Michael Joseph Jackson
29 augustus 1958 (Gary Indiana) - † 25 juni 2009 Los Angeles (Californië)
Donderdagavond (25-06-09) laat zat ik, nadat we een dvd hadden gekeken, nog eventjes achter de pc en op de achtergrond stond de televisie nog aan. Plotseling hoorde ik aan het einde van het tv-programma Knevel & Van den Brink iets over Michael Jackson en hartstilstand.... Ik schrok op en dacht bij mezelf: "Het zal toch gvd (sorry) niet waar zijn?"Normaliter als er iets in de pers bekend werd gemaakt over Michael Jackson waren het eigenlijk berichten die je vaak met een redelijk emmertje zout moest nemen. Dit keer voelde ik meteen: "Dit zit niet goed"...
Niet lang daarna kwam de geruchtenstroom via internet op gang (op de Nederlandse tv zenders was eigenlijk nog niet veel nieuws te vinden, behalve Teletekst). De één sprak over coma, de ander dat hij zelfs al overleden zou zijn, al lang voordat het overlijden van Michael Jackson daadwerkelijk officieel bekend gemaakt werd.
Het nieuwsbericht dat hij al niet meer ademde toen hij door de ambulance thuis werd opgehaald, baarde mij toch enigszins zorgen. "Dit zit niet goed", dacht ik nogmaals.
Eigenlijk voelde ik voor mezelf, bijna intuitief, al wel een beetje aan dat Michael Jackson het niet lang meer zou maken en zeer spoedig het tijdige voor het eeuwige zou verwisselen (of dit misschien zelfs al had gedaan).
Ik ben totaal niet Katholiek opgevoed, maar...ik heb zowaar wat kaarsjes aangestoken. Ik dacht bij mezelf: "Nou jongen, als je dan toch persé moet gaan, als het dan toch je tijd is, dan zend ik hiermee misschien toch wat positieve energie naar je toe, zodat je rustig kunt inslapen". Misschien vinden mensen dit raar, maar....daar trek ik me niet zoveel van aan. Voor mezelf voelde dit goed, dus is het prima zo.
En dan komt via Teletekst het officiële bericht dat Michael daadwerkelijk is overleden. CNN en de BBC waren donderdagavond zo'n beetje de enige omroepen die aandacht aan Michael's overlijden besteedden.
Michael Jackson....een popicoon is niet meer en dat doet me toch wel wat.Hij was redelijk excentriek en niet alles wat hij deed vond ik fantastisch, maar....begin jaren 80 ontdekte ik (net als vele anderen) het album Thriller. Sindsdien was ik, als tiener, een groot liefhebber van de muziek van Michael Jackson. Ik had posters op mijn kamer en werd op een gegeven moment zelfs lid van de Nederlandse fanclub.
Een (aangetrouwde) neef bleek zelf ook al van jongs af aan een grote Michael Jackson fan te zijn en had zelfs alle oude (originele) LP's nog bewaard, maar ook plakboeken etc.
Veel geld om de originele platen te kopen had ik niet als kind, maar.....lang voordat internet bestond en er massaal mp3's gedownload werden.....bestond er al zoiets als cassettebandjes en platen opnemen! (dus...illegale muziek bestond altijd al, ahum....)
Plotseling had ik muziek in huis van de Jackson 5, Jacksons, oude solo platen van Michael Jackson. Er ging een wereld voor me open. Later kocht ik zelf wel originele platen van Michael en de Jacksons, maar ook Jermaine, Janet etc.
Samen met mijn neef ben ik toen zowel in 1988 (Bad Tour) als in 1992 (Dangerous Tour) naar een concert van Michael Jackson in Rotterdam geweest, maar ook naar een fanclubdag in Utrecht. Ook bezochten we zijn film "Moonwalker" in de bioscoop. Daar denk ik nog met veel plezier aan terug.
(van het Dangerous concert vond ik overigens nog een toegangskaartje, dat anno 1992 slechts 52 GULDEN en 50 cent kostte!! Dát waren nog eens prijzen, als je het vergelijkt met de huidige prijzen van concertkaartjes!)
De laatste jaren is Michael vaak wat minder positief in het nieuws geweest, maar zijn muziek stond nog steeds als een huis.
Ik moest ook een beetje aan het overlijden van Elvis Presley (een andere held van me) denken. Vlak voor zijn dood werd Elvis al redelijk verguisd, maar toen hij overleed vond iedereen hem opeens weer helemaal geweldig en hij werd de meest verkopende dode ooit... Ik acht de kans groot in dat we dit met Michael Jackson nu precies zo gaan krijgen.
Ook bij Michael Jackson waren de media, net als destijds bij Elvis, de laatste jaren voor zijn dood, niet altijd even complimenteus in hun commentaar en dat is nog maar zacht uitgedrukt. Diezelfde media weten nu van gekkigheid niet hoeveel ze aan Michael Jackson besteden moeten qua zendtijd. Jarenlang werd Michael toch min of meer een soort van geboycot, met name in de periode toen hij verdacht werd van seksueel misbruik bij kinderen. Eigenlijk werden zijn platen pas de laatste jaren weer af en toe gedraaid en zonden tv zenders af en toe weer een videoclip uit. Er is echter toch echt een tijd geweest dat Michael absoluut niet gedraaid werd.
Bij Sony zijn de cd's van Michael Jackson inmiddels niet aan te slepen. Waar waren al die cd kopers de afgelopen jaren toen Michael door velen werd verguisd, toen mensen hem "vergeten" waren (en zelfs links lieten liggen)?
Opeens duiken er allerlei "vergeten" Amerikaanse sterren op uit de spelonken van weet ik veel waar vandaan....die lopen te verkondigen dat Michael hun beste vriend was....
Waar waren al die "vrienden" toen het de laatste jaren duidelijk niet zo goed met Michael ging?
Het moge toch duidelijk zijn dat het aan te zien was dat Michael, met name de laatste jaren, niet bepaald een gelukkig mens was. Iemand die worstelt met zichzelf, met zijn omgeving, niet lekker in zijn vel zat (letterlijk en figuurlijk zou ik bijna willen zeggen). Iemand die nooit echt een normale jeugd gekend heeft, die al vanaf zijn 5e jaar al in de spotlights stond (mijn dochter is 4 jaar...moet je toch niet aan denken dat dat kind een zelfde soort leven zou hebben...dat gun je je ergste vijand niet!) (kinderen moeten kind kunnen zijn en niet verplicht het podium opgeslagen worden en hard te werken).
Iemand die zijn jeugd min of meer gemist heeft en daarom altijd kind probeerde te blijven, niet kon omgaan met het volwassen worden en zijn.
Iemand die van gekkigheid niet wist wat hij allemaal kopen moest, omdat hij dacht dat hij er misschien gelukkiger van werd.
Wederom zie ik gelijkenissen met Elvis Presley. Zoveel geld hebben dat je alles kunt kopen wat je wilt, maar toch niet gelukkig zijn. Zowel Elvis als Michael waren eenzame mensen. Niet gelukkig. Dat was hun beiden fysiek aan te zien in de laatste jaren voor hun overlijden. Beiden kochten de meest dure cadeaus voor zichzelf, omdat ze dachten dat het de pijn zou verzachten, dat ze er misschien gelukkiger van zouden worden.
Bij zowel Elvis als Michael zie je vooral de laatste jaren een slopend medicijngebruik. Pijnstillers, antidepressiva etc. in een steeds hogere mate. Dit was hun beiden fysiek aan te zien. Ze oogden beiden niet meer zo onbezorgd als in de beginjaren van hun roem.
Eigenlijk vind ik bijvoorbeeld dat ze de beelden van het laatste concert van Elvis nooit meer hadden moeten uitzenden. Je ziet dat die man doodongelukkig is, zelfs teksten vergeet, dat hij "op" is.
Ook de beelden van Michael jackson van de laatste jaren laten een schim zien van degene die hij ooit was. Je hoeft geen psycholoog te zijn om duidelijk te kunnen zien dat ook Michael de laatste jaren van zijn leven niet bepaald een gelukkig persoon was.
Ook Elvis was de laatste jaren voor zijn dood niet meer zo populair als voorheen. Bij Michael komt dit ongeveer op hetzelfde neer. Media waren hen beiden min of meer "vergeten", net als het grote publiek. Publiek dat na hun dood plotseling toch maar wel al hun albums wil kopen. Mensen blijven af en toe rare wezens wat dat betreft....
Jarenlang was het "not done" om er vooruit te komen dat je naar de muziek van Michael Jackson luisterde. Nu lijkt de halve wereldbevolking zich naar niet veel van aan te trekken....
Plotseling krijg je reclame voor Michael Jackson ringtones voor op je mobiel. Modeshows op tv gebruiken opeens muziek van Michael Jackson als achtergrondmuziek. Internetwinkels die ineens reclame maken voor Michael Jackson artikelen. Dat de commercie een behoorlijk graantje meepikt van Michael Jackson's overlijden moge duidelijk zijn. Tja, de 1 zijn dood....?Het zou me niets verbazen als "Neverland" over een poosje wordt gebombardeerd tot een soort van 2e "Graceland". Elvis overleed op 16 augustus 1977, maar anno 2009 herhaalt de geschiedenis zich, maar dan n.a.v. het overlijden van Michael Jackson.
Ironisch genoeg heeft Michael blijkbaar aan zijn ex-vrouw Lisa Marie Presley (inderdaad de dochter van!) al ooit eens gemeld dat hij er zeker van was dat hij op dezelfde manier zou komen te overlijden als Elvis.
Het getouwtrek om de voogdij van Michael's kinderen is inmiddels al begonnen. Afschuwelijk!
Toch hoop ik, ondanks alle commercie en gedoe er omheen, met name dat de muzikale erfenis van Michael bewaard zal blijven.
Mensen begrijpen in mijn geval ook vaak niet dat ik naast hardrock, ook net zo gemakkelijk Michael Jackson, of totaal andere muziek, draai. Er zijn van die hardrockers die vinden dat je geen hardrocker meer bent als je ook naar andere muziek luistert. Daar heb ik me nooit zoveel van aangetrokken. Muziek is muziek en ik draai wat ik goed vind. Dat kan dan dus inderdaad de meest uiteenlopende muziek zijn.
Ik mag misschien een grote voorliefde hebben voor rockmuziek en zelf in een rockband zingen, maar.....de kwaliteit van de muziek van Michael Jackson....daar kan niemand omheen. Ook ik niet.
Hoe je het ook bekijkt, de man is toch een trendsetter geweest in veel dingen. Hele uitgebreide videoclips is nu de normaalste zaak van de wereld. Michael is degene die hier ooit mee begonnen is in de vorm van een soort van mini verhaaltjes. Daarvoor bestond dat nog niet echt.
De man kon ook ongelooflijk goed dansen.
Vóór Michael Jackson werden er misschien hoogstens 3 nummers van een LP op single uit gebracht. Van Michael's LP Thriller werden maar liefst 7 nummers op single uitgebracht en alle nummers werden wereldhits! Hoe je het ook wendt of keert, je mag Michael een rare kwibus hebben gevonden of wat dan ook....je kunt er niet omheen dat hij ontzettend veel betekend heeft voor popmuziek/popgeschiedenis en popcultuur in het algemeen.
Als kind hield ik plakboeken bij. Ik heb ze nooit weg kunnen doen, ookal staat het allemaal ergens op zolder. Toch ben ik nu blij dat ik het nooit heb weggedaan.
Af en toe zit ik met een redelijke brok in mijn keel naar de tv te kijken (met name toen zijn broer Jermaine voor de pers verscheen) en ik kan het af en toe nog niet helemaal bevatten en het moet soms nog goed doordringen, maar....het is helaas werkelijkheid dat Michael Jackson niet meer onder ons is. Zijn muziek zal echter, net als dat van Elvis Presley, nog in lengte van dagen worden gedraaid. Over 40 jaar, als mijn kinderen misschien ooit zelf kinderen hebben, weet iedereen nog steeds wie Michael Jackson was. Hij was al een levende legende, maar bij zijn overlijden zal hij ook nooit meer vergeten worden.
Ik hoop dat hij nu rust heeft, waar hij ook moge zijn. Vaarwel Michael!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten