Ooit bezocht ik in 1996 een concert van de toen al 56 jarige rocklegende tijdens haar Wildest Dreams tour in Ahoy Rotterdam. Het is 1 van de beste concerten die ik ooit van mijn leven heb gezien. Ik was volledig onder de indruk van de power, de energie, de levenslust, de professionaliteit, de show, noem het allemaal maar op. Hier konden heel veel jonge artiesten nog heel erg veel van leren, dacht ik, toen al... Toen al beloofde ik mezelf: "Als ze toch nog ooit weer besluit te touren - maar die kans achte ik vanwege haar leeftijd toen eigenlijk nog vrij klein in - wil ik erbij zijn!"Maar...toen gebeurde iets dat ik eigenlijk niet meer verwacht had, omdat de betreffende artiest inmiddels een leeftijd heeft waarop de meeste mensen "achter de geraniums zitten". De dame in kwestie ging, ondanks hoge leeftijd, toch weer touren! Ik wist niet wat ik hoorde en ik zei onmiddellijk tegen mezelf: "Daar wil ik heen!" Ik dacht dat ik nog enkele maandjes de tijd zou hebben om wat geld opzij te leggen, maar...de kaarverkoop begon al in het weekend na die aankondiging op televisie. Oeps...viel dát financieel even tegen....maar...kosten wat het kost....ik wilde erheen!
Die bewuste zaterdagochtend 31 mei 2008 zat ik ruim voor officiële verkooptijd in de startblokken om via Ticketservice online kaartjes te bestellen, maar...net als bij een eerdere poging bij het bestellen van andere kaartjes ooit voor een ander concert, kwam ik er maar niet doorheen. Ik kreeg continu de melding dat "de website te druk bezet was" (ja, vreemd hè Mojo? Dat er dus zoveel belangstelling is voor zo'n evenement....dit zal toch niet de eerste keer zijn dat dit voorkomt tijdens kaartverkoop voor populaire artiesten, dus Mojo, doe er wat aan voor wat betreft bezoekerscapaciteit en bereikbaarheid op jullie website, helemaal als jullie in de toekomst alleen nog maar online willen verkopen!). De tijd verstreek en ik kreeg het steeds benauwder. Het zal toch snotverdorie niet zo zijn dat ik al die jaren zit te wachten en dat ik er nu alsnog naast pies?Omdat het er voorlopig niet naar uit zag dat ik erin zou slagen om via internet kaartjes te bemachtigen, ben ik toen in een "alles of niets poging" naar Free Record Shop gelopen, in de hoop dat ze daar nog kaartjes zouden verkopen. Liet dit nu toch inderdaad het geval zijn! Yes!! God bestond dus toch?
Maar...wat was die rij voor me verrekte lang....verdorie...en er was ook nog een dame die vreselijk aan het zeuren was over de aankoop van bepaalde cd's ofzoiets dergelijks......en ik had echt zoiets van "Mens, kan dat niet een andere keer?"...want...iedere seconde telde....iedere seconde werden er kaarten verkocht....ik stond me vreselijk op te winden!
Toen was ik eindelijk aan de beurt! Ja, er waren nog kaarten! Halleluja! De verkoopster probeerde me veldkaarten aan te smeren, maar...aangezien ik nogal klein van stuk ben (1.59m) leek me dat niet echt handig, daar de kans dan heel erg aanwezig zou zijn dat er, zoals gewoonlijk, dan weer zo'n lange lummel voor me zou staan, waardoor ik dan niets zou zien. De kaartjes in het veld waren ook nog eens aanzienlijk duurder en...dat kon ik financieel toch niet echt opbrengen....
Ik koos dus toch maar liever voor tribunekaarten. Die waren er gelukkig nog!
En zo stond ik op de bewuste 31 mei 2008 zowaar met kaartjes in mijn handen voor een concert op zaterdag 21 maart in het Gelredome te Arnhem van de enige echte TINA TURNER!!! Ik kon het bijna niet geloven. Die dag kon voor mij niet meer stuk! Mijn wens zou dus dan toch echt uitkomen!Eenmaal thuis ging er natuurlijk resoluut een Tina cd in de cd speler om hem vervolgens knoerthard uit de boxen te laten knallen!
Afgelopen zaterdag 21 maart 2009 was het dan eindelijk de grote dag. Maandenlang had ik ernaar uitgekeken. Vanwege alle drukte e.d. op privé gebied de afgelopen periode had ik het ook gewoon ècht even nodig, zo'n avondje helemaal eruit....
We besloten er 's middags al wat eerder heen te gaan, zodat we lekker alles op het gemak konden doen. Eenmaal aangekomen bij het Gelredome natuurlijk allereerst naar de Official Merchandise stand gelopen om een Tina T-Shirt te kopen met tour data achterop, want dat was voor mij een absolute "musthave". Die had ik alvast binnen! (ik zag het niet zitten dit op een later tijdstip in de drukte te doen) De zon scheen heerlijk, dus we troffen het enorm. Heerlijk, genietend van het zonnetje op de stoep bij McDonalds een menu zitten verorberen.Toen werd het toch wel tijd om het stadion in te gaan. We moesten naar ingang F. Ik was nog nooit eerder in het Gelredome geweest, maar alles vrij snel gevonden en ik moet zeggen dat de rijen mensen vrij vlot doorstroomden.
Eindelijk onze plaatsen gevonden. Om ons heen publiek van werkelijk alle leeftijden. Van mensen die absoluut onder de 25 waren tot oudere mensen met wandelstok, er liep werkelijk van alles, dus dat is erg leuk om te zien.
Oorspronkelijk zou ik met iemand anders gaan, maar dat ging niet door. Echter laat ik me dit Tina concert (dat gezien haar leeftijd toch echt wel de laatste keer zal zijn, maar ja.....dat dacht ik in 1996 ook....dus, never say never!) niet door mijn neus boren, dus mijn zoon van 11 jaar wilde graag mee. Waarom ook eigenlijk niet? Het is een voorrecht dat je als 11 jarige zo'n artiest van wereldformaat mag aanschouwen. (hij was naderhand ook super enthousiast en volledig onder de indruk dat iemand van bijna 70 jaar dit kon neerzetten, oftewel...Tina maakt indruk op mensen van alle leeftijden!)
Er was eigenlijk niet echt een voorprogramma, behalve dan dat er 2 deejays allerlei "Old school" muziek draaiden. Tja....tegenwoordig heet de muziek waarmee ik ooit opgroeide in de jaren 80 dus blijkbaar "Old school"....pfff....ik voelde me op dat moment wederom weer die "ouwe muts" die ik in een vorig blogbericht onlangs eens heb beschreven..... Het is bijna irritant dat nog eens extra bevestigd wordt dat je toch echt van een "andere generatie bent" als je bij de eerste noten van een nummer meteen al weet te noemen wie dat zingt, terwijl mijn zoon geen idee had wie de uitvoerende artiest was (en misschien meerdere mensen van onder de 25 jaar met hem?).
Toch levert het draaien van muziek voor het concert ook verrassende elementen op. Voordat de Deejays muziek draaiden voor het publiek, werd er namelijk ook al muziek gedraaid en ik hoorde een nummer dat ik nooit eerder gehoord had. Ik vond het een beetje "Eagles" achtig, maar dat was het toch niet. Aangezien je vanaf de tribune moeilijk de zaal in kunt lopen om te vragen welke muziek er wordt gedraaid, probeerde ik de regels tekst van het nummer te onthouden. Nadat de Deejays klaar waren met het muzikaal bezighouden van het publiek, kwam het nummer even later nogmaals voorbij... Flarden tekst probeerde ik op te vangen en te onthouden, zodat ik ze later misschien via Google kon intypen om te proberen te achterhalen wat dit voor nummer zou zijn. Dit is me overigens inderdaad gelukt, want thuis kwam ik er tijdens het Googlen achter dat het om het nummer "We just disagree" ging van Dave Mason, notabene 1 van de oprichters van de band Traffic! Het bleek al om een ouder nummer te gaan, maar op de avond van het Tina Turner concert maakte ik er dus voor het eerst kennis mee. Inmiddels heb ik de hele cd van Dave Mason (een "best of" cd) en het is absoluut mijn muziek, heerlijk om naar te luisteren! Af en toe doet de muziek me een beetje denken aan de Eagles, zelfs een beetje Doobie Brothers af en toe en heel soms moest ik zelfs aan Boston denken, maar ik vind de muziek fantastisch! Waar een Tina Turner concert al niet goed voor is!!Toen was het moment van de waarheid aangekomen. De zaal werd donker...overal zag je lichtjes van camera's, want die avond zouden er ook opnames zijn voor de nieuwe Tina Turner live dvd (bof ik even!). De eerste noten van "Steamy windows" werden ingezet en toen ging het doek open. Wat een fantastische opener! De zaal ging compleet uit zijn dak toen Tina verscheen.
Onlangs heeft Tina in Engeland nog optredens moeten afzeggen vanwege griep en stemproblemen, waarna er meteen alweer geruchten kwamen over dat dit dan misschien toch wel te danken was aan de "ouderdom", maar...die kritiek werd afgelopen zaterdag vanaf de 1e seconde onmiddellijk weer van tafel geveegd! Wat een energie, 1 brok power! En dat voor een 69 jarige, doe het maar eens na!
Hier stond gewoon meer dan 50 jaar muziekgeschiedenis op het podium! Hoeveel generaties muziek is er al aan deze dame voorbij gegaan? Hoeveel heeft zij al meegemaakt in haar leven? Dat haar leven niet altijd rozengeur en maneschijn is geweest hebben we al eens kunnen opmaken aan de hand van haar levensverhaal dat ooit eens verfilmd is geweest. Een echtgenoot met losse handjes en noem het maar op. Ik kan me nog goed een interview herinneren voor de tv met 1 van haar zoons. Een volwassen kerel die nog steeds in tranen zat te vertellen wat er vroeger allemaal met zijn moeder gebeurd was, dat zijn moeder achter de deur in elkaar werd geslagen en hij als klein jongetje kon toen niets doen, de machteloosheid die hij eigenlijk nog steeds voelde, ondanks dat hij nu volwassen was. Dat heeft bij mij veel indruk achtergelaten. Nee...Tina heeft het niet altijd even gemakkelijk gehad in haar leven. Maar de levenslust die zij nu uitstraalt op haar 69e, dat is ongelooflijk! Een groot voorbeeld voor anderen. Alleen maar bewondering en respect voor zoiemand.
Meer dan 50 jaar in de muziekbusiness.... Dat de naam "Turner" (Ike) zelfs al voorkomt in het archief van het legendarische Sun Records label (het label, opgericht door Sam Phillips, waar ooit mensen zijn begonnen als Roy Orbison, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash, Elvis Presley etc....), dat wil toch wel iets zeggen.
De kracht, de positiviteit, de energie die Tina op haar 69e uitstraalt...het is bijna niet te geloven dat deze dame in november toch echt 70 jaar wordt en....dat ook Tina Turner sterfelijk is.... Gezien haar leeftijd was ik extra gebrand op het bemachtigen van kaartjes voor dit concert, want....Tina zal beslist het eeuwige leven niet meer hebben.... Het zal waarschijnlijk toch echt wel het allerlaatste Tina concert in mijn leven zijn. Ik zou het erg sterk vinden als Tina dit over 10 jaar (achter de rollator???) nog eens zou over doen op haar 80e?? (maar ja...Jerry Lee Lewis - geboren in 1935 - treedt ook nog steeds op, hetzelfde geldt voor B.B. King, geboren in 1925....). Als je Tina op 69 jarige leeftijd nog steeds een heel stadion op zijn kop ziet zetten, als je ziet dat zij met de danspasjes naadloos aansluit op dezelfde danspasjes die gedaan worden door danseressen die qua leeftijd haar kleindochters misschien wel hadden kunnen zijn, als zij nog steeds zingt met een stem die klinkt als een klok, iemand die nog zoveel levenskracht uitstraalt....daarvan heb je bijna zoiets van : "Die mag nooit dood!" Het is soms moeilijk te accepteren dat echter ook Tina Turner ooit het tijdelijke voor het eeuwige zal verwisselen. Voorlopig wil ik daar liever nog helemaal niet aan denken.
Tijdens het concert was wel een half uur pauze ingelast en tijdens het concert werden tussendoor dansers ingezet, dus...naast omkleedmomenten, misschien toch ook wel een klein beetje "adempauze" voor een bijna 70 jarige? Het was wel duidelijk dat Tina op sommige momenten iets meer moeite moest doen dan pakweg 10 jaar geleden, maar toch.....ik heb alleen maar groot respect voor iemand die op deze leeftijd zo'n spektakel op zo'n grandiose wijze nog steeds weet te bewerkstelligen!
Hoogtepunten waren o.a. de uitvoeringen van "River Deep Mountain High" (die ouwe krakers gaan er nog steeds in als koek!), "Help" van The Beatles, "Jumping Jack Flash" van The Rolling Stones (met videobeelden van Mick Jagger op het achtergrondscherm) en uiteraard ook "Proud Mary", die absoluut niet mag ontbreken en het nummer waarbij iedereen uit zijn dak gaat!
Veel muzikanten van de vorige tour deden nu weer mee in Tina's band, o.a. John "Music was my first love" Miles als gitarist.
Zelfs nu, enkele dagen na het concert, spreekt mijn 11 jarige zoon enthousiast over het concert, dus...het heeft sowieso indruk gemaakt. De release van de dvd schijnt in september 2009 te zijn. We kunnen bijna niet wachten! Dit concert kan in ieder geval niemand ons meer afpakken.....
Misschien ken je de Friese band "De Kast" nog, van o.a. het bekende nummer "In nije dei"?
Maar...waarom die "Syb van der Ploeg" ineens telkens in beeld kwam, wanneer diverse bekende Nederlanders commentaar gaven op het fenomeen Sonneveld, dat kon ik in eerste instantie niet helemaal plaatsen. Ik had toen ook nog niet van de aankomende theatershow gehoord.
De compact disc viert zijn dertigste verjaardag. In 1979 werd de eerste demonstratie van de cd gegeven en afgelopen weekend werd Philips, de uitvinder van de technologie, door de IEEE geëerd met een Milestone Award.
Ouderwetse vinyl wint terrein
Ooit werd door mensen grijsgedraaide platen dus bij het grofvuil gezet en de krasvrije cd (Die achteraf toch niet zo robuust was als werd aangekondigd ooit. De cd zou "onverwoestbaar" zijn, maar.....de tijd heeft ons geleerd dat er wel degelijk krassen op cd's kunnen ontstaan en cd's wel degelijk kunnen gaan haperen op een gegeven moment) werd omhelsd, maar de tijden zijn veranderd. Je mag nu weergezien worden met een tasje vol 12-inches.
Het grappige is dat deze jongeren juist het essentiële punt eruit pikken dat al jaren lang wordt aangegeven door mensen die daadwerkelijk in het vinyl tijdperk zijn opgegroeid: het fysieke schijfje, een hebbeding (in tegenstelling tot een digitaal bestandje op een computer bijvoorbeeld), de grote hoezen die je kunt open klappen, de mooiere ontwerpen die beter tot zijn recht komen.
Hetzelfde had ik eigenlijk met de Wim Sonneveld dvd box met 10 dvd's. In verhouding is hetgeen je krijgt voor de prijs niet echt duur te noemen, maar....zo'n bedrag in 1 keer uitgeven is in het geval van ons persoonlijk beschikbare budget best veel geld. Soms betekent dat dus letterlijk geld opzij leggen, zodat je hem na een poosje dan wèl kunt aanschaffen. Maar....ook daar kun je heel veel plezier van hebben, omdat je er dan soms nèt iets meer moeite voor moet doen.
Wat dat betreft past het uiterlijk en de samenstelling van de cd box echt heel goed bij het ART WORK en de samenstelling van de dvd box met 10 dvd's.
Is mijn passie voor muziek een verslaving of een levensbehoefte?
Soms denk je dat je de enige "gek" bent die op deze aardbol rondloopt met een dergelijke "verslaving". Maar als je dan op zo'n beurs rondloopt, heb je daar ineens spontaan minder last van, gelukkig, ha ha!
Mijn verzameling omvat werkelijk alle uitersten: top 40, fifties, rock&roll, sixties, seventies, eighties, nineties, recente muziek, hardrock/metal, symfonische rock, AOR, blues, jazzy achtige muziek, big band, rockabilly, klassieke muziek, cabaret, Nederlandstalige muziek, Italiaanstalige muziek, verzamelaars/compilaties, country, New age, diverse instrumentale muziek, kinderrepertoire en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
Mijn vinylverzameling staat op zolder, want daar heb ik beneden echt geen ruimte voor. Hier op de foto een gedeelte ervan. Het staat nu in metalen rekken, maar ik weet niet of dit een blijvende oplossing is, want wellicht dat ik het in de toekomst toch anders ga aanpakken, maar.....dat heeft natuurlijk ook een financiële concequentie, dus....waarschijnlijk duurt dat nog eventjes...
