woensdag 29 september 2010

De jaren 70 en jeugdsentiment

Wonder boven wonder zit ik nu weer een blogbericht te schrijven op mijn eigen pc. Afgelopen weekend was het ineens "klap boem!" en toen zat ik op de benedenverdieping ineens zonder stroom. De schakelaar in de stoppenkast weer omhoog gedaan, toen deed alles het weer, behalve........mijn pc! (ik zal maar niet herhalen wat ik toen allemaal gezegd heb) Gisterenavond is er iemand naar de pc wezen kijken en toen bleek de voeding in de pc kast zelf reeds te zijn overleden. Binnen amper 5 minuten tijd had die jongen er weer een andere voeding in geplaatst (met snoertjes eraan waarvan ik bij God niet zou weten waar wat hoort) en de pc doet het nu weer. Een pak van mijn hart, kan ik je wel vertellen. Hopelijk blijft de pc het nu doen..... In ieder geval....I'm back!! ;-)

Nu was ik de afgelopen dagen ook een beetje grieperig. Beetje koortsachtig, koppijn, duf, het gevoel dat je verkouden moet worden, maar het zet op 1 of andere manier niet door of zo, oftewel...echt zo'n gevoel van "bleeeeeeeh"! Ik vrat paracetamolletjes alsof het zo ongeveer "Smarties" waren.

Volgens iemand verraadde het woord "Smarties" toch al wel enigszins dat ik tot een wat "oudere generatie" behoorde (en bedankt!), want Smarties was van de jaren 70 en nu hadden we "M&M's"............ Ach ja, ik behoor idd tot de generatie dat "Twix" nog gewoon "Raider" heette, de kokertjes "M&M's" heetten idd nog "Smarties", de M&M's in de gele en bruine zakjes (andere kleuren waren er nog niet) nog gewoon "Treets" heetten, dat "Switch" nog gewoon "Liga" was.
Het schoonmaakmiddel "Cif" heette nog gewoonn "Jif".

We "tjolkten" op het schoolplein (Tjolk.....dat is lang geleden!) en.....in mijn tijd sprak je nog gewoon met je schoolvriendjes/-vriendinnetjes thuis af om te spelen i.p.v. via msn te chatten!
We hadden maar 3 Nederlandse televisiezenders (eerst Nederland 1 en 2, pas later kwam Nederland 3 erbij) (afstandsbediening was er nog niet, dus je moest naar de tv LOPEN om de KNOPJES IN TE DRUKKEN), met BBC, Duitsland, België en heeeel misschien Frankrijk erop, maar dan hield het wel op ongeveer. Maar...we hadden wèl iedere avond leuke tv!
Nu hebben we zoveel zenders dat we ze amper kunnen tellen en nóg is er soms geen ene moer op.
Ik stam nog uit de tijd van het "testbeeld". De huidige generatie weet waarschijnlijk niet eens meer wat dat is/was. Het "testbeeld" werd uitgezonden als er op dat moment GEEN uitzendingen van tv-programma's waren, want.....24 uur per dag televisie, zoals we dat nu kennen? No way!
De tv zelf werd middels buizen opgewarmd, dus het duurde een aantal minuutjes voordat je tv beeld gaf. (je had dus, bij het aandoen van de tv, niet onmiddellijk beeld, zoals nu)
Overigens behoor ik ook tot de generatie dat nog gewoon ZWART-WIT televisie gekeken heeft! Ik geloof dat mijn ouders pas zo eind jaren 70 pas een KLEUREN televisie kregen.

Iedere dag kindertelevisie? Ben je mal! Kindertelevisie alleen op woensdagmiddag of heel vroeg in de avond (als je geluk had) en zaterdagmiddag (Stuif es in met Ria Bremerrrrrrr!!!).
En....we hadden geen "voice over" die de programma's aankondigde. Nee, we hadden een omroepster!!! (die ons vriendelijk begroette: "Hallo jongens en meisjes.....")
En....we hadden fantastische kinderprogramma's!
Ti Ta Tovenaar, Bolke de Beer, Paulus de Boskabouter, De familie Knots, De Poppenkraam, Pommetje Horlepiep, Swiebertje, Fabeltjeskrant, Hamelen, Oebele, De Holle Bolle BoomDe Film van Ome Willem, de Fabeltjeskrant, Q en Q, Bassie en Adriaan, de Bereboot, Pipo de Clown, Barbapapa, Peppi & Kokki en zo kan ik nog wel even doorgaan!
Tegenwoordig zie ik alleen maar Studio 100 (hun producties zijn inmiddels verslónden door mijn eigen kinderen) of herhalingen van oude kinderprogramma's van vroeger.
Het is toch eigenlijk best wel vreemd dat, in een tijd waarin alles met computers mogelijk is, waarin 3D films gemaakt worden, dat er blijkbaar "te weinig budget" is om ècht leuke nieuwe Nederlandse kinderseries te maken????

Natuurlijk hadden al die kinderseries ook hun eigen herkenningstunes. Velen kan ik nog letterlijk meezingen. En......eerlijkheidshalve heb ik in de loop der jaren ook weer wat oude kinderplaten op vinyl op beurzen e.d. opnieuw gekocht. Mijn ouders hadden natuurlijk alles allang weggedaan, maar soms is het wel leuk om weer een stukje "jeugdsentiment" terug in huis te hebben.
Het gekke is....sommige platen heb je dan jaren lang niet gehoord (soms letterlijk langer dan 20 jaar), maar....zodra je de LP weer op de platenspeler draait, kun je het verhaal en/of het liedje nog letterlijk mee vertellen/zingen.

Een vreemde gewaarwording is het soms wel als er in deze huidige tijd herhalingen worden uitgezonden van oude kinderseries uit de jaren 70 en 80, maar er zit een "modernere" herkenningstune bij. Aaaaaaarrggggghhh!!! Wat vind ik dat soms vreselijk!
Als "Calimero" wordt uitgezonden wil ik gewoon horen "Pieppiep hallo, pieppiep hallo, Calimeeeero", i.p.v. "Kijken jullie mee....naar Calimero....". Als de cartoonserie "Inspector Gadget" wordt uitgezonden, wil ik gewoon de oude tune van vroeger horen (toemtedoemtedoem.....Inspector Gadget....) i.p.v. de nieuwe huidige. Ik dacht zelfs een keer gehoord te hebben dat er bij Barbapapa een nieuwe tune zat. Neeeeee!! Bij Barbapapa hóórt gewoon de door Leen Jongewaard ingezongen herkenningstune!


Het is wel leuk als je op een gegeven moment herkeningstunes luidkeels zit mee te zingen (Bolke de beer!!) en je zoon kijkt je dan heel verbaasd aan: "Ken jij dat dan mama?" Ehhhh....ja....toen mama klein was werd dit ook al uitgezonden.....



En neem nu de tune van "Beertje Colargol", geweldig!!!
Ik keek het als peuter en ik ken de tune nu nog! (jammer dat de serie nergens meer op dvd of zo te krijgen is....)



(Nog veel meer oud jeugdsentiment kun je o.a. vinden op http://www.youtube.com/user/waarkeekjijnaar)

Sommige oude jeugdprogramma's vind ik nog steeds fantastisch om te kijken. Neem nu zoiets als de "Muppets", dat is gewoon geweldig gemaakt! Al die typetjes, zoals Miss Piggy, Kermit, Animal, Fozzie enzovoort. Ik kan er nu nog steeds helemaal om in een deuk liggen en de herkenningstune is nog steeds te gek! De onlangs uitgebrachte versie van "Bohemian Rhapsody" van Queen, maar dan in de Muppet uitvoering.....geweldig! Je kunt me echt wegdrágen dan zowat.



Vrij recent is er een modernere versie uitgebracht van Ti Ta Tovenaar. Op zich natuurlijk gewoon goed gemaakt (Erik Breij is, vind ik, een fantastische Ti Ta Tovenaar. Er zijn daarna anderen geweest voor dezelfde rol, maar.....toch liever Erik Breij, als ik heel eerlijk ben) en mijn dochter vindt het schitterend om te kijken, maar toch......als "kind van de jaren 70" heb ik dan toch altijd zo'n gevoel of ik iets "mis" of zo.

Ik "mis" het drukke jaren 70 behang op de kamer van Tika (volgens mij had ik vroeger ook ooit zoiets op mijn kamer, met van die gele bloemen), ik mis de jaren 70 kleuren (knaloranje, groen, geel....).
Er zijn nog een aantal dingen die niet in de nieuwe serie teruggekomen zijn: de Grobbebollenband, het Grobbekuiken, en niet te vergeten TaTo de toveraap! (dat laatste zal waarschijnlijk sowieso nooit meer gebeuren, omdat je waarschijnlijk door allerlei tegenwoordige regeltjes geen echte aap meer in een serie mee mag laten spelen???) En....toch ook de "Grobbebollen" zelf zijn anders dan ik ze oorspronkelijk ken.
En...eigenlijk is wijlen Ton Lensink toch voor mij gewoon de enige echte Ti Ta Tovenaar! Maar bovendien.....de herkenningstune! Die kan ik nog steeds letterlijk meezingen.
De oorspronkelijke Tika, gespeeld door Maroesja Lacunes, was misschien niet zo'n "zangwonder", maar....toch vind ik haar ingezongen herkenningstune wat authentieker, dan de moderne versie, ingezongen door Manon Novak, die naar mijn idee toch wat meer "musical"-achtiger aandoet.
Door de computertechnieken van tegenwoordig kunnen ze bezems ineens "echt" laten vliegen en dingen/mensen ineens "echt" laten verdwijnen, maar....toch mis ik soms de bijna "amateuristisch" opgenomen scenes van de oorspronkelijke Ti Ta Tovenaar, waarbij je nog gewoon doorzichtige touwtjes aan de bezem vast ziet zitten, of....dat je het beeld nog enigszins ziet verspringen, omdat ze de opname destijds "stil" hebben gezet en daarna weer verder zijn gaan filmen, zodat het lijkt alsof er iets of iemand verdwenen is.


Halverwege jaren 70, tussen 1974 en 1976, werd de serie "De Rode Autobus" uitgezonden bij de KRO. Het programma werd gepresenteerd door Jolein (gespeeld door Kika Mol, dochter van wijlen Albert Mol) en Droef de Hond. Bijna niemand kan zich het programma meer herinneren, maar....ik had vroeger de LP thuis en die heb ik zowat letterlijk grijs gedraaid (vooral de herkenningstune aan het begin van de plaat). Natuurlijk hadden mijn ouders de plaat ooit weggedaan, maar....eigenlijk wilde ik de plaat wel heel erg graag weer hebben.
Ik heb er jaaaaaren naar gezocht, maar nergens te vinden, dacht ik..... Herhaaldelijk oproepjes her en der geplaatst. Eigenlijk had ik de moed min of meer al opgegeven. Totdat een keer een mevrouw reageerde, die een zoon had in dezelfde leeftijd als ik. Ze had alle kinderplaten uit die tijd nog, inclusief "De Rode Autobus", in (jawel!) bijna NIEUWSTAAT!!
Ze had al heel veel (hoge) biedingen op de plaat gehad, maar ze vond dat de plaat naar een èchte liefhebber moest (en niet naar een "handelaar", zoals vaak het geval was bij alle mensen die geboden hadden op de plaat) die er zuinig mee om zou gaan, dus....gunde ze mij die plaat.
Ik was en ben nog steeds echt heeeeel erg blij met die LP!

En het leuke is wel dat, als je van heel veel liedjes uit kinderseries uit die tijd gaat zoeken naar de componist, kom je eigenlijk 9 van de 10 keer dezelfde naam tegen: "Joop Stokkermans". Wat hééft die man toch eigenlijk ongelooflijk veel en prachtige liedjes geschreven.
Om er enkele te noemen: Ti Ta Tovenaar, Paulus de Boskabouter, Peppi & Kokki, Oebele, Barbapapa, Q en Q (ingezongen door Robert Long), de Bereboot, Kinderen voor Kinderen en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Natuurlijk kom je ook heel veel tegen van Annie MG Schmidt en Harrie Bannink tegen.

Al die honderden fantastische kinderliedjes, die iedere 30 en/of 40 plusser nog uit volle borst letterlijk woord voor woord mee kan zingen, dat is toch eigenlijk geweldig?

Tegenwoordig lijkt alles uit de stal van Studio 100 te komen (Kabouter Plop, Piet Piraat, K3, Amika, etc.). Studio 100 krijgt altijd heel veel kritiek te verduren, maar of die kritiek altijd helemaal terecht is? Te "commercieel"? Ach.....hetzelfde geldt toch ook onder meer voor een groot wereldwijd concern als "Walt Disney", in feite?
Een feit is in ieder geval wel dat ze heel goed weten en aanvoelen wat kinderen leuk vinden. Geen eerlijker publiek dan kinderen, want....als mijn dochter iets niet leuk vindt, draait ze net zo hard haar hoofd om....dus blijkbaar doet Studio 100 toch wel iets goed, anders zouden ze nooit zo'n succes hebben, al jaren lang.

Toch vind ik het jammer dat de kinderprogramma's tegenwoordig allemaal uit België lijken te komen en dat er bijna niets meer in Nederland gemaakt wordt (en áls het al gemaakt wordt, is het vaak een "remake" van iets dat al bestond....Pipo de Clown, Ti Ta Tovenaar etc.).

Zo'n film als "Pluk van de Petteflet" (naar het boek van Annie MG Schmidt), dát was leuk gemaakt! O.a. Arjan Ederveen, Erik van Muiswinkel en Erica Terpstra speelden er in mee. Ook de liedjes die erin zaten waren goed! (Nummers als Hasselbraam, Je bent een vogeltje, etc. Meesterlijk!)


Van dit soort meesterlijke Nederlandse producties zouden we er eigenlijk meer moeten krijgen. Niet alleen in de bioscoop, maar ook weer gewoon op televisie. Geen aangekochte series uit het buitenland, maar kinderseries die in Nederland gemaakt/geproduceerd zijn. Met herkenningstunes en liedjes die onze kinderen over 30 á 40 jaar nog steeds luidkeels meezingen!

Wat dat betreft....om terug te komen op die "Smarties";
Ja...ik behoor tot die "oudere generatie" die als kind-zijnde dus de jaren 70 heeft meegemaakt. Het culturele erfgoed dat ik daardoor als kind heb meegekregen koester ik nog steeds en de herinneringen aan al die leuke en fantastische series en liedjes zijn daardoor min of meer onvervangbaar!
Dus....als het feit dat ik nog weet wat "Smarties" zijn, zou "verraden" dat ik "tot een ietsje oudere generatie" behoor, so be it....daar zit ik ècht niet mee. Want...vergeet niet....wie vóór 1978 geboren is....is een held! ;-) (waarom? Lees dan maar op je gemak de tekst hieronder)

Ben je geboren vóór 1978? Lees dan hier gerust verder..

Maar ben je ná 1978 geboren: Svp ophoepelen..! Want dit verhaal begrijp je toch niet! Want hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij, als geborenen uit de jaren 1950/1960 en 1970, nog leven..!? Daar gaat dit verhaal over. Want volgens de theorieën anno 2004/2005/2006 hadden we toch al lang dood moeten zijn..?

Waarom..?? Nou zeg.. Dat is toch duidelijk.. Gewoon even een paar feiten dan maar:

* Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag

* Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Zo ook onze kleurpotloden, de verflaag knabbelden we er -onder het kleuren- lekker vanaf en dan maar verder sabbelen op het hout van het potlood..!

* Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde gewoon naar beneden.

* Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je gewoon maar hard schreeuwen zodat je ouders dat merkten; de babyfoon was er in ieder geval niet.

* Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze kleine handjes en beperkte motoriek openen. En deden dat ook regelmatig.

* Poorten en deuren gingen gewoon dicht. Tja, en als je er met je vingers tussen zat, waren ze gewoon weg.

* Op de fiets zat je achterop met je kont op de harde bagagedrager en probeerde je je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je; ongeacht het gewicht van je vader of moeder die erop zat.. Ondertussen bungelden je benen vervaarlijk langs de draaiende spaken van het wiel..

* Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets. Laat staan op een fiets.

* Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. En als je uit een fles dronk, had je die zélf gevuld..

* Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.

* Je dieproze kauwgom legde je 's avonds gewoon op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je mond. Keihard was ie, maar daarna werd 'ie gewoon weer zacht..

* Op school hadden ze maar één maat bank en die had zo'n heerlijk gevaarlijke klep eraan.

* Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein.

* Een fiets had geen versnellingen, dus je fietste met dezelfde trapgang tegen en voor de wind. En als een band kapot was, werd je zo snel mogelijk geleerd om hem zelf te plakken.

* We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd écht waar we waren en we hadden geen GSM mee!

* Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjesverzamelplek.

* Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee, die je bracht en ook weer afhaalde.

* Wij aten toen ook al veel koekjes en kregen boterhammen met veel boter en vet vlees, en werden toch niet dik.

* We dronken heel stoer uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Ook als er af en toe eens iets troebels in de fles terecht kwam..

* Wij hadden geen playstation, nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisies, thuiscomputer of Hyves-vrienden op Internet. Wij hadden échte vrienden!

* De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten toen aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.. Hij stond op om de TV op een andere kanaal te zetten, met handen en voeten!

* We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden afgebroken en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept of werd de politie erbij gehaald. Dat waren gewoon ongelukken en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor van je ouders..

* Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je een speldje van een lieveheersbeestje op je jas stak.

* Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat een rem erop, toch wel handig geweest was..

* We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht meedoen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Totdat ie gevraagd werd. En je hoorde er pas écht bij, als je per ongeluk een ruitje van een raam had ingetrapt..

* Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms een klas nóg een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De Meester had altijd gelijk.

* We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote-mensen-mes, en als je je boterhammen thuis had laten liggen, kon je op school niets kopen! In de eerste plaats was daar niks te koop en in de tweede plaats had je er ook geen geld voor..

* Als je de korstjes van je boterhammen niet opat, had je altijd gewoon een beetje meer honger de rest van de dag.

* Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Ook als het goot van de lucht.

* Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je écht een watje!

* En als je écht eens problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Je ouders kwamen je wel ophalen, maar niet om je eruit te lullen. Je daden hadden consequenties; dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.

* Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan.

Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen van hun daden. Hoor jij ook daar bij?
GEFELICITEERD!
WIJ WAREN HELDEN!

Geboren ná 1978?
STRONT EIGENWIJS.. EN TOCH DOORLEZEN HÈ !?
NU WEET JIJ.. ? ZACHT WATTENKIND? OOK WEER EENS WAT HELDEN ZIJN ..!

zaterdag 18 september 2010

And God send us.....Ben "Tattoo" Saunders! Hallelujah!!!!

Tja....Idols, Popstars, So You Think You Can Dance, X-factor, Holland's got talent, My name is.....en nu weer sinds gisterenavond het spiksplinternieuwe tv-programma "The Voice of Holland". Pffff....alwéér zo'n talentenjacht, dachten wij in 1e instantie (zoals zovelen). Echter liet men in het VARA tv-programma "De Wereld Draait Door" al eventjes 3 kandidaten voorbij komen.

Mijn man en ik waren het er unaniem over eens (en dat gebeurt niet altijd, dus dat wil wat zeggen!); die "middelste jongen" had absoluut de beste stem. Misschien moesten we TVOH dan toch maar het voordeel van de twijfel geven en was het wellicht toch wel interessant om te gaan kijken.

Wat ik sowieso al 1 pluspunt van het programma vind, is dat het hele "afzeik" gedeelte, dat je vaak bij andere tv talentenjachten voorbij ziet komen, gelukkig niet aanwezig is in TVOH.

Een ander pluspunt is...het gaat er nu tenminste ècht in eerste instantie om of iemand goed kan zingen. Hoe vaak heb ik al niet bij de voorrondes van bijvoorbeeld X factor, Popstars of Idols e.d. mensen weggestuurd zien worden, waarbij ik dacht "What the f***!? Zijn ze dóóf of zo?!!"
Dat iemand puur om zijn/haar uiterlijk werd weggestuurd, omdat iemand nu eenmaal niet het strakke lijf van een Britney Spears had, sterker nog...waar Britney Spears zelf misschien wel 4 keer in zou passen, maar...die mensen konden dan wèl ongelooflijk goed zingen! (en zo dacht radio dj Giel Beelen er een aantal jaartjes geleden nèt zo over, want die liet een meisje, dat was afgewezen vanwege het feit dat ze nu eenmaal iets "forser" was, in de studio komen, zodat ze alsnog een keer voor de radio "live" kon laten horen hoe fantastisch ze wel kon zingen!)

Ik begrijp wel dat programma's als Popstars of Idols misschien een iets andere doelgroep hebben. Meisjes van 12, 13, 14, 15 jaar kijken natuurlijk toch op een andere manier naar een "popstar/Idool", dan wanneer je misschien al reeds 30 plusser bent. Helemaal als je, zoals wij thuis, vaak toch nèt op een andere manier naar muziek luistert. Omdat we zelf ook muziek maken, beoordeel je kandidaten toch vaak op een hele andere manier.
Niet dat wij het altijd zo goed weten en soms heeft het ook gewoon te maken met muzikale smaak, maar....toch beoordeel je dingen die met muziek te maken hebben dan toch nèt ff anders.

O.k....gisternavond vanaf 20.30 uur stond onze tv afgestemd op RTL4.
Er kwamen leuke "stemmen" voorbij. Zo vond ik persoonlijk o.a. die "Claudia Nelson" ontzettend goed! Ik verbaas me erover dat alleen Angela Groothuizen voor haar op de knop had gedrukt. Die vrouw heeft soul en Gospel in huis! Voor mij past zoiemand absoluut thuis in dezelfde klasse zangeressen zoals bijvoorbeeld een Aretha Franklin en Berget Lewis! Als mensen dat niet horen, dan hebben ze volgens mij ècht stront in hun oren!

Maar toen....was daar een jongen, compleet onder de tattoos: Ben Saunders!
Zo'n jongen die door sommige mensen misschien op het eerste gezicht al verkeerd beoordeeld zou worden op zijn uiterlijk. Een jongen die 12, 13, 14, 15 jarige meisjes misschien niet direct op een poster boven hun bed zouden hangen.

Maar dan....zet die jongen de eerste tonen in. BAF!!! Een Explosie!Direct kippenvel! In de eerste 2 seconden weet je het al, dit is het!! Blijkbaar dacht de jury er precies hetzelfde over, want in de eerste seconden draaiden er maarliefst 3 stoelen met juryleden tegelijk om!

Ben Saunders, waar in Gódesnaam heb jij al die jaren gezeten met zo'n geweldige strot!? Teeeering Jantje, dit optreden was echt belachelijk retegoed!!! Ik zou ook absoluut meteen in de eerste 2 seconden al op die knop hebben gedrukt, dus....laat staan als er een compleet album van die jongen in de winkels ligt....ik zweer het je....die koop ik BLIND!!!

Eindelijk weer eens iemand die ECHT kan zingen!! Eindelijk eens géén "modepopje", maar eindelijk iemand met een eigen ongepolijste identiteit. Ik houd van mensen die rock en soul in 1 pakketje hebben. Dat heeft Ben Saunders absoluut! Werkelijk fantastisch!!!

En dan het moment dat Simon (van Nick ;-)) naar de stoel van Jeroen vd Boom ging en op zijn knop drukte! Geweldig!! Alsof hij ermee wilde zeggen van: "Mankeer je iets aan je oren ofzo?" Ik heb compleet in een deuk gelegen. Wat een vreselijk goede (en terechte) actie/statement van die Simon zeg! (ik houd daar wel van, zulke dingen)
En dan die Roel van Velzen die zo lekker enthousiast zowat tegen Ben Saunders opklìmt! Hilarisch!

Ik moest vanmorgen ergens wel een beetje lachen. Ben Saunders heeft me namelijk toegevoegd op Hyves (yeeeeeehh!! ;-) ), maar....wat ik zo grappig vond om te zien is dat je in het Hyves "overzichtje" kon zien hoeveel "vrienden" Ben erbij heeft gekregen. Dat was een lijst van bekant een halve pagina! Echt heel erg komisch om te zien. Maar wel leuk ofcourse!

Natuurlijk komen er nog andere kandidaten in de volgende TVOH uitzendingen, maar....als Ben Saunders niet in de finale komt, dan weet ik niet of ik mijn oren nog kan vertrouwen, want....wat die jongen heeft....dat is niet gewoon "talent"....dat is gewoon een Godsgeschenk!
Jazeker mensen! And God send us....Ben "Tattoo" Saunders! Hallelujah!!! Oooooh yeah!! (Amen)

vrijdag 17 september 2010

After The Silence in samenwerking met Pop Hoorn Booking Agency

Via sommige e-zines e.d. en natuurlijk op onze eigen After The Silence website hadden we het nieuws al reeds naar buiten gebracht, maar misschien is het ook handig om het eventjes via mijn blog te vermelden;

After The Silence is een samenwerking aangegaan met Pop Hoorn Booking Agency.

Pop Hoorn Booking Agency is een nieuw allround boekingskantoor voor bands en artiesten door heel Nederland en is een initiatief van Theo Viset, Jeroen Verbeek en Ron Oosterbeek. Surf voor meer informatie naar http://www.afterthesilence.nl/ en/of http://www.pophoorn.nl/.

Bandshirts

Mensen in mijn naaste omgeving weten waarschijnlijk meestal al wel dat ik meestal T-shirts draag dat iets met muziek te maken heeft. Het kan een band zijn of een zanger/zangeres of een bepaald logo of muziek onderwerp etc.

Vroeger wilde ik nog wel eens in Utrecht gaan snuffelen bij bijvoorbeeld een winkel als "Many Colours". Het winkeltje bevond zich vlakbij het stadhuis in de binnenstad, maar helaas bestaat de winkel niet meer.
Je kon er altijd prima terecht voor bandshirts (veel hardrock!), patches, posters, vlaggen, riemen, spikes, studs, broeken in allerlei prints, stretch broeken, enzovoort.

Bij "Large" merchandise bestelde ik al toen we nog niet eens van internet gehoord hadden. Later met de komst van internet was het wel wat gemakkelijker om aan bepaalde shirts te komen. Een (buitenlands) bedrijf als "Rockabilia" levert ook altijd kwaliteit (al duurt het daar soms wel iets langer voordat je het daadwerkelijk opgestuurd krijgt, wanneer ze iets niet op voorraad hebben). Verder zijn er natuurlijk wel eens bepaalde aankopen van shirts als ik bij een concert ben geweest van een bepaalde band of artiest (vooral als daar ook nog tour data op staan, dan is zo'n T-shirt meestal nèt ff ietsje leuker).

Heel veel T-shirts uit de tijd van "weleer" heb ik nog steeds. Sommige shirts is dat goed aan te zien (vaak gewassen), maar sommigen blijven ook gewoon goed van kwaliteit, dat kan soms heel erg verschillen.

Ik heb T-shirts van o.a. Elvis Presley, Bon Jovi, Tina Turner, Anastacia, Lenny Kravitz, U2, Dream Theater, Ozzy Osbourne, Stray Cats / Brian Setzer, The BaseballsHerman Brood, Sun Records, Johnny Burnette trio, Journey, Johnny Cash, The Gathering, Delain, After Forever, Within Temptation, Nightwish, Metallica enzovoort, enzovoort.

Toen afgelopen mei zanger Ronnie James Dio overleed heb ik ook wat T-shirts gekocht, o.a. 1 officieel T-shirt waarmee de opbrengst ten goede kwam aan The Ronnie James Dio Cancer Foundation.

Vanmiddag viel mijn laatste aanwinst (die ik al wat maandjes geleden had besteld, maar nog steeds niet op voorraad was) op de deurmat: een "Long Road Out Of Eden" T-shirt van The Eagles!

Als het goed is moet er nog steeds een "Michael Jackson" T-shirt aankomen, maar.....wanneer die eens een keertje komt?

Tja, ik wil nog zoveel. Ik zou nog wel eens een T-shirt willen met John Lennon erop of zo, of Jimi Hendrix. Misschien nog eens iets met Iron Maiden, alleen....Iron Maiden T-shirts met een bandfoto erop zijn zeldzaam, en die prefereer ik eigenlijk liever dan al dat "doodskoppen gedoe". Ik houd wel van T-shirts met bepaalde "iconen" erop of zo.

En.....natuurlijk maak ik zo nu en dan ook wel eens reclame voor mijn eigen band ;-) After The Silence wordt zo nu en dan ook eens "gepromoot" door een eigen gedragen T-shirt (ze zijn nog steeds te koop, dus heb je interesse, stuur dan ff een mailtje naar info@afterthesilence.nl).

Terwijl ik reuze in mijn sas zit te zijn van mijn spiksplinternieuwe Eagles T-shirt, klinkt hier de "Long Road Out of Eden" cd uit de speakers.....lekker hoorrrr....

dinsdag 14 september 2010

In memoriam: Patrick Swayze (18 augustus 1952 - † 14 september 2009)

Vanmorgen draaiden ze op Q Music "She's like the wind" van Patrick Swayze. Het was tijdens het "Foute uur", dus....of het "toeval" is dat het nummer juist vandaag werd gedraaid, of dat er bewust voor gekozen was, dat zou ik niet weten.

Collega's op het werk om me heen reageren onmiddellijk op het nummer, met reacties als "Oh, die is mooi!". Zelf voelde ik, eerlijkheidshalve, ook een soort van "brok in mijn keel".

Vandaag, 14 september, is het precies een jaar geleden dat de Amerikaanse acteur Patrick Swayze op 57-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van kanker.

Op 1 of andere vreemde manier voelde ik altijd een soort van "verbondenheid" met Patrick Swayze, omdat hij op dezelfde datum jarig was als ik (18 augustus).
Ik bewonderde altijd zijn doorzettingsvermogen, dat hij, ondanks dat hij zo verschrikkelijk veel pijn had door zijn ziekte, toch alles op alles zette om nog in bepaalde films te acteren, om alles op alles te zetten om op de filmset te verschijnen.

Patrick Swayze werd bekend in de tv serie "North and South" en later in films als "Dirty Dancing" en "Ghost". Patrick Swayze was een tieneridool.
Maar....stiekem was ik altijd wel een beetje trots dat ik tegelijkertijd met hem jarig was. Slaat eigenlijk helemaal nergens op, maar....dat had ik nu eenmaal.

Helaas heeft hij de strijd tegen kanker verloren.
Zijn nummer "She's like the wind" bezorgt me heden ten dage nog steeds kippenvel!
R.I.P. Patrick Swayze!

After The Silence

After The Silence
After The Silence Official Website

After The Silence

After The Silence
After The Silence heeft eindelijk toetsenist! Schrijf je in voor de ATS nieuwsbrief via newsletter@afterthesilence.nl.

After The Silence MySpace

After The Silence YouTube

After The Silence Hyves

Muziek is een mantra voor de ziel

Muziek is een mantra voor de ziel
"Muziek is een mantra voor de ziel. Het is therapeutisch. Net als eten is het iets dat ons lichaam nodig heeft." (Michael Jackson)

Bergkaarten