Ik vond hem op 1 of andere manier altijd wel "interessant" als muzikant, maar had me er verder nooit zo echt in verdiept.
Totdat hij enkele maanden terug bij hetzelfde tv-programma, samen met een koor, volledig "a capella", het nummer "English Roses" uitvoerde, opgedragen aan zijn opa.
Het gebeurt niet vaak dat ik "ademloos" naar een artiest zit te luisteren bij "De Wereld Draait Door", maar dit keer was het zanger Bertolf dus wèl gelukt om mij zover te krijgen....
De 2e keer dat Bertolf mij zover kreeg, was toen ik op de radio het nummer "Mary" hoorde. Een mooi nummer dat uitblinkt door zijn "eenvoud". Geen overbodige toeters en bellen of andere "opsmuk", maar eindelijk weer eens een artiest die het muzikaal aan durft om in zijn "blote kont te staan", als het ware.
Ik heb respect voor dit soort zangers/muzikanten. Ik dacht in 1e instantie dat het een nummer was van 1 of andere buitenlandse band, maar door de afkondiging door de radio deejay kwam ik er eigenlijk pas achter dat het nummer afkomstig was van onze eigen Nederlandse Bertolf!
De vorige 2 albums van Bertolf ken ik op dit moment van schrijven nog niet, dus kan ik het nieuwe album niet vergelijken met voorgaande 2 werken. Inmiddels heb ik wel ook sinds kort het debuut album van Bertolf in huis en het 2e is onderweg, maar ik ben nog niet in de gelegenheid geweest om die te luisteren. Bij het nieuwe album ga ik dus puur af op hetgeen ik hoor op dat moment en eerder uitgebracht materiaal ken ik nog niet.
Wat mij wederom opvalt aan dit album, is de "eenvoud" op dit album. Geen overbodige "fratsen", zou ik bijna willen zeggen.
De Beatles- en West Coast-achtige sferen hoor ik ook terug in andere nummers op dit album.
Vervolgens natuurlijk het prachtige minimalistische nummer "Mary". "Alles draait om de eenvoud" was ooit een nummer van "Het Goede Doel", maar die eenvoud zou zeker op dit nummer van Bertolf kunnen slaan. Het nummer blijkt overigens een eerbetoon te zijn aan zijn schoonmoeder, die overleed voordat hij haar leerde kennen. In het nummer vraagt hij als het ware postuum alsnog om de hand van haar dochter.
Ik houd van het geluid van dit album, omdat het "anders" klinkt dan het "gros" aan popmuziek dat normaal gesproken dagelijks op de radio te horen is. Ik houd ervan als artiesten "anders" durven te zijn, als ze het aandurven om niet te doen dat van hen "verwacht wordt" en ervoor kiezen om hun eigen weg te volgen. Gevolg is dat het daardoor misschien wat minder "gepolijst" klinkt en minder "13 in een dozijn", maar hierdoor maak je dus wèl meer kennis met de persoonlijkheid van de artiest zelf, als je begrijpt wat ik bedoel. Daardoor wordt het "Bertolf" album waarschijnlijk ook een album waar je als publiek zijnde wèl of niet voor gaat, een tussenweg is er waarschijnlijk niet.
Als ik het album beluister heb ik in ieder geval nergens door dat ik naar een "Nederlandse" artiest zit te luisteren. Ik ben er bijna zeker van dat dit album het buiten de grenzen van Nederland óók goed zou doen!
Met name liefhebbers van The Beatles/John Lennon, Crosby Stills Nash Young, Rufus Wainwright, Nick Drake e.d. zouden absoluut eens een luisterbeurtje aan dit album moeten wagen!
Als Bertolf zijn eigen muzikale lijn en zijn eigen gevoel + identiteit voortzet (oftewel "trouw blijft aan zichzelf" en blijft "groeien" als muzikant) i.p.v. te doen wat "anderen verwachten", dan geloof ik dat wij er een volwaardige artiest bij hebben in Nederland (en mogelijk ook daarbuiten?) en dan denk ik dat wij ook in de toekomst nog veel van Bertolf zullen gaan horen!
Tracklist:
01. Victory March
02. Burning Bushes
03. Ghost
04. Wall
05. Mary
06. Here I Am
07. Om Hare Om
08. Madness Of Today
09. Credo
10. I know it will pass
11. Other People
12. English Roses
Geen opmerkingen:
Een reactie posten