Morgen, 25 juni 2010, is het precies 1 jaar geleden dat de wereldberoemde zanger Michael Jackson plotseling overleed op slechts 50 jarige leeftijd.Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat er 's avonds bij het tv programma "Knevel & vd Brink" werd vermeld dat Michael Jackson met een hartstilstand naar het ziekenhuis was gebracht. Ik voelde meteen: "Dit zit niet goed". Later op de avond werd inderdaad bevestigd dat Michael was overleden.
Al van kind af aan draai ik muziek van Michael Jackson. Ik was als tiener lid van de Nederlandse fanclub en ben naar 2 concerten van hem geweest. Ik verzamelde LP's, kocht boeken, hield plakboeken bij e.d. Later, toen ik ouder werd, natuurlijk ook zijn cd's gekocht. Als volwassene was ik niet meer op dezelfde manier bezig met MJ zoals ik dat als tiener was, maar ik luisterde nog steeds naar zijn muziek.
Met het overlijden van Michael Jackson ben ik dus min of meer toch wel een soort van "jeugdheld" verloren.
Het is best wel cru om te zien dat er na de dood van MJ ineens heel veel belangstelling voor hem en zijn muziek bleek te zijn. Ineens werden zijn videoclips weer gedraaid en werden zijn nummers op de radio gespeeld. De MJ tribute shows waren niet te tellen en zelfs een theaterproducent die voorheen MJ altijd afkraakte tijdens zijn tv programma, zag ineens "brood" in MJ (hoe schijnheilig kun je zijn!) en organiseerde een heuse televisie talenten jacht voor wie het meest op MJ leek, waarvan de winnaar een heuse theatershow mocht opvoeren voor betalend publiek.
Er is een tijd geweest, misschien wel ruim 10 jaar lang, dat Michael een soort van "geboycot" werd op zowel radio als tv. Bijna niemand durfde er vooruit te komen dat men MJ muziek draaide, het leek wel of mensen zich ervoor schaamden of zoiets.
Nu MJ dood is vertelt iedereen ineens hoe goed ze MJ vonden/vinden.
Ineens is het "hip" om te vertellen dat je MJ fan bent of altijd al MJ fan was.
Het is jammer dat dit soort dingen nù pas verteld worden en niet toen MJ nog leefde.
Tijdens de laatste jaren van zijn leven werd hij afgekraakt en hoorde je niemand verkondigen "hoe goed ze hem vonden" en "hoe men door hem was beïnvloed" enzovoort. Het is jammer dat eerst iemand blijkbaar moet overlijden voordat we tot inkeer komen.
Maar ja, zo gaan die dingen meestal, I guess.... Bij Elvis Presley ging het immers allemaal bijna hetzelfde.
Ik zal dezer dagen MJ toch een beetje een soort van op mijn eigen manier "gedenken". Wat vaker zijn muziek draaien enzo bijvoorbeeld. Hij mag dan niet meer in levende lijve onder ons zijn, maar zijn muziek en nagedachtenis zullen altijd blijven. Zelfs de jongere generatie, kleine kinderen, hebben MJ sinds zijn dood en sinds dat zijn muziek opnieuw volop gedraaid werd overal, een soort van "ontdekt".
Als je zelf als 30 plusser (ik dus) bij de Free Record Shop een cd staat af te rekenen en naast je komt een heel klein jongetje staan met in allebei zijn handen stevig een cd van Michael Jackson geklemd, om die vervolgens te gaan kopen....dat is geweldig!! Ik hoop van harte dat nog heel veel generaties na ons zullen blijven genieten van alle mooie muziek die Michael Jackson ons heeft nagelaten.
Tot slot hieronder een fragment van de "gesproken" tekst uit het MJ nummer "Will You Be There". Iedere keer als ik dat gesproken gedeelte hoor, is het of er een soort van gebed wordt opgezegd. Ook tijdens de uitvaartplechtigheid van MJ liet men dit fragment horen en dan bezorgt het me toch weer kippenvel!
Als je wilt weten hoe de gesproken tekst met de muziek erbij klinkt, moet je eventjes het YouTube filmpje bekijken en beluisteren dat ik onder de tekst heb geplaatst.
Tja...één jaar geleden...waar blijft de tijd?
R.I.P. Michael Jackson!
In My Deepest Despair
Will You Still Care?
Will You Be There?
In My Trials
And My Tripulations
Through Our Doubts
And Frustrations
In My Violence
In My Turbulence
Through My Fear
And My Confessions
In My Anguish And My Pain
Through My Joy And My Sorrow
In The Promise Of Another Tomorrow
I'll Never Let You Part
For You're Always In My Heart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten