In deze blog wil ik graag weer eens een grote muzikale held naar voren schuiven, of eigenlijk moet ik zeggen "heldin", want het gaat om een "zij": Lisa Dalbello, geboren in 1958 te Toronto (Weston), Canada.
Ik hoorde haar muziek voor het eerst zo rond midden jaren 80. Haar stem heeft een kracht en expressie die je maar zelden tegenkomt. Ik ken ook eigenlijk bijna niets vergelijkbaars. Lisa Dalbello heeft iets unieks. Bij het nummer "Heavy boots" van haar album Whore uit 1995 deed de klankkleur van haar stem me in sommige passages een enkele keer aan Tina Turner denken, maar verder is haar stem vooral eigenzinnig.
Wel bespeur ik een enkele keer een soort van "immitatie" van zangeressen die duidelijk zijn beïnvloed door Lisa Dalbello, zoals bijvoorbeeld Liselotte Hegt (in sommige fragmenten van tracks op haar Myspace pagina duidelijk hoorbaar) van de Nederlandse band DIAL. Liselotte Hegt, of "Lilo" voor bekenden, is een naam die redelijk bekend is binnen de Rock- en Metalwereld hier in Nederland. Zij speelde ooit in de Nederlandse metalband Cirrha Niva, schrijft voor hèt Nederlandse metalmagazine "Aardschok" en maakt tegenwoordig ook deel uit van de band van de Nederlandse hardrockzanger Robby Valentine.
Liselotte Hegt is overigens weer een dochter van Nico Hegt, gitarist/zanger/oprichter van het Nieuwegeinse (plaatsgenoten dus) combo Never Mind. Liselotte maakte bovendien vanaf 1989 t/m 1992 ook deel uit van het combo van haar vader. Nico Hegt nam in 2001 afscheid van het combo Never Mind.
Om terug te komen bij Lisa Dalbello, eigenlijk heeft ze (helaas) niet zoveel solo platen gemaakt (jazeker, ik praat nog over het vinyl tijdperk, alhoewel er later ook wel cd's te verkrijgen waren, maar....met mate).
Ze heeft altijd hele eigenzinnige muziek gemaakt, waardoor het "commercieel" eigenlijk heel erg moeilijk lag. Je houdt ervan of niet. Voor heel veel mensen is haar muziek gewoon te "extreem". Persoonlijk ben ik altijd wel heel erg een liefhebster van haar muziek geweest, omdat het gewoon ontzettend goed in elkaar steekt. (daarbij schrijft ze niet alleen alle nummers, maar speelt ze ook eens bijna alle instrumenten zelf!) Ik heb altijd gevonden dat Dalbello een ten onrechte te ondergewaardeerd artieste is geweest.
Als mensen Dalbello al kennen (want dat zijn er, is mijn ervaring, nooit zoveel), kennen ze meestal alleen de hit "Tango" uit 1987. Eigenlijk vind ik dat persoonlijk altijd een beetje jammer dat het nummer "Tango" dan als "boegbeeld" fungeert van waar ze mee bekend is geworden, want persoonlijk vind ik dit liedje totaal NIET representatief voor de rest van al haar werk.
Dalbello - Tango:
Er is helaas weinig te vinden van Dalbello. Toch heb ik via internet wat dingen weten op te sporen. (al staan er prachtige juweeltjes op cd's die ik in huis heb, die helaas nergens op internet terug te vinden zijn)
Misschien kennen jullie het liedje "Close to you" van Queensryche van het album Rege For Order uit 1986.....
Gonna Get Close To You - Queensryche:
....dit is echter een cover, want de eigenlijke "auteur" van dit nummer is Dalbello, afkomstig van haar album Whomanfoursays uit 1984. Op de clip hieronder kun je de oorspronkelijke versie horen:
Gonna Get Close To You - DALBELLO:
Dit is iets van haar latere werk, het nummer heet "Eleven" van haar album Whore uit 1995:
Dalbello - eLeVeN:
Geen echte videoclips, maar wel met geluid:
- Wait for an anwer: http://www.youtube.com/watch?v=c7Z_TdxFaFQ
- Why stand alone: http://www.youtube.com/watch?v=X4EBMqmLdII
Een Myspace pagina: http://www.myspace.com/dalbellomusic
Nog een andere Myspace: http://www.myspace.com/lisadalbello
Dit is de officiële Dalbello Myspace: http://www.myspace.com/voxpopgirl
Hier nog een hele mooie fansite: http://dalbello.4x2.net/
Dalbello op Rockpalast met wat links naar interessante sites: http://www.rockpalastarchiv.de/concert/dalbello.html
Maar zoals ik al zei: ik heb cd's thuis waar eigenlijk nog veel mooiere stukken op staan. Eigenlijk kun je stellen dat de muziek die Dalbello maakt over het algemeen redelijk ontoegankelijk is. Ze maakt muziek waar je echt in moet duiken als het ware, waar je moeite voor moet doen om naar te luisteren, en.....heel veel mensen hebben daar gewoon geen zin in, zeker Nederlanders niet, die willen liever "hapklare lalalalala brokken", als je begrijpt wat ik bedoel (ooit was bijvoorbeeld het nummer "Poing" van The Rotterdam Termination Source een grote hit hier in Nederland, sterker nog het werd nummer 1 in de hitparade, dus dat geeft ongeveer aan wat wij hier in Nederland mooi vinden.....) (is op zich ook niets op tegen, maar....zodra het om muziek gaat met iets meer diepgang, wordt het toch al snel iets lastiger...).
Eigenlijk zijn juist de hele eigenzinnige niet voor de hand liggende muziekstukken van Dalbello juist het meest favoriet bij mij. Veel tracks hebben een geheimzinnige sfeer, op sommige tracks krijst ze zelfs als een heks....ik vind het dus heel erg knap hoe ze die nummers neerzet (dus voor wat dat betreft is "Tango" inderdaad volstrekt NIET representatief)
Wat ik jammer vind (maar goed, het mens moet natuurlijk ook brood verdienen) is dat ze zich later vooral is gaan toeleggen op het schrijven van muziek voor radio- en tv commercials..... Ik ga toch liever voor de wat "ingewikkelder" muziek, ben ik bang....en niet de commerciële goed in het gehoor liggende reclamedeuntjes.....
Enkele interessante tracks van haar album "Whomanfoursays" (uit 1984) zijn bijv. naast "Gonna get close to you" en "Wait for an answer" ook "Devious Nature", "Cardinal sin", "Guilty by association".
Het nummer "Tango" kwam van het album "She" uit 1987. Black on Black is een schitterend nummer (en ook ooit gecoverd door HEART), maar eigenlijk is dat hele album gewoon 1 juweeltje; Babydoll, Talk to me, Danger danger, Imagination, Immaculate eyes, etc. Beslist een luisterbeurtje waard als je het nog niet kent!
Heart-Black on Black II:
Ze heeft in 1995 nog het album "Whore" afgeleverd, waarop ik "Heavy boots" een heel sterk nummer vond. Ook "Eleven" komt van dat album af. De media omschrijft het album als "geflopt"....maar.....het hangt er natuurlijk vanaf hoe je het bekijkt. Want ook alle andere Dalbello albums waren commercieel gezien nooit echt een grote klapper en de nummers hebben nooit echt hitparades gehaald of i.d. Voor mensen die liever naar hapklare popmuziek luisteren is dit volstrekt niet interessant.
Alleen is er daarna nooit meer een album afgeleverd....en eerlijk gezegd zit ik nog steeds te wachten op een nieuwe knaller van zo'n cd, maar ik vrees dat ik dan heel lang kan wachten....
In 1996 heeft Dalbello nog als gastzangeres meegewerkt aan het album "Victor" van Rush gitarist Alex Lifeson met het nummer "Start today".
Verder was zij gastzangeres bij o.a. Duran Duran’s John Taylor en Boz Scaggs ("Miss Sun" van zijn album "Hits" uit 1980), haar stem was te horen op platen van Cher, Heart, Alice Cooper, Patti LaBelle, Toto, Nena (voor wie ze een gehele vertaling voor een album schreef) en Canadese artiesten Rough Trade, Kim Mitchell en Glass Tiger.
De muziek van Dalbello is door diverse artiesten gecoverd:
Melissa Manchester coverde "Pretty Girls" in 1979.
Heart coverde "Wait For An Answer" en bracht een eigen versie van "Black on Black", met als titel "Black on Black II".
Queensrÿche coverde "Gonna Get Close to You".
Hauteville coverde "Immaculate Eyes".
Julie Masse coverde "Devious Nature".
Heaven's Gate coverde "Animal".
Het nummer "Dont Get Mad Get Even" is opgenomen in 1983 door de Canadese Metal band Helix op hun 3e album No Rest for the Wicked.
In 1995 kwam dus Dalbello's laatste solo album uit. Sindsdien is zij componist en producer geweest voor diverse artiesten, zoals bijvoorbeeld Heart, Julian Lennon, Nena, Patti LaBelle, Bryan Adams enzovoort.
Tegenwoordig lijkt Dalbello zich voornamelijk bezig te houden met het schrijven van commercialmuziek (reclames) ...., zoals bijvoorbeeld het nummer "Faith In You (With All Your Heart)" voor de reclame van Ford Focus. Ook spreekt zij bijvoorbeeld spotjes in.
Natuurlijk moet ook Lisa Dalbello haar brood verdienen, zoals ik al eerder schreef in dit stuk, maar als ik zie dat iemand met zoveel talent zich nu alleen nog maar bezig lijkt te houden met dit soort commerciële dingen, dan moet ik daar maar niet teveel aan denken.....want eigenlijk word ik daar eerlijk gezegd toch wel een beetje triest van.
Diep van binnen hoop ik stilletjes dat Lisa Dalbello vandaag of morgen de commerciële bezigheden eventjes zou laten voor wat het is en haar muzikale artistieke talent weer daadwerkelijk ècht gaat gebruiken voor een eigen solo album. Naast alle computergestuurde muziek van tegenwoordig heb ik dringend weer eens behoefte aan èchte pure muziek. Dat zou héél prettig zijn!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk artikel! Op YouTube vond ik onlangs een tweetal juweeltjes: haar live optreden in Rockpalast (1985) en Toronto (album launch 'She' - 1989).
BeantwoordenVerwijderenHallo Unicorn, bedankt voor je berichtje! Ik zie eigenlijk nu pas dat je een reactie hebt gegeven op dit Dalbello artikel...beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. In ieder geval stel ik je reactie zeer op prijs, leuk!!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is de cd Womanfoursays haar tweede debuut want als 17-jarige had ze al een eerste funk/disco plaat opgenomen waar de hele crew van het latere Toto als sessiemuzikanten op meespeelde. Die plaat is absoluut de moeite waard maar op geen enkele manier te vergelijken met haar latere werk. Ze heeft na dit debuut nog een tweetal rocl/disco platen gemaakt ('Drastic Measuers' en 'Pretty Girls') die wat mij betreft beter achterwegen gelaten hadden kunnen worden en verder ook alleen in Canada een hit waren.
BeantwoordenVerwijderenNa deze eerste drieling was het een tijd stil tot plots Womanfoursays opdook in 1985. Ik weet dat ik nog volkomen verbaasd was dat deze Dalbello dezelfde Lisa Dal Bello (de naam die op haar eerste lp stond) was als van de funk en disco die ik kende, maar ook dit tweede debuut vond ik een meesterwerk.
Het is eigenlijk wachten tot ze een nieuwe drieling op de wereld gaat zetten die onherroepelijk weer zal beginnen met een volkomen verrassende eersteling.
Een leuk stuk over haar eerste lp vind je op de blog mooimuziek.
Wat fragmenten van Lisa's eerste lp kan je beluisteren op stevelukather.net
Dalbello 's got balls en wat zij heeft gebracht met "whomanfoursays", "she" en "whore" doen er niet veel haar na. Deze platen barsten van originaliteit, eigenzinnigheid, durf en muzikale hoogstandjes. Van alle covers die men maakte van haar nummers, komt enkel "Gonna get close" van Queensrÿche een beetje in de buurt van haar kwaliteiten. De overige kunnen er echt niet aan tippen.
BeantwoordenVerwijderenVan die commercials had ik geen weet (en dat stelt een beetje teleur) maar als er niets te verdienen valt ... Het is niet aan ieder muzikaal genie weggelegd om ook daadwerkelijk door te breken en blijvend je brood te verdienen met muziek die de massa niet aanspreekt. Toch blijven haar nummers (meer dan 25 jaar na data) onverbiddellijk op mij mp3 staan. Ik krijg nog steeds kippevel als ik haar laatste echte wapenfeit "Revenge of Sleeping Beauty" hoor met het sleurende gitaarwerk van Tommy Lee. (Wel een sexueel gefrustreerd mannetje, maar van zijn gitaarwerk lust ik wel pap!) Ik hoop van harte dat Lisa op haar 52ste het toch nog eens in haar bolletje krijgt om een CD in elkaar te bokseb en ons van onze sokken blaast. Als ze het voorbeeld neemt aan haar landgenoten die de formatie "Rush" uitmaken, dan is er nog hoop, want zij zijn nog een 5-tal jaartjes ouder en zijn nog steeds koning in eigen land.
Dank jullie wel voor alle leuke reacties! Tja....een nieuwe cd van Dalbello....dát zou idd echt geweldig zijn! Ik denk dat ze als 50 plusser, met alle levenservaring, nu nóg fantastischer klinkt!
BeantwoordenVerwijderenBy the way....Tommy Lee is volgens mij geen gitarist, maar een drummer??? (de ex van Pamela Anderson en drummer van de hardrockformatie Mötley Crüe)
BeantwoordenVerwijderenOeps!!! Nooit een Mötley-crüe-fan geweest, nooit geweten hoe die bezetting in elkaar zat. Wel heb ik zijn soloplaat "never a dull moment" die ik heel puik vind en waar hij op een aantal liveoptredens wel degelijk te zien is terwijl hij gitaar speelt (niet geplaybacket). Foei, foei van mezelf ... 't Is dan toch de drumpartij die hij inspeelde op Dalbello's plaat.
BeantwoordenVerwijderenMaar om het bij Dalbello te houden, ik zag ze ooit in Vorst Natiolaal in het voorprogramma van Marillion ten tijde van "She". De muziekanten waren als wassen poppen (geen beweging in te krijgen) maar zij stal de show des te meer ... kippevel!