aparte, beetje gammele, pianogeluid, de meest briljante tekst die er ooit is geschreven. Een liedje met een kop en een staart. Een liedje dat ergens over gáát. En...in deze huidige tijd van zoveel oorlogen om ons heen, eigenlijk nog steeds heel erg actueel. Ook al ben je in een nog zo rumoerige ruimte, wanneer dit nummer wordt gestart, snijdt het dwars door alles heen.

#002: Michael Jackson - Billie Jean (1983):
Twee jaar na Michael Jackson's dood is iedereen plotsklaps vergeten, dat ze 2 jaar geleden toch ineens alle cd's van Michael Jackson wilden kopen, dat de cd's niet waren aan te slepen! Dat zelfs grote media winkels ineens zonder voorraad zaten, omdat iedereen "ineens Michael Jackson fan was", terwijl heel veel mensen daarvan enkele jaren daarvoor MJ allemaal nog links lieten liggen, omdat het een bepaalde periode totaal "niet cool" was als je zei dat je naar de muziek van MJ luisterde. Soms heb ik het idee dat we 2 jaar na MJ's dood weer in zo'n periode zitten.
Als ik tegenwoordig een Michael Jackson T-shirt draag of als ik iets van hem gekocht heb of als ik zeg dat ik zijn muziek goed vind, dan krijg ik vandaag de dag iets vaker "commentaar" te verduren dan 2 jaar terug. Ik moet me dan bijna op dezelfde manier verantwoorden als iemand die er openlijk vooruit komt dat diegene in een God gelooft en naar de kerk gaat.
Ik weet dat er de laatste tijd weer erg veel "gedoe" rondom MJ is, zoals bijvoorbeeld de rechtzaak tegen Conrad Murray (mijn mening daarover wil ik op dit moment eventjes voor me houden). Er zijn natuurlijk dingen naar voren gekomen die MJ nu niet bepaald in een positief daglicht plaatsen, zoals bijvoorbeeld mogelijk drugmisbruik enzovoort. (ook daarover wil ik op dit moment eventjes niet uitweiden) Het is jammer dat dit soort dingen het nalatenschap van MJ enigszins overschaduwen en dat sommige mensen dan ineens niet meer zien hoeveel moois hij de wereld heeft nagelaten, als het gaat om cultureel erfgoed en zijn muziek. Want....ondanks al het "gedoe" om MJ heen, is zijn muziek, in mijn ogen, altijd briljant gebleven! Daarom kan het me eigenlijk niet zoveel schelen wat anderen ervan vinden dat ik er openlijk voor uitkom, dat ik een groot MJ fan ben!
Ik luisterde al naar zijn muziek toen ik klein was en sindsdien is dit nooit veranderd. Met MJ is begin jaren 80, toen ik een tiener was, mijn interesse voor popmuziek gewerkt. Bij MJ is alles begonnen. Daarom, net als voorgaande jaren, mijn keuze voor Michael Jackson!

#003: Wim Sonneveld - Het dorp (1974):
Veel mensen roepen vaak heel ongenuanceerd "Ik houd niet van Nederlandstalig!"
Maar...in mijn ogen heb je "Nederlandstalig"...en..."Nederlandstalig"....
Over het algemeen ben ik niet zo'n liefhebber van het Nederlandse "levenslied", zoals de smartlappen enzovoort. Maar...uiteraard is het prima als andere mensen het wèl prachtig vinden. Prima toch?
Ik ben toch iets meer van de generatie die o.a. met Doe Maar, Toontje Lager, Klein Orkest, Het Goede Doel, The Scene enzovoort is opgegroeid. Maar ook Bløf is in mijn collectie vertegenwoordigd. Van die laatste band schijn je trouwens, net als bij Michael Jackson, eigenlijk ook al niet hardop te mogen zeggen dat je hun muziek weet te waarderen, maar....daar heb ik, zoals jullie weten, gewoon lak aan! Ik laat me door anderen echt niet vertellen welke muziek ik wel of niet leuk mag vinden en welke muziek er wel of niet "serieus genomen" kan/mag worden.
Maar....hoewel er natuurlijk absoluut ook nu weer mensen met hun commentaar klaar staan om me te vertellen dat ze "niet begrijpen dat ik, zangeres in een hardrockband, naar Nederlandstalig luister, want "Nederlandstalig is toch geen muziek?".........kan ik op mijn beurt haast niet begrijpen dat men voor "Het Dorp" van Wim Sonneveld niet wellicht een uitzondering zou kunnen maken.
De schoonheid van dit lied, de zang van Wim Sonneveld zelf, de tekst van het nummer, dat eigenlijk in principe over de "vergankelijkheid van het leven" gaat.....het raakt me iedere keer weer tot op het bot! Ik heb veel van bovengenoemde Nederlandstalige popgroepen in mijn collectie, maar...voor mij persoonlijk staat "Het Dorp" op de allerhoogste hoogte, als het gaat om het allermooiste Nederlandstalige nummer ooit!
Sommigen mogen het misschien "oubollig" noemen, maar persoonlijk heb ik "Het Dorp" al járen lang voor altijd in het hart gesloten. Daarom kan het me ook nu wederom geen zier schelen wat anderen van mijn keuze vinden. Prachtig nummer!

#004: Gary Moore - Still got the blues (1990):
Op 6 februari van dit jaar overleed hij, Gary Moore. Toen ik zijn overlijdensbericht las heb ik, moet ik tot mijn schaamte toegeven, eerst enkele vloeken gelaten....en daarna was ik alleen maar "stil".
Gary Moore was een jeugdheld. Als tiener, toen ik op een gegeven moment gitaarlessen volgde, kreeg ik muziek van Gary Moore als een lesopdracht. Ik ben zijn muziek gaan luisteren en dat is eigenlijk nooit meer echt veranderd. Zijn nummer "Empty Rooms" dat op de cd "Run for Cover" staat heb ik bijna letterlijk grijs gedraaid. Maar ook zijn duet met Phil Lynott "Out in the fields" heb ik bijna oneindig in mijn cd speler gedraaid. En toen kwam "Still Got The Blues"....wát een geweldige plaat! Wat kon die man fantastisch gitaarspelen! Bij "Still Got The Blues" rolden de tranen bijna letterlijk uit de speakers als Gary Moore zijn gitaarsolo inzette.
Wat baal ik ontzettend dat Gary Moore dit jaar het leven heeft gelaten. Als eerbetoon daarom mijn keuze voor hem in mijn Top 2000 keuzelijstje.

#005: Amy Winehouse (& Mark Ronson) - Valerie (2007):
Het is eigenlijk geen gewoonte van mij om ineens artiesten in mijn Top 2000 keuzelijst op te nemen, nadat ze zijn overleden, maar Amy Winhouse móet er dit jaar gewoon in!
Eigenlijk is het gewoon triest dat heel veel mensen pas doorhadden hoe briljant en hoe goed Amy Winehouse als zangeres was, nádat zij op 23 juli van dit jaar overleed.
Weliswaar door haar eigen toedoen, drank- en drugmisbruik, maar.....desondanks heb ik het gevoel dat er echt een enorm grote artiest verloren is gegaan. Een artiest die nog maar een fractie heeft kunnen laten zien en horen van hetgeen zij wezenlijk in haar mars had. We hebben nog niet eens de helft gezien! En helaas....zullen we dat ook nooit meer te zien en te horen krijgen.
Haar duet met Tony Bennett "Body and Soul" is echt van een onwaarschijnlijk grote klasse!
Als ik de opnames zie van toen Amy's carrière begon, hoe alles staat als een huis....en je ziet haar dan door de jaren heen steeds verder afglijden.....dat is triest! Zo ontzettend triest!
Ondanks haar relatief "korte" carrière, ben ik van mening dat ook over 20 jaar mensen waarschijnlijk nog steeds weten wie Amy Winehouse was. Daarom mijn keuze voor haar in mijn Top 2000 lijstje.

#006: Simon & Garfunkel - Bridge over troubled water (1970):
Eerder dit jaar zond men op Nederland 3 een documentaire uit over Paul Simon en Art Garfunkel en de totstandkoming van het album "Bridge over troubled water". Nog nooit eerder werd ik zo erg in de nummers van dit album gezogen als toen, terwijl ik het album (op vinyl) wel in huis heb.
Vooral het titelnummer bleef dagen na de uitzending in mijn hoofd hangen. Het heeft even geduurd voordat het weer enigszins uit mijn "systeem" was...
Wat was en is dit eigenlijk een prachtig nummer! Het orkest dat dit nummer live heeft ingespeeld. De heldere stem van Art Garfunkel. Het nummer krijgt bijna iets "bovennatuurlijks". Het heeft iets Gospel achtigs. En wat een prachtige tekst! Het nummer heeft na die uitzending een nog grotere indruk achtergelaten dan daarvoor. Daarom staat hij bij deze in mijn keuzelijst.

#007: Andrew Gold - Lonely boy (1977):
Andrew Gold....een naam waarbij velen vaak eerst hun wenkbrauwen fronsen, maar zodra je enkele nummers van hem opnoemt, krijg je vaak een "Oh ja!" reactie. Hij maakte natuurlijk deel uit van het duo WAX (bekend van o.a. "Bridge to your heart" en "Right between the eyes"), hij schreef de herkenningstune voor de tv-serie "Golden Girls" ("Thank you for being a friend"), maar ook nummers als "Let her slip away" en "Lonely boy". Het laatste nummer is eigenlijk autobiografisch. Een geweldige zanger, maar vooral ook componist. Op 3 juni van dit jaar overleed Andrew Gold aan een hartstilstand op slechts 59-jarige leeftijd. Ook hij verdient zeer zeker een plek in de Top 2000!

#008: Killing Joke - Love like blood (1985):
Dit nummer staat voor mij synoniem aan de jaren 80. Eigenlijk was dit nummer ook al stiekem een soort van voorloper van wat men tegenwoordig "Gothic" muziek noemt. Het bijna zweverige hypnotiserende geluid van de keyboards, die voor het overgrote deel de sfeer van dit hele nummer bepalen vind ik nog steeds briljant. Beslist 1 van mijn meest favoriete nummers aller tijden!

#009: Jeff Wayne & Justin Hayward - The eve of the war (1978):
Dit is zo'n nummer dat ik mijn hele leven al met me meedraag. Als kind vond ik het nummer al prachtig. Ik kocht zelfs het singletje. Toen het later eind jaren 80 opnieuw op single werd uitgebracht, kocht ik ook de heruitgave, omdat de andere single toch al wat slijtage had opgelopen. Weer nog een poos later kocht ik de hele LP van Jeff Wayne waar dit nummer op stond.
Na al die jaren vind ik het nummer nog steeds fascinerend! Ik kan niet precies uitleggen waarom. Het is een bepaald gevoel. Zo'n nummer dat in je ziel naar binnensluipt, zich daar vastklemt om daar vervolgens nooit meer weg te gaan.

#010: Jean Michel Jarre - Oxygene IV (1977):
De muziek van Jean Michel Jarre, vooral van halverwege jaren 70, zoals Oxygene IV, brengt me altijd terug in de tijd. De tijd dat ik als klein meisje met mijn opa en oma mee mocht naar het Dolfinarium (het park was toen nog niet zo uitgebreid zoals dit nu het geval is), want tijdens die dolfijnenshows werd de muziek van Jean Michel Jarre gedraaid. Dus op 1 of andere manier associeer ik de muziek van Jean Michel Jarre van die periode ook altijd automatisch met dolfijnen en mijn opa en oma...

#011: Black Sabbath - Paranoid (1970):
Tja....het ontstaan van de "hardrockmuziek" is in feite begonnen bij bands als Deep Purple en Black Sabbath. Onlangs werd bekend gemaakt dat Black Sabbath volgend jaar weer in de oorspronkelijke line up zal gaan touren. Black Sabbath....met Ozzy Osbourne als zanger dus! Wie had ooit gedacht dat dit ooit weer zou gebeuren? Ik heb een bepaalde "zwak" voor Ozzy. Al met al, Black Sabbath moest in mijn Top 2000 lijstje!

#012: Van Halen - Jump (1984):
Melodieuze hardrock uit Amerika met een behoorlijk Nederlands tintje. Na al die jaren blijft dit nog steeds een magisch nummer, met waarschijnlijk 1 van de meest nagespeelde keyboardpartijen ever! Zonder enige twijfel hoort dit nummer in de Top 2000 thuis!

#013: U2 - The unforgettable fire (1985):
Als je het aan mij vraagt, nog steeds 1 van de mooiste U2 nummers ooit gemaakt. Het nummer tilt je op en neemt je ergens mee naar toe, als het ware. Ik kan nooit genoeg krijgen van dit nummer. Dit is zoals U2 hoort te klinken!

#014: Johnny Cash - Hurt (2003):
Het nummer "Hurt" is oorspronkelijk een nummer van de band Nine Inch Nails, maar....Johnny Cash heeft er met zijn interpretatie van dit nummer een onuitwisbare indruk mee gemaakt. Het is 1 van de mooiste, zo niet....allermooiste, nummers die Johnny Cash aan de wereld heeft nagelaten.
Bij iedere luisterbeurt heb ik weer opnieuw een brok in mijn keel. Je wordt dit nummer ingezógen, als het ware. Dit nummer zong hij met bijna 1 been in het graf. In dit nummer hoor je zijn hele leven. Alles wat hij in zijn leven heeft meegemaakt, hoor je aan zijn manier van zingen in dit nummer terug. Je moet wel van steen zijn als je niet geraakt wordt door dit nummer. Groot respect voor Cash!

#015: Herman Brood & His wild romance - Saturday night (1978):
Altijd iets met Herman gehad. Een oom van mij had vroeger fotograferen als hobby. Hij had veel eigen foto's hangen en 2 daarvan sprongen er altijd tussen uit. Eentje van Demis Roussos en...van Herman Brood. Ik weet nog dat ik als kind totaal gefascineerd was door die foto. Op dat moment wist ik eigenlijk nog niet echt wie Herman Brood was. Door de jaren heen heb ik echter zijn muziek leren kennen, ben ik platen van hem gaan verzamelen en ik heb zelfs ooit een originele zeefdruk kunnen kopen (omdat een schilderij voor mij onbetaalbaar is....helaas...) en dat is 1 van mijn dierbaarste Herman Brood items. Ondanks zijn drank- en drugmisbruik.....mocht ik hem op 1 of andere manier wel. Met sommige mensen heb je dat gewoon meteen. "Saturyday Night" is natuurlijk zijn grootste hit en dit jaar is het 10 jaar geleden dat Herman overleed. Daarom absoluut een plekje voor Herman in mijn Top 2000 lijst!

Vrije keuzes:

#Vrije keuze 001: Amy Winehouse - Back to black (2006):
Tot mijn verbazing stond "Back to black" niet in het "voorkeuze lijstje" op de Top 2000 site. Ik vind echter dat dit nummer absoluut in de Top 2000 moet. Stiekem vind ik dit nummer eigenlijk nog mooier dan "Valerie", dat je al in mijn lijstje hierboven hebt kunnen vinden.
Het nummer heeft iets melancholisch. Het fragment...waarin Amy met een extra soort galm....nu je weet dat ze overleden is, bijna vanuit het hiernamaals lijkt te roepen.....bezorgt me onherroepelijk kippenvel! "Back to Black" moet gewoon die Top 2000 in!

#Vrije keuze 002: Roger Glover & Friends – Love is all (1975):
Puur jeugdsentiment! De videoclip met de gitaarspelende en zingende kikker maakte op mij, als kleuter destijds, veel indruk. Nog steeds is het 1 van mijn meest favoriete nummers ooit!
En.....de leadzang was natuurlijk van Ronnie James Dio, die vorig jaar de strijd tegen kanker verloor. Hij is in mijn ogen nog steeds 1 van de beste zangers aller tijden!

#Vrije keuze 003: Foreigner – That was yesterday (1985):
Steevast ook 1 van mijn meest favoriete nummers aller tijden. De stem van Lou Gramm toen hij nog blaakte van gezondheid. Lou Gramm heeft enkele jaren terug te kampen gehad met een herseninfarct. Sindsdien is hij op vocaal gebied helaas niet meer de zanger die hij midden jaren 80 was jammer genoeg. Dat is eigenlijk heel triest...dat juist datgene van iemand wordt afgenomen wat hij het liefste doet....zingen! Dit nummer stamt uit de tijd van Foreigner in hun hoogtijdagen. Voor mij persoonlijk nog steeds een speciaal nummer en daarom staat hij in mijn vrije keuze lijst!

#Vrije keuze 004: Gotye – Somebody that I used to know (2011):
Een nummer van dit jaar, dus uiteraard stond het nog niet in de "voorkeuze lijst" omdat het vorig jaar uiteraard nog niet in de Top 2000 voorkwam. Ik vind echter dat het nummer wel een plek in die Top 2000 verdient. Onlangs heb ik een blog aan Gotye geweid m.b.t. zijn album "Making Mirrors".
De single "Somebody that I used to know" is 1 van die pareltjes die je zo af en toe in de hitparade tegenkomt, tussen allerlei "nietszeggende 13 in 1 dozijn nummers". Absoluut een Top 2000 nominatie waard!

#Vrije keuze 005: Gary Moore & Phil Lynott – Out in the fields (1985):
Zoals hierboven beschreven in mijn keuze voor Gary Moore - Still Got The Blues, was "Out in the fields" 1 van die nummers die ik zo'n beetje heb grijs gedraaid door de jaren heen.
Het blijft een speciaal nummer. Nu helemaal, nu "Gary Moore" en "Phil Lynott" als het ware toch weer "samen" zijn. Dit nummer is misschien wel het mooiste nalatenschap van de 2.
Ik heb veel bands dit nummer horen "coveren", sommigen niet geheel onverdienstelijk, maar....het origineel blijft toch het beste voor wat mij betreft. Het zou mooi zijn als hij een plekje in de Top 2000 krijgt!


Last but not least....is het afwachten welk nummer de 1e plaats van de Top 2000 zal bereiken. Vorig jaar waren het The Eagles. Jarenlang is het "Bohemian Rhapsody" van Queen geweest.
Het is misschien een beetje saai als jarenlang hetzelfde nummer op 1 blijft staan, maar....aangezien het exact 20 jaar geleden is dat Freddie Mercury overleed, zou het toch eigenlijk....bijna zo moeten zijn...dat Queen, al is het maar weer voor 1 jaartje, dit jaar weer op 1 terecht komt.
Volgende jaar zien we wel weer..... ;-)

Top 2000 lijst 2011 #1

Het einde van dit jaar nadert en zoals ieder jaar betekent dit o.a. dat er ook weer van alles te doen is rondom de "Top 2000". Zo start vanavond weer de 1e aflevering van de tv-uitzendingen van de "Top 2000 Quiz", welke uiteraard weer een aanloop zijn naar de "Top 2000 aGoGo" uitzendingen tegen het einde van december.
En natuurlijk kan er weer gestemd worden voor de Top 2000 lijst (dit kan nog tot morgen 20.00 uur).

Ieder jaar barsten ook weer dezelfde discussies los over de Top 2000. Dat er alleen gekozen kan worden uit "voorgeprogrammeerde" lijstjes, dus zou de lijst nooit "waarheidsgetrouw" zijn....dat het een vertekend beeld zou geven enzovoort. Tja....de ietwat "stevigere" en "alternatieve" muziek die je tot voor kort geleden op het helaas dit jaar ter ziele gegane "Kink FM" hoorde, zul je inderdaad voor het merendeel niet aantreffen in de keuzelijst voor de Top 2000.. Over het algemeen is het toch de muziek die je doorgaans op Radio 2 terughoort. Dus...misschien dat de Top 2000 inderdaad niet de muziekkeuze van heel Nederland weerspiegelt, maar ok....misschien is het dan ook wel zo realistisch om in te zien dat niet heel Nederland van de wat "hardere muziek" houdt.
Ja, ik zing in een melodieuze hardrockband en natuurlijk heb ik altijd graag naar o.a. Kink Aardschok geluisterd op Kink FM. Natuurlijk heb ik ook veel "hardere" muziek in mijn muziekverzameling. Natuurlijk zou het fantastisch zijn als er ook wat meer "hardere muziek" in de Top 2000 lijst voorkwam, maar....nogmaals....een "hardere" muzieklijst is denk ik niet een realistisch beeld van wat Nederlanders over het algemeen "mooi" vinden.
Je hoeft alleen maar om je heen te kijken....op straat....op je werk....je sportvereniging....of waar dan ook....om te constateren dat de mensen om je heen doorgaans meestal van hele andere muziek houden dan jij. En over het algemeen is dat meestal dus geen "hardere muziek".
Dus...in dat opzicht...begrijp ik dat de Top 2000 uitgaat van de "muzieksmaak" van de "gemiddelde" Nederlander! En tja...dan kun je nu eenmaal niet iedereen tevreden stellen, want.....wat telt voor de "hardere muziek" gaat evengoed op voor "Jazz", "Reggae" of bijvoorbeeld het Nederlandse "levenslied" om maar eens een aantal dwarsstraten te noemen. Ook fans van die muziek worden evengoed niet rijkelijk bediend in de Top 2000. Maar ja....als je daaraan gaat toegeven.....dan is denk ik het einde zoek en je moet ergens een lijn trekken, denk ik dan.
En ach...je kunt wel op alle slakken zout gaan leggen. Ieder jaar hoor ik weer hetzelfde "gezeik" aan van mensen, ieder jaar weer dezelfde discussies. Je hóeft niet naar de Top 2000 te luisteren hoor! Het is nog steeds niet verplicht. Dus...als je de Top 2000 verafschuwt...luister dan lekker niet, zou ik zeggen!

Gelukkig ben ik gezegend (al zeg ik het zelf) met een redelijk brede muzieksmaak, dus....als je niet te moeilijk doet....valt er volgens mij prima te leven met zo'n Top 2000 lijst.
Mensen die (ieder jaar weer) op die lijst lopen te schelden, nemen het volgens mij toch echt te serieus en dat moet je denk ik gewoon niet doen. Kom op zeg, het gewone dagelijkse leven kan soms al verrekte lastig genoeg zijn, dus....beschouw zoiets als de Top 2000 gewoon als iets dat dit leven gewoon eens per jaar eens een stukje aangenamer maakt! Het gaat gewoon om "muziek", dus waarom altijd dat "muggenziften" ieder jaar weer? Is toch nergens voor nodig?
En nogmaals...je hóeft er niet naar te luisteren! Dus als je het niet leuk vindt, dan ga je toch gewoon lekker iets anders doen? Wat is het probleem?

Het schijnt dat Radio 2 zich met name richt op de leeftijdsklasse van 35 tot 54 jaar. Nu moet ik bekennen dat ik inderdaad onder die leeftijdsgroep val....dus misschien toch weer een soort van "bevestiging" van dat ik een soort van "ouwe muts" aan het worden ben ;-)
Maar eerlijk is eerlijk....Radio 2 is eigenlijk wel 1 van de radiozenders die ik het meest beluister.
Over het algemeen heeft men een redelijk breed aanbod. Nederlandstalig, van de jaren 50 tot anno nu, diverse muziekstijlen van reggae tot rock. Zowaar draait men zelfs AC/DC of Black Sabbath op zijn tijd (waar ik als hardrockfan uitstekend mee kan leven).
Over het algemeen dus best een goed gemiddelde van de doorsnede van de muzieksmaak van de gemiddelde Nederlander.
Dat Radio 2 dan bijvoorbeeld niet de nieuwste single van Megadeth of Slayer zal draaien, om maar iets te noemen, dat is misschien jammer soms, maar....ik denk dat de "zeikerds" onder ons ook wel moeten begrijpen dat Radio 2 niet echt de "doelgroep" is voor dat soort muziek.
Het is dan ook verschrikkelijk balen dat een radiozender als Kink FM (een zender die dat soort muziek weer wèl zou draaien) gestopt is, maar er komt vast wel weer iets voor in de plaats....ooit?


Voorlopig kijk ik altijd nog steeds ieder jaar weer uit naar het hele Top 2000 gebeuren. Met name de Top 2000 aGoGo uitzendingen waarin Leo Blokhuis weer prachtige interviews doet met altijd weer interessante mensen die belangrijk zijn geweest in de geschiedenis van de popmuziek en waarin hij soms uit de doeken doet waar een bepaald liedje oorspronkelijk vandaan komt (of waar het wellicht zelfs van "gejat" is......) wil ik het liefst voor geen goud missen.
Als het aan mij ligt mag die man voortaan gewoon een eigen tv-programma krijgen dat vaker in het jaar wordt uitgezonden. Die man weet zo verschrikkelijk veel en het is altijd weer geweldig om al zijn kennis over muziek te horen. Zeg maar een soort "Boudewijn Büch"....maar dan met geschiedenislessen over muziek. Dat zou fantastisch zijn!

Tja...ik ben een "muziekfanaat"...die het liefst alles dat met muziek te maken heeft bijna letterlijk in zich opslúrpt, waaronder dus ook alles rondom de Top 2000.
En zoals het soms ook met mijn persoonlijke muzieksmaak het geval is....nee, het kan me geen zier schelen wat anderen daarvan vinden! Ik kom er schaamteloos voor uit dat ik steevast ieder jaar weer uitkijk naar alles wat met de Top 2000 te maken heeft, of ik daarmee nu vrienden maak of niet.

Stemmen voor de Top 2000 lijst? Jazeker!! Ook dit jaar heb ik mijn bijdrage geleverd. Het resultaat ervan kun je in mijn blog hierna bekijken.....

En...reken maar dat ik vanavond om 21.00 uur weer klaar zit voor de Top 2000 Quiz! Lekker hoorrrrr!!!! ;-)

After The Silence

After The Silence
After The Silence Official Website

After The Silence

After The Silence
After The Silence heeft eindelijk toetsenist! Schrijf je in voor de ATS nieuwsbrief via newsletter@afterthesilence.nl.

After The Silence MySpace

After The Silence YouTube

After The Silence Hyves

Muziek is een mantra voor de ziel

Muziek is een mantra voor de ziel
"Muziek is een mantra voor de ziel. Het is therapeutisch. Net als eten is het iets dat ons lichaam nodig heeft." (Michael Jackson)

Bergkaarten