Het bandfoto'tje dat erbij stond ter illustratie straalde meteen een bepaalde "professionaliteit" uit.
(ik houd ervan als - vooral ook beginnende - bands bewust nadenken over alles wat zij doen en wanneer zij tevens zorg besteden aan hoe ze over willen komen, dus ook middels bandfoto's! Ik kom namelijk ook regelmatig hele slechte bandfoto's tegen).
Omdat er als commentaar bij stond dat de band een beetje het "eighties" gevoel opwekte, werd ik eigenlijk best wel enigszins nieuwsgierig.
Je kunt hun website vinden via: www.meetthedance.com
De eerste tonen van de track "Break the silence" kwamen door de speakers en het eerste dat door mijn gedachten schoot was: "Hé, dit zou zomaar een nieuwe single geweest kunnen zijn van...Simple Minds??"
Maar...ik hoorde meer "tachtiger jaren" invloeden.
Ik hoorde vlagen U2, Duran Duran, een beetje Talk Talk en misschien zelfs een heel klein beetje Pet Shop Boys uit hun vroegere jaren.
Ik keek nog eens een keertje extra naar de bandfoto en dacht bij mezelf: "Zo oud zijn jullie toch nog niet dat jullie de jaren 80 qua muziek bewust zelf hebben meegemaakt?"
Zelfs de gitaargeluiden en keyboardsounds zouden zonder enige twijfel zo'n 30 jaar geleden opgenomen kunnen zijn en dan met name zo rond 1982, 1983, 1984...die periode.
In die periode die ik net noemde....zat ik op de MAVO.
We kochten popbladen als Popfoto, Muziek Express en Hitkrant (die laatste is overigens de enige van de 3 die nog steeds bestaat).
Het was de periode van opgetoupeerd haar, vreselijk veel make-up (kijk maar eens naar oude bandfoto's van Duran Duran bijvoorbeeld), oversized blouzen en jasjes met schoudervullingen, beenwarmers en noem het allemaal maar op.
Maar....ook de periode van de hoogtijdagen van artiesten als (naast Michael Jackson uiteraard) U2, Spandau Ballet, Duran Duran, Wham, Paul Young, Depeche Mode, Talk Talk (met nummers als "Such a shame", "Life's what you make it" en "It's My Life". Dit laatste nummer is in 2003 gecoverd door "No Doubt", maar persoonlijk gaat mijn voorkeur toch uit naar de originele versie van Talk Talk), Nik Kershaw (o.a. The Riddle en "Wouldn't it be good"), New Order (grote hit als "Blue Monday") Simple Minds, Tears For Fears, The Cure, Midge Ure/Ultravox, King (Love and pride), Orchestral Manouvres in the Dark (OMD), Culture Club, Kim Wilde (haar hit "Cambodia" uit 1981 vind ik eigenlijk nog steeds haar beste nummer), Human League (o.a. "Don't you want me"), Killing Joke (hun nummer "Love Like Blood" is nog steeds geweldig!), Kajagoogoo (en de uit deze band afkomstige zanger Limahl), enzovoort, enzovoort.
Eind jaren 70 was net voorbij en de "Punk" was een beetje overgevloeid in "New Wave". Ook stromingen als "electric boogie/breakdance" waren heel populair (Rock Steady Crew met hun hit "Hey you the Rock Steady Crew", geweldig!! Zoek het maar eens op YouTube!).
Vergeet vooral niet de "Nederlandstalige" golf met bands als Doe Maar, Het Goede Doel, Toontje Lager, Kadanz, enzovoort.
Maar....het was ook voornamelijk de periode dat de "synthesizer" zo'n beetje "ontdekt/uitgevonden" werd en met name toen heel erg werd toegepast in de popmuziek.
Als ik naar de bandfoto kijk...die foto zou in de periode 1982 t/m 1984 ook prima gestaan kunnen hebben in een Popfoto, Muziek Express of Hitkrant.
Niemand die het destijds waarschijnlijk opgevallen zou zijn dat The Dance een band is die (ook qua "looks") pas zo'n 29 jaar later in de tijd het levenslicht zou zien... (The Dance is opgericht in 2009)
Alsof ze met een tijdmachine ruim 30 jaar verder in de tijd zijn gereisd.
Omdat ik me blijf verwonderen over het feit dat de bandleden op de foto toch ècht van een andere generatie moeten zijn dan ik...wil ik wel eens meer over "The Dance" weten, dus....stuur ik een mailtje naar de heren met wat vragen.
Ze vinden het "grappig" dat ik veel jaren 80 invloeden in hun muziek terug hoor. De bandleden zijn allemaal tussen de 25 en 30 jaar oud, wordt me verteld. Het klopt dus, volgens hen, dat enkele bandleden echt met de "jaren 80" zijn opgegroeid.
Als je inderdaad zo'n 30 jaar geleden bent geboren....zul je als peuter/kleuter ongetwijfeld (on)bewust beïnvloed worden door de muziek die je van de radio en/of televisie hoort of de muziek die door je ouders wordt gedraaid etc. Het zijn de eerste muzikale indrukken die je meekrijgt voor de rest van je leven.
De bandleden zeggen allerlei verschillende invloeden te hebben opgedaan onderling. Voorbeelden voor de band zijn bijvoorbeeld: Daft Punk, David Bowie, Placebo, maar ook Nederlandse bands als 'A Silent Express'. Tevens heeft ieder bandlid uiteraard zijn eigen invloeden. Van vrij harde gitaar muziek (Silverchair) tot singer-songwriter (Joni Mitchell) en klassiek, maar bijvoorbeeld ook een band als Radiohead.
De band is dus niet echt bezig het geluid uit de 80's zoveel mogelijk te benaderen. Het zit hem meer in het gevoel dat The Dance hun nummers willen geven: een stevige ritmesectie met een atmosferisch sausje. Het is de combinatie van de muzikanten die voor deze sound zorgt, geen keuze maar meer een natuurlijk proces, zeg maar.
"Iedereen hoort er weer wat anders in. We horen vaak dingen als ‘electronische invloeden’, ‘dansbaar’, ‘expressief’, ‘theatraal’" is wat Wout (Drums / Vocals) en "M." (Synthesizers) van The Dance vertellen. Overige bandleden van The Dance zijn Quin (Vocals), Scott (Gitaar/Vocals) en Rins (Bass/Vocals).
De bandleden zaten allemaal al een tijd in verschillende bandjes.
Drie van de bandleden kennen elkaar al meer dan 10 jaar en hebben ook vaker samengespeeld in diverse bandjes. Nadat zanger Quin en toetsenist M. de rest van de bandleden in de afgelopen jaren hebben leren kennen, ontstond in november 2009 "The Dance".
De band repeteert in een eigen oefenruimte, dat tegelijkertijd ook meteen hun studio is. De band schrijft alle nummers samen. Vaak ontstaan nummers spontaan. Soms heeft iemand al een idee voor een nummer en dit wordt dan gezamenlijk uitgewerkt.
Over het algemeen geldt dat iedereen zijn eigen partijen en sounds tijdens dit proces creëert. Zo worden de teksten ook altijd door Quin geschreven. Het opnameproces vindt gedeeltelijk plaats in de eigen studio van The Dance, maar de band maakt ook gebruik van andere studio’s (in het verleden in Wisseloord Studio’s, Hilversum).
De EP bevat 4 tracks;
1) Break the silence
2) Tragic Hero
3) Digital Data
4) The Scene
Al luisterend naar deze tracks, constateer ik dat track nummer 1 "Break the Silence" wellicht een behoorlijk jaren 80 sfeertje uitademt, maar....bij de overige tracks hoor ik dat The Dance beslist geen "80's retro" band is (ik zou de band er absoluut te kort mee doen als ik ze in zo'n "hokje" zou stoppen), maar wel degelijk in "het heden" leeft!
Track nummer 2 "Tragic Hero" heeft wat "jazz" invloeden (en ik houd daarvan!), maar is tegelijkertijd heel theatraal en episch, ook wat "rock" en "bombastisch" achtige dingen erin en heeft een mooie opbouw.
Het is een ijzersterke track die blijft boeien van het begin tot het einde.
En dan track nummer 3: "Digital Data". Wat een geweldig nummer!!
Ik ben er absoluut zeker van dat dit nummer het prima zou doen als 2e single, zowel op de radio als in de discotheken. Het is een nummer dat (merk ik bij mezelf althans) in je hoofd (en in je onderbewuste) blijft hangen en dat is meestal een goed teken! Bij "Digital Data" moet ik soms een beetje aan "Armin van Buuren" achtige muziek denken, wat "trance" invloeden, bij vlagen ook aan het nummer "evacuate the dancefloor" van Cascada en wederom ook weer wat vleugjes poprock. De synthesizer geluiden zijn fantastisch gekozen (je moet het nummer luisteren om te horen wat ik bedoel) en hebben een soort van "meeslepend" effect. Een soort van "auto-tune pitch-correction" effect is toegevoegd aan de stem van zanger Quin (denk aan het "Cher"-"Believe" achtige effect). Als ik The Dance was...zou ik zorgen dat dit nummer absoluut airplay gaat krijgen!
Track 4, het nummer "The Scene" is weer heel anders qua opbouw en vind ik zelfs een beetje afwijken van de overige 3 nummers qua muzikale stijl, maar....had qua gitaarspel zó weer uit het "80's" tijdperk kunnen komen. De stijl van gitaarspelen in dit nummer deed me zelfs een beetje denken aan Het Goede Doel gitarist "Sander van Herk" (en vergis je niet, dat is als compliment bedoeld, want Sander van Herk is één van de betere Nederlandse gitaristen!). Het nummer past echter wel weer gewoon bij de stijl van "The Dance" en het nummer luistert lekker weg.
De jongens van The Dance vertellen me in hun e-mail dat ze op dit moment nog niet zijn aangesloten bij een label of platenmaatschappij. Ze hebben wel een manager die hen adviseert, ondersteunt waar nodig en o.a. ook optredens regelt.
De filosofie van de band is echter dat er zoveel mogelijk "uit de band" moet komen. Daarom bouwt de band zelf hun decor, doen ze zelf "styling sessies", neemt men zelf op, enzovoort.
Op die manier wordt hun identiteit steeds duidelijker (en het is natuurlijk leuk om te doen!).
Omdat de band zegt "niet alles zelf te kunnen", werkt men samen met professionele mensen die bij hen passen, zoals de Rotterdamse fashion-designer Jeroen van Tuyl voor styling en kleding, Mark Janssen voor fotografie, andere mensen weer voor artwork, video-opnames e.d.
The Dance wil heel graag nèt iets meer aan het publiek kunnen brengen dan alleen hun muziek. Daarom is de band bezig om alles tot in de puntjes te verzorgen, zodat de band van het podium kan "spatten", zoals ze zelf zeggen. De show wordt hierdoor theatraal en expressief, waar het publiek van The Dance graag naar kijkt.
De single Break the Silence is een week lang gedraaid op Radio 3FM.
Ook heeft The Dance twee keer live gespeeld op KX-radio, het radiostation van Rob Stenders.
Daarnaast stond de band in de finale van de Utrechtse Popprijs in 2010 en heeft The Dance tevens in het voorprogramma van Rigby gespeeld in Tivoli (Utrecht). Daarbij speelde de band afgelopen zomer op verscheidene festivals. Op dit moment is The Dance bezig met verschillende radio-optredens.
Als ik in de "mini-biografie" van The Dance dus al die dingen lees die hierboven staan vermeld, als ik namen lees als "Rob Stenders", dan ben ik dus blijkbaar zeker (gelukkig) niet de enige die onder de indruk is van waar de jongens van "The Dance" op dit mee bezig zijn qua muzikaal, maar ook hoe zij zich profileren als band, hoe zij de dingen aanpakken, hoe gericht en vooral gemotiveerd ze bezig zijn, etc.
Ik heb de band zelf nog nooit zien optreden, maar als ik dit soort dingen al zie;
de muziek klopt als een bus (!!!), de nummers hebben een kop en staart, de muziek is goed uitgebalanceerd, ze zijn gezegend met een (op zijn Hollands gezegd) rééétestrakke drummer (heb ik al opgemerkt), de gitaarpartijen zijn heel genuanceerd (dus godzijdank niet alleen maar van "ram ram", laten we ze eens horen hoeveel takkeherrie we kunnen maken ;-))
Dus.....op muzikaal gebied zit het sowieso al helemaal snor!! Het begin is dus al meer dan goed!!
Maar....The Dance heeft volgens mij inderdaad, naast hun muzikale kwaliteiten, nog veel méér in huis!
De band "begrijpt" dat het "oog" ook iets wil. Dus...denken ze bewust na over hoe men "overkomt" als band op het publiek, middels kleding, middels "looks", hoe je overkomt als band op een podium en ga zo maar door.
Die bandfoto's......die vind ik persoonlijk dus echt BRILJANT!!
Ik heb in de tijd dat ik zelf als zangeres van een band bezig ben, al héél wat bandfoto's van diverse bands de revue zien passeren op internet, in advertenties, in flyers, in kranten, in een soort "Gele gids" achtige muzikantengidsen als "Facts on Acts", en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En geloof me....lang niet alle bandfoto's zijn even (zachtjes uitgedrukt) geschikt. Bandfoto's die "eventjes" zijn gemaakt door een familielid of vriend met een gewone pocketcamera, bands waarvan het ze totáál niet interesseert hoe ze overkomen op de foto, bands die letterlijk staan te poseren bij een "waslijn" (ja echt!), je kunt het zo gek niet bedenken.
En....dan zie ik de bandfoto's van The Dance en dan denk ik: "Ja!!! Die jongens die snáppen het tenminste!!" Ik vind het echt geweldig dit!!
En dan....een EP'tje in eigen beheer uitbrengen...want de band heeft geen platenmaatschappij of label.... Ongelooflijk! Dat meen ik echt!
Ik bewonder het doorzettingsvermogen van deze band, echt waar!
Maar....platenmaatschappijen en labels van Nederland of de BeNeLux??
Ga je schamen!!! Ga je schamen dat jullie een fantastische band als The Dance nog niet hebben ingelijfd voor een FULL LENGTH CD!!!
Want...als ik die 4 tracks beluister die op hun website te beluisteren zijn....jongens....dat is toch om je muzikale vingers bij af te likken?
Alle heren en dames die belangrijke posities bekleden van een grote platenmaatschappij of een groot label...spits die oren nou eens (!), want...dan hóór je dat The Dance een band is met internationale potentie!
Er zouden (professionele) videoclips van deze band te zien moeten zijn op MTV en TMF!
Zo'n band zou volgend jaar geprogrammeerd moeten worden op Pinkpop en al die andere grote festivals in Nederland!
Zo'n band moet niet alleen supporten voor grotere bands in het clubcircuit, nee...geef die jongens nu eens een groter podium als support bij bepaalde concerten in Ahoy of het Gelredome! (totdat ze zelf tot "headliner" uitgegroeid zijn) Een band als The Dance zou prima passen in een programmering met grotere internationale bands als "Radiohead", "Keane", "The Killers" (of Killers zanger Brandon Flowers solo), "Snow Patrol", "Coldplay" en zelfs (dat meen ik oprecht) als support van U2 of Simple Minds!
Als ik dit soort bands hoor en zie, dan kan ik alleen maar de woorden van Rob Stenders beamen: "Er zit gelukkig nog steeds toekomst in de Nederlandse muziek!"
Ik hoop dat andere mensen dit ook inzien en...dan zou het toch geweldig zijn als The Dance binnenkort gecontracteerd wordt voor de opnames en release van een Full length cd bij een grote platenmaatschappij!?
The Dance....onthoud die naam!
Press photos: by Mark Janssen
en live in de studio klinkt het waanzinnig goed! Leuk dat je dit stuk geschreven hebt, the Dance is op 22 oktober bij mij langs gekomen in de radio studio, dus dan is het altijd leuk om te lezen dat er positief over ze geschreven word.
BeantwoordenVerwijderengr. Steven
Area 51