Caro Emerald - Deleted scenes from the cutting room floor

Toen ik ongeveer zo'n 4 maandjes terug de cd "Strike" van The Baseballs kocht, rekende ik tegelijkertijd ook nog een andere cd bij de kassa af; "Deleted scenes from the cutting room floor" van de Nederlandse zangeres Caro Emerald (echte naam: Caroline Esmeralda van der Leeuw). Heel toevallig dus eigenlijk 2 cd's met een "fifties" tintje, realiseerde ik me achteraf. Maar dus wel 2 cd's van artiesten van deze tijd. Waar The Baseballs de Rock&Roll muziek van weleer doen herleven, doet Caro Emerald dit met Jazzy muziek geïnspireerd op de 40's en 50's, met hier en daar een vleugje mambo, een beetje "swing", maar ook eigentijdse dance beats.

Bij het beluisteren van de cd moet ik bij vlagen soms ook eventjes terug denken aan midden jaren 80 toen Patricia Paay en Yvonne Keeley samen met hun moeder in de TROS TV-show (gepresenteerd door Ivo Niehe) optraden onder de naam "Star Sisters" met een medley van de beroemde Andrew Sisters (de Star Sisters was toen nog een gelegenheidsformatie, maar al spoedig werd de groep een serieuze bestaande popformatie en werd de plek van moeder Paay opgevuld door Sylvana van Veen).
Ook zou de muziek van Caro Emerald, naar mijn inzien, prima gepast hebben bij de stijl van de Amerikaanse zanger Louis Prima (New Orleans, 7 december 1910 - † aldaar, 24 augustus 1978), die ooit bekend werd met nummers als Jump, jive, an'wail, Just a Gigolo/I ain't got Nobody, Buena Sera (Signorina) en Sing, Sing, Sing, maar ook zeker niet te vergeten het geweldige "I Wanna Be Like You" uit Disney's Junglebook!.
("Jump, jive an'wail" werd overigens ooit briljant gecoverd door The Brian Setzer Orchestra en "Just a gigolo" werd ooit uitstekend opnieuw op de plaat gezet door ex-Van Halen zanger David Lee Roth!)

Hoewel het geluid van Caro Emerald's cd dus heel erg "fifties" aan doet, vind ik dat de cd absoluut geen pure "retro" muziek bevat. Er zit zelfs een heel eigentijds geluid aan, een modernere mix, dus eigenlijk een prima compromis/mix tussen het geluid van toen en nu. Toch had ik het persoonlijk wel een leuk idee gevonden als er ook een wat "zwoeler" jazzy stuk op de cd had gestaan, zodat Caro Emerald alle registers open had kunnen trekken in dit genre. Wat meer jazzy gitaargeluid erin misschien ook? (iemand als Brian Setzer is hier met zijn Brian Setzer Orchestra bijvoorbeeld een meester in!) Wat meer zwoel jazzy met een rauw randje, dat zou Caro Emerald best kunnen hebben.


Zoals het nu op de cd staat heeft alles toch een wat meer "poppy" tint, waar op zich natuurlijk niets mis mee is, maar.....het had van mij nog nèt een tandje meer gekund, als je begrijpt wat ik bedoel. Het neemt echter niet weg dat "Deleted scenes from the cutting room floor" voor wat mij betreft een prima plaat is en een cd die ik best wel behoorlijk regelmatig in de cd-speler heb zitten, zit volgens mij wel snor! Hij luistert gewoon lekker weg, dat is 1 ding dat zeker is.

Dat ik niet de enige ben die zich goed kan vinden in de cd, blijkt wel uit het feit dat het album begin 2010 maarliefst 8 weken onafgebroken op de 1e plaats van de Album Top 100 stond!

Aanleiding om de cd te kopen was toch natuurlijk wel het nummer "A night like this", dat in 1e instantie werd gebruikt als achtergrondmuziek in de reclamecampagne van het drankje Martini en natuurlijk de hit "Back it up".

Een cd met een fifties tintje, maar dus ook met een catchy verfrissend geluid, vanwege de eigentijdse draai die aan de cd is gegeven. Mede door het fifties jazzy geluid is dit natuurlijk wat dat betreft wel een cd die prima in mijn muzikale straatje past.

Er zijn mensen (heb ik waargenomen ergens op internet) die lopen te zeiken dat Caro Emerald weer zo'n "nep-artiest" is die helemaal volgens een marketingplan werkt van 1 of andere platenmaatschappij of zo en dat haar muziek dus commerciële zielloze K(ompleet) U(itermate) T(eleurstellende) muziek zou zijn dat binnen no-time weer vergeten zal zijn.
Nou ja, ieder zijn/haar mening natuurlijk, maar.....welke artiest werkt tegenwoordig nìet zonder marketingplan? Zelfs alternatieve bands die zo nodig de "linkse wereldverbeteraar" lopen uit te hangen en die zeggen zogenaamd voorál "niet commercieel" bezig te willen zijn, die liegen dat ze barsten!
Mensen die zeggen dat ze "commerciële muziek" haten, daarvan vraag ik me dus af hoeveel platen/cd's ze in huis hebben staan, want....je houdt jezelf toch gewoon voor de gek als je denkt dat er achter al die platen/cd's ooit géén marketing-concept aanwezig was en/of nog steeds is? Dat is dus gewoonweg gelul! (om het eventjes op zijn Hollands te zeggen) (zo, en dát wilde ik nu ff kwijt!)
Muziek is naast een "gevoels"-dingetje natuurlijk inderdaad wel door de jaren heen een marketingproduct geworden (volgens mij al op zijn minst 50 jaar lang, helemáál toen de "hitparades" werden uitgevonden), maar ja....wat is daar eigenlijk op tegen? Als je het niet mooi vindt, dan koop je het toch gewoon lekker niet? Het is geen verplichting hoor! Heel simpel lijkt me, toch?
(Bovendien....om even op het commentaar terug te komen van diegene die vond dat Caro Emerald 1 of ander "dom nep-zangeresje" is; er is hier absoluut helemaal geen sprake van "1 of ander dom zangeresje", want Caro Emerald heeft wel degelijk een gedegen muziekopleiding genoten. Zij studeerde in 2005 af in de vakken jazz en zang aan het conservatorium en bovendien geeft Caro zangles aan de zangschool van Babette Labeij (bekend als vocal coach bij Popstars, Idols en X-Factor). Dus voortaan moet diegene zich misschien eerst wat beter laten informeren???)

Onlangs is er overigens ook een vinyl versie op een dubbel LP verschenen van "Deleted scenes from the cutting room floor", dus die staat toch eigenlijk wel, eerlijkheidshalve, op mijn verlanglijstje!

Mocht Caro Emerald aan een vervolg op haar succesvolle debuutalbum bezig gaan....dan hoop ik stiekem toch wel een klein beetje op iets meer "ballroom jazz" in de wat meer oorspronkelijke klassieke, akoestische vorm en ietsje minder "dance beats", al zouden het maar een paar nummers zijn. Ik denk dat zo'n vervolgalbum dan nòg vaker in mijn cd-speler zal zitten dan het debuutschijfje!
In ieder geval vind ik het debuutalbum een verademing naast alle "rampestamp" muziek (hier spreekt "oma", haha.....) die je de hele dag op de radio hoort. Het is erg gedurfd om dezer dagen met een cd met deze stijl muziek te komen, dus dit getuigt wel van enige lef. Ik houd er persoonlijk wel van als artiesten hun eigen weg volgen en niet meedoen met "de grote massa". Dat alleen al is een compliment waard!

"Deleted scenes from the cutting room floor" is zeerzeker 1 van de betere platen van dit moment!

Tracklist
1. That Man
2. Just One Dance
3. Riviera Life
4. Back It Up
5. The Other Woman
6. Absolutely Me
7. You Don't Love Me
8. Dr. Wanna Do
9. Stuck
10. I Know That He's Mine
11. A Night Like This
12. The Lipstick On His Collar