In Memoriam
Herman Brood
* 5 November 1946 - † 11 Juli 2001
Vandaag, maandag 11 juli 2011, is het exact 10 geleden dat Herman Brood zijn fatale sprong maakte vanaf het Amsterdamse Hilton Hotel.
Mijn aller vroegste herinneringen aan Herman Brood stammen al vanaf de tijd dat ik nog maar heel klein was. Eigenlijk had ik nog niet heel erg veel van Herman gehoord, maar...een oom van mij had fotograferen als hobby. In de huiskamer van die oom hing een rij foto's die hij zelf gemaakt had. Daartussen hingen 2 foto's van "bekende artiesten"; eentje van de Griekse zanger Demis Roussos...en....eentje van Herman Brood!
Op de foto was een Herman Brood te zien met de hoorn van een telefoon aan zijn oor.
Op 1 of andere manier was ik meteen altijd al een soort van gefascineerd door die foto.
Diep in mijn hart wilde ik die foto eigenlijk best wel hebben, maar mijn oom hield de foto natuurlijk zelf.
Helaas is er later brand geweest in dat huis, dus alles is verband. Mijn oom leeft inmiddels helaas niet meer. Het blijft dus bij slechts een herinnering aan die foto.
Toen ik wat ouder werd, bleef ik toch nog steeds een bepaalde "klik" hebben met Herman Brood. Ja, hij was drugsverslaafd en zijn leefwijze was er niet altijd bepaald eentje om "trots" op te zijn. Hij leefde een leven waar ik me totaal niet in zou kunnen vinden. Toch...ondanks dat ik dat gedeelte van Herman eigenlijk "niet zo leuk vond", bleef ik een soort van "zwak" voor Herman houden.
En...die "zwak" voor Herman is eigenlijk altijd gebleven. Ook na zijn dood.
Ik weet zijn muziek te waarderen en heb zelfs enkele "Herman Brood" attributen thuis.
Ik heb zelfs enkele jaren terug een originele zeefdruk van Herman Brood gekocht (toen nog redelijk betaalbaar). Dat is eigenlijk het meest "dierbare" dat ik heb van Herman. Diep in mijn hart zou ik best heel graag een echt schilderij van Herman Brood willen hebben, maar....helaas zijn die, vooral sinds Herman dood is, voor mij financieel onbetaalbaar geworden, dus ik ben bang dat die wens nooit zal uitkomen. Maar...ik ben eigenlijk al heel erg dankbaar dat ik ooit een zeefdruk heb kunnen kopen.
Herman Brood maakte me vaak "aan het lachen". Hij had een bepaalde humor en hij kon soms heel scherpzinnig uit de hoek komen. Er zijn ook heel veel dingen aan Herman, die ik niet zo weet te waarderen, zoals zijn drugmisbruik, dat hij naar de hoeren ging, dat hij zijn zoon (die een andere moeder heeft dan bijvoorbeeld Herman's dochter Lola Brood) jarenlang toch min of meer een soort van "verwaarloosd" heeft....dat soort dingen vind ik niet zo leuk.
Het schijnt dat je dat soort dingen niet mag zeggen, want...als iemand dood is, is iemand zogenaamd "heilig" plotseling of zo...dan hoor je alleen maar de "goede" dingen. Maar dat vind ik dus onzin! Herman was ook maar gewoon een mens, met goede dingen....maar ook "foute" dingen, net als dat alle andere mensen dat hebben. Dus...vind ik het onzin om dan ineens maar alles "goed" te vinden als iemand dood is. Dat slaat echt helemaal nergens op!
Maar...ondanks de kant die ik "niet zo leuk" aan Herman vond....waren er genoeg dingen aan Herman die ik wèl leuk vond.
Ik weet nog dat wij op 11 juli 2001 op bezoek bij mijn ouders waren en mijn broer binnen kwam en zei dat Herman Brood dood was. Wij dachten aanvankelijk dat het weer 1 of andere "flauwe mop" was of zo, maar...het bleek helaas waar te zijn.
Tja...dan heb je toch ineens wel een soort van brok in je keel of zo. En je zou verwachten dat hij misschien gestorven zou zijn aan een overdosis of zo, maar....van het Hilton Hotel afgesprongen???.... Heel onwerkelijk eigenlijk.
De dag van zijn begrafenis...de beelden op televisie....dat duizenden mensen langs de rouwstoet in Amsterdam luid de naam van Herman Brood scandeerden...kippenvel!!
En wat heb ik een groot respect voor Xandra Brood (zijn vrouw) en de bekende schrijver/dichter Bart Chabot, die Herman zo lang verzorgd hebben, toen het duidelijk niet zo goed meer ging met Herman, op het moment dat Herman werkelijk "op" was, als het ware. Dat hij letterlijk omviel, omdat hij bijna niet meer kon lopen. Dat hij toch min of meer een soort van "bedlegerig" begon te worden.
Herman had heel veel "vrienden" toen het goed met hem ging, maar....toen hij zowat letterlijk "naar de kloten" ging, zag je (zoals gewoonlijk) vrijwel niemand meer!
De mensen die nu zogenaamd Herman's "beste vriend" waren, die zijn dat nu waarschijnlijk allemaal "vergeten"!
De naam Herman Brood roept nog steeds de meest uiteenlopende reacties op. De 1 vind het "niets" en de ander heeft wèl een "zwak" voor die man. Ik behoor toch wel tot die laatste groep.
Herman Brood was misschien niet bepaald de "ideale schoonzoon", maar....ergens had hij toch een "hartje" zitten en dat hartje zat toch ook wel vaak op de juiste plek.
Het is jammer dat hij er niet meer is, want......met zijn aanwezigheid kon hij de boel wel vaak een soort van "opfleuren". Herman Brood toverde vaak op 1 of andere manier een "glimlach" op het gezicht van veel mensen. Dat is geweldig, als je daartoe in staat bent. De tekst op zijn grafsteen is dus toch wel een beetje waar: "Hij gaf licht".....
Neem nu die uitzending van "Villa Felderhof" met Herman Brood en Majoor Boshardt. Dat is absoluut mijn meest favoriete Villa Felderhof aflevering!
Die ene camerashot...van die fles drank van Herman op dat tafeltje bij het zwembad....en dan naast die fles drank....het Leger des Heils hoedje van Majoor Boshardt.. Hilarisch!! Echt geweldig!!!
Tja, Herman....toen hij nog leefde zag de televisie er soms veel vrolijker uit!
Op YouTube heb ik gisteren een filmpje geupload...voor de "vinyl community"...over Herman Brood;
Engman
BeantwoordenVerwijderen