Er was namelijk nogal wat te doen omtrent het album. Twijfelachtige tracks, tracks die wellicht niet authentiek waren enzovoort.
Ik heb in mijn vorige blog berichten al reeds mijn twijfel uitgesproken over de track "Breaking News" en....inmiddels ben ik nog steeds niet van mening veranderd. Ik twijfel nog steeds behoorlijk aan de authenticiteit van het nummer.
Daarom was ik er nog niet echt over uit of ik het album wel of niet zou kopen. Echter....van Michael Jackson (en Jacksons, Jackson 5 enzovoort) heb ik tot op heden altijd alles origineel gekocht.
Bij mij dus geen "download" exemplaren in de kast van Michael Jackson (behalve als het misschien een bootleg betreft, iets dat nooit officieel is uitgebracht, dan vind ik het soms interessant om het toch op een geluidsdrager, in dit geval een cd, te hebben, dat is het enige).
Echter....zouden er ook wel weer tracks op staan die wèl authentiek zijn.
En...naast alle originele Michael Jackson cd's dan ineens een gekopieerd schijfje met geprint hoesje in de kast?
Hmmm...nee....ik kon dat toch eigenlijk niet zo goed verkroppen voor mezelf, dus....uiteindelijk ben ik de dag van de release toch naar de cd winkel gegaan en heb het album netjes gekocht.
Geef ik daarmee toch een beetje toe aan wellicht "bedrog" van Sony?
Misschien....maar misschien ook niet. Er is uiteindelijk toch een stukje nalatenschap van Michael Jackson op een geluidsdrager gezet en...aangezien ik al vanaf mijn tienerjaren naar Michael Jackson luister, wilde ik uiteindelijk toch graag het "originele" schijfje in mijn verzameling opnemen.
Ik was eerder die week nog in de cd winkel geweest en had aan de verkoper achter de toonbank gevraagd of het wellicht nodig was de cd te "reserveren", maar....een beetje lachend verzekerde de verkoper mij dat dit niet nodig was.... Tja....de "hype" die kort na het overlijden van Michael ontstond was dus duidelijk wel een klein beetje "over", kunnen we hiermee misschien vaststellen?
Affin...vrijdag 10 december stap ik wederom de cd winkel binnen.
Een grote kartonnen display vol met splinternieuwe Michael Jackson cd's, zelfs de cd schappen zelf puilden uit. Wat me het eerste opviel was het "plastic" doosje van het album.
Nu is dat natuurlijk niet zo vreemd, zou je zeggen, want....over het algemeen zitten alle cd's in die plastic doosjes verpakt, nietwaar?
Toch....had ik voor mezelf het gevoel dat ik eigenlijk verwacht had dat de cd misschien in een wat "luxere" uitvoering uitgebracht zou zijn. Ik weet niet waarom ik dat gevoel had. Ik had het doosje in mijn handen, maar....er "miste" iets, op 1 of andere manier.
Dat gevoel had ik nu met de nieuwe "Michael" cd eigenlijk niet.
Het was nu gewoon een 13 in 1 dozijn doosje....het viel niet echt op, het straalde niet iets "extra's" uit, zeg maar. Maar...dat is dus mijn persoonlijke gevoel.
Misschien denken anderen hier wel heel anders over? (en dat mag!)
Daarbij is er trouwens ook nog steeds een stemmetje in mezelf dat zegt: "Als Michael Jackson nog geleefd had, had er waarschijnlijk een compleet ander ontwerp als cover gefungeerd"....i.p.v. het "huidige" ontwerp waarop verschillende beeltenissen van Michael Jackson terug te vinden zijn. Maar...of dat inderdaad zo is, zullen we helaas nooit meer achter komen.
Maar goed....dan de cd thuis beluisteren.....
Ik moet zeggen dat ik de cd een aantal keren heb moeten draaien om een betere mening over het album proberen te vormen.
Is het daarmee een "slecht" album dan?
Mwa...ik weet niet of je zo zeer van "slecht" kunt spreken.
We hebben uiteindelijk toch te maken met tracks die het op eerdere albums niet gehaald hebben of die Michael Jackson nooit meer heeft kunnen afmaken wellicht.
Zijn het daarmee per definitie dan ook slechtere nummers? Ik denk niet dat wanneer een track niet op een album komt te staan, het nummer per definitie dan meteen "slecht" is.
Houd er ook rekening mee dat in de tijd dat er nog LP's uitgebracht werden en er nog geen cd's bestonden, er hooguit 4 á 5 nummers op een "A" kant van de LP stonden en ditzelfde geldt voor de "B" kant. Dus meestal konden er dus ongeveer zo'n 10 nummers op een album. Soms iets meer, soms iets minder. Dat lag er ook een beetje aan hoe lang de nummers waren.
Tegenwoordig kun je op een cd veel meer nummers kwijt, maar....op een LP was dat natuurlijk nog niet het geval. Het is bijvoorbeeld dus best mogelijk dat wanneer "Thriller" in het CD tijdperk was uitgebracht er mogelijk meer tracks op het album hadden gestaan????
Toch...."voelt" het nieuwste album anders dan anders.
Bij het beluisteren van het album komen er allerlei vragen in me naar boven, die helaas nooit beantwoord zullen worden, omdat Michael er helaas niet meer is en hij zijn muziek daarom dus nooit meer zal kunnen toelichten.
Bij de 1e helft van de cd vraag ik mezelf af: "Had Michael anno 2010 een andere muzikale weg in willen slaan?" Ik hoor veel tracks met het zogenaamde "auto-tune pitch-correction" effect toegepast op de stem (denk aan "Believe" van "Cher"), iets dat in de hedendaagse popmuziek vaak gebruikt wordt.
De laatste tijd wel eens "te" veel, vind ik soms....dat als ik een plaat op de radio hoor bij mezelf denk van "Oh, daar heb je er weer eentje".... Maar...dat is dus weer iets wat ik persoonlijk vind.
Ik kan me voorstellen dat ook Michael "met zijn tijd mee" wilde, dus....het zou zomaar kunnen dat hij voor deze "nieuwe" modernere sound gekozen heeft, toen hij met nieuw materiaal bezig was.
Wat voor mezelf persoonlijk opviel was dat ik duidelijk een voorkeur heb voor de 2e helft van het album (dat meer materiaal uit Michael Jackson's "vroegere" periode bevat), maar daar kom ik zo op terug.
Het nummer heeft wel de typische Michael Jackson "feel", zoals voorheen bijvoorbeeld bij "What about us" of andere Michael Jackson songs met 'n soort van "Gospel" gehalte, zoals "Will you be there" etc. Zelf vind ik het een goede opener van de cd. De "ziel" van Michael Jackson is "aanwezig" in het nummer, als ik het zo mag zeggen.
Bij "Hollywood Tonight", het 2e nummer, krijg ik weer een beetje dezelfde rare "kriebels" in mijn buik als bij het nummer "Breaking News". Ik hoor eigenlijk te weinig "Michael" in de track terug. Daar kan ik heel lang over door praten, maar...dat punt heb ik reeds in vorige blog berichten gemaakt en uitgebreid toegelicht, dus....ik zou zeggen....lees die er nog maar eens op na ;-)
"Hollywood Tonight" heeft muzikaal en qua beats enzo wel het Michael Jackson gehalte, maar...qua stem....qua zang....hoor ik te weinig Michael, als ik heel erg eerlijk ben. Maar misschien zijn er mensen die er anders over denken? Prima natuurlijk, maar...dit is bij mij toch wel een "twijfel" nummer....sorry!
Met het 4e nummer "(I like) The way you move me" wederom het "auto-tune pitch-correction" effect op de zangstem toegepast, maar....omdat ik in de melodie van het nummer weer wat meer van de "oude" Michael herken, spreekt het nummer me toch meer aan op 1 of andere manier. Het luistert ook wel lekker weg. O.k....het nummer is geen "knaller", maar....het is wel "o.k." of zo.
"Jaaa, hij is er weer", denk ik bij mezelf. Ik hoor Michael Jackson zoals Michael Jackson hoort te klinken, van het begin tot het einde!!
De "Thriller/Scream" achtige geluiden in het nummer, een mooie opbouw van het nummer en een typische opzwepende Michael Jackson chorus met bijbehorende koortjes.
Dit nummer had een absolute hit geworden als de live concerten van Michael Jackson daadwerkelijk waren doorgegaan in juli 2009 (inclusief geweldige dansers erbij), daar ben ik van overtuigd!! Fantastische track, ik kan niet anders zeggen!
Nummer 6 "Best of Joy" is ook 1 van mijn favoriete tracks van dit album. De melodie van het refrein blijft goed in je hoofd zitten. Heerlijke koortjes. En....bij vlagen moet ik bij diezelfde koortjes zelfs een beetje aan de "BeeGees" denken in sommige fragmenten van het nummer (als het nummer wat verder gevorderd is) (ik heb zelfs nog gekeken of 1 van de gebroeders Gibb wellicht nog heeft meegewerkt aan het nummer, maar daar kon ik niets van ontdekken, dus ik denk ik niet dat het zo is, maar....het had zo een nummer van de BeeGees kunnen zijn). Het is een lekker "meedein" nummer, om het zo maar uit te drukken. Géén irritante "auto-tune pitch-correction" effect, maar gewoon natuurlijk klinkende zangpartijen. Zelf heb ik ook het idee dat "Best of Joy" al een wat ouder nummer is, maar ik heb geen idee uit welk jaar het komt (als iemand het me kan vertellen, verneem ik dit graag!).
En dan track nummer 7....het nummer dat er voor mij eigenlijk niet op had gehoeven..."Breaking News". Misschien zit ik er wel ongelooflijk naast, maar nog steeds heb ik het gevoel dat ik NIET naar Michael Jackson luister bij dit nummer. Het "gevoel" is er gewoon niet, ik hoor Michael er niet in terug.
Misschien ligt het aan mij, misschien hoor ik het verkeerd, maar ik hoor het gewoon niet. Voor mijn uitgebreidere mening over dit nummer verwijs ik je naar mijn vorige blog berichten.
Als "Michael" op vinyl LP uitgebracht zou zijn (ik heb het overigens nog niet kunnen traceren of dit daadwerkelijk al reeds het geval is of nog gaat gebeuren....zo ja, breng mij op de hoogte, ik hoor het graag!), dan zou nummer 7 bij mij de track zijn die blijft "hangen", oftewel de track die blijft "overslaan", waardoor je de arm van de pick-up weer een nummer verder moet zetten. Het is een beetje de enige rotte appel in de mand eigenlijk, als je het zo zou mogen omschrijven. Het nummer had voor wat dat betreft beter op de 1e helft van de cd kunnen staan, vóór nummer 5, dan had ik de 2e helft van de cd in ieder geval zonder "hindernissen" door kunnen luisteren ;-)
Mensen.....ik vind dit dus geweldig!! Ik ben sowieso al een groot liefhebber van de muziek van Lenny Kravitz, dus in combinatie met mijn jeugdheld Michael Jackson is dit helemaal perfect! Ik hoor ook weer de wat "ruigere" Michael Jackson naar voren komen in dit nummer, zoals voorheen in bijvoorbeeld "Dirty Diana".
Er zit weer een fantastische rockgitaar solo in het nummer (eentje die gitariste "Jennifer Batten" of gitariste "Orianthi Panagaris" op een fantastische manier live zouden hebben uitgevoerd!). De drums zijn overigens in gespeeld door ex-Nirvana drummer Dave Grohl (tegenwoordig zanger/gitarist van de Foo Fighters).
Ook dit is absoluut 1 van de "toppers" van dit "Michael" album!
Nummer 9..."Behind the mask". Ik moet ergens een beetje lachen. Het nummer begint namelijk met een saxofoon solo en een hoop gejoel van live publiek op de achtergrond en....ik heb een cd van onze eigenste René Froger, waar iets soortgelijks op te horen is ;-) Maar...dat was dan ook de enige associatie.
In bepaalde fragmenten van het nummer zit een lekker opzwepend dance effect.
Het nummer is, als het goed is, afkomstig uit de jaren 80, dus...waarschijnlijk uit de "Thriller" periode of misschien iets later? (maar het had voor mijn part ook prima op het Michael Jackson album "Off the wall" uit 1979 kunnen staan)
Waarschijnlijk is dat ook de reden waarom ook dit 1 van de nummers is die me van dit album het meest aanspreekt. Ik ben dus blijkbaar toch iemand die iets meer heeft met de "ouderwetse" Michael Jackson i.p.v. het geluid "anno 2010" (al vraag ik me af of de "nieuwere" nummers toch anders hadden geklonken als Michael nog geleefd had! Uiteindelijk bestaat de 1e helft van de cd toch uit nummers die afgemaakt zijn door iemand anders, toen Michael reeds overleden was, dus krijg je toch automatisch een ander "gevoel" dat iemand aan nummers toevoegt, heel erg logisch, hoe je het ook wendt of keert).
Ik moet eerlijkheidshalve toegeven....toen ik het nummer voor het allereerst hoorde, kreeg ik een enorme brok in mijn keel en voelde ik de tranen in mijn ogen prikken. Dit is Michael Jackson in zijn puurste vorm! Dit is Michael Jackson met heel zijn ziel en zaligheid! Dit is Michael Jackson, zonder toeters en bellen! Zonder "gilletjes", zonder "auws" en "uhhs".
Dit is Michael Jackson voor wel 200% authentiek!! Dit is Michael Jackson zoals hij hoort te klinken! Bijna terug naar zijn kindertijd, toen hij het wereldberoemde "Ben" zong. Wat een enorme kers op de taart is dit nummer op het "Michael" album!
Wat een fantastisch geweldig mooi gevoelig en warm nummer is dit (als het goed is, dateert ook dit nummer uit de "Thriller" periode). Bij het luisteren van dit nummer vond ik het extra moeilijk om te beseffen dat Michael Jackson er echt niet meer is.
Waarom is dit nummer in vredesnaam nooit eerder op de plaat gezet? Waarom is dit in Godesnaam ooit afgekeurd? Onbegrijpelijk, want het is 1 van de allermooiste Michael Jackson nummers die ik ooit gehoord heb!
In een review van de Telegraaf staat dat het album postuum geen kippenvel geeft, maar zeker voor wat betreft de laatste track, ben ik het daar absoluut niet mee eens!
In dezelfde review staat tevens dat het album "teleurstellend gepruts" zou bevatten. Ook hiermee kan ik het absoluut niet eens zijn.
Bovendien.....als het Nederlandse publiek er ook zo negatief over zou denken dan zou het album nooit al binnen 1 dag "Goud" zijn geworden!
Het is een album dat op zich lekker wegluistert, al heb ik persoonlijk meer voorkeur voor de 2e helft van de cd, maar....misschien komt dat toch omdat ik wat meer van de "oude stempel" ben en moet ik gewoon nog heel erg "wennen" aan de "modernere" Michael Jackson?? Geen idee.
Ik denk echter dat recensenten die "hetzelfde" van het album verwachten als "Thriller", dat die toch met een verkeerde instelling en op een verkeerde manier naar het nieuwe album zijn gaan luisteren. De situatie is nu eenmaal anders. We luisteren naar materiaal van iemand die overleden is, die in principe geen "eindoordeel" meer over het album heeft kunnen geven of waar gewenst correcties door te voeren enzovoort.
En probeer als producer maar eens de opdracht uit te voeren om een "eindmix" te maken van "leftovers" van een wereldartiest als Michael Jackson, ga er maar aanstaan! (ik zou het in ieder geval niet durven!)
In het laatste geval kan ik dus ook niet goed beoordelen of de "moderne technische computer snufjes" te wijten zijn aan de laatste mixages van de producer, of....is het toch hetgeen dat Michael Jackson voor ons anno 2010 (of eigenlijk 2009) in petto had? Dat weet ik dus niet.
Maar....."teleurstellend gepruts"??? Nee, dat is het album zeker niet!
Hoewel ik ook mijn mening geef over cd's, in dit geval Michael Jackson, ben ik zelf eigenlijk iemand die zich vrijwel nooit laat beïnvloeden door cd reviews!
De mening van anderen doet er bij mij nooit zo toe. Ik wil altijd mijn eigen mening vormen. Ik vind cd reviews ook altijd heel erg betrekkelijk. Ik bedoel, geef 10 mensen dezelfde cd en je krijgt 10 verschillende meningen.
Mensen die reviews schrijven, zijn ook maar vaak gewoon "muziekliefhebbers" die hun eigen smaak gevormd hebben door de jaren heen. In feite is NIEMAND gerechtvaardigd om een goede review te schrijven, want...iedereen heeft een andere mening en een andere smaak. Iedereen denkt altijd dat 'ie het bij het juiste eind heeft, maar....eigenlijk....heeft iedereen het bij het juiste eind, als je het zo bekijkt, alleen...zijn we het niet altijd met elkaar eens, dat is het verschil.
Dus...ik zou zeggen....wat ik geschreven heb is misschien leuk om te lezen, maar laat je er niet door beïnvloeden! Vorm alsjeblieft gewoon je eigen mening door zelf naar het album te gaan luisteren!
Ik denk persoonlijk echter wel dat het "Michael" album iets is voor mensen die altijd al naar Michael Jackson luisterden. Het hoort bij de verzameling, zeg maar.
Het zou echter ook zomaar kunnen zijn dat, door de "modernere mix", het de wat jongere generatie juist heel erg aanspreekt.... Tja, zo blijf je bezig ;-)
"Michael" zal waarschijnlijk niet de geschiedenis ingaan als Michael Jackson's beste album, maar....is beslist het beluisteren waard!!!
RIP Michael!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten